1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 15 του Γενικού Κανονισμού Λιμένα αρ. 23, συμπληρώνεται ως ακολούθως: «Επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη στα οποία επιτρέπεται να έχουν άδεια να μεταφέρουν επιβάτες για δραστηριότητες αλιευτικού τουρισμού».
2. Στις επαγγελματικές άδειας αλιείας του άρθρου 1 του Προεδρικού Διατάγματος 261/1991 (ΦΕΚ Α’ 98) περιλαμβάνονται και εκείνες που χορηγούνται σε επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη που έχουν αγοραστεί, κατασκευαστεί ή μετατραπεί για δραστηριότητες αλιευτικού τουρισμού και ικανοποιούν όλα τα πρότυπα ασφαλείας, υγιεινής και πλοήγησης για τέτοιες δραστηριότητες.
3. Στις τουριστικές επιχειρήσεις του άρθρου 2 του ν.2160 /1993 προστίθενται, ως αριθμός 8, οι επιχειρήσεις Τουρισμού Υπαίθρου και γίνεται η αντιστοίχως απαιτούμενη αναρίθμηση των υπολοίπων.
Η παράγραφος 2 με τη φράση «περιλαμβάνονται και εκείνες που χορηγούνται …» ενδέχεται να παρερμηνευθεί και θα πρέπει να αναδιατυπωθεί.
Οι άδειες για δραστηριότητες Αλιευτικού Τουρισμού δεν θα χορηγούνται σε σκάφη που αγοράζονται ή κατασκευάζονται για το σκοπό αυτό, αλλά σε σκάφη που ήδη έχουν επαγγελματική άδεια αλιείας, αφού γίνουν βέβαια οι απαιτούμενες υποδομές.
Επομένως δεν πρόκειται για προσθήκη νέων αδειών, επαγγελματικής αλιείας.
Εξάλλου το καθεστώς των επαγγελματικών αδειών αλιευτικών σκαφών καθορίζεται από ένα σύνολο εθνικών κανόνων και Κοινοτικών Κανονισμών και όχι μόνο από το Π.Δ. 261/1991.
Νίκος Αναγνόπουλος – APC Α.Ε.