1. α) Τροποποιείται η περίπτωση 25 της παραγράφου ΙΙ του άρθρου 75 του ν. 3463/2006 «Κύρωση του κώδικα δήμων και κοινοτήτων» (Φ.Ε.Κ. 114 Α΄) σχετικά με τις αρμοδιότητες των δημοτικών αρχών ως ακολούθως:
«25. Η χορήγηση άδειας λειτουργίας καταστημάτων εκμίσθωσης μοτοποδηλάτων και επιχειρήσεων εκμίσθωσης μοτοσικλετών άνω των 50 κ.ε. άνευ οδηγού.»
β) Εντός προθεσμίας τριών (3) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος, καθορίζονται με κοινή απόφαση των υπουργών Εσωτερικών και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, οι όροι και προϋποθέσεις εγκατάστασης και λειτουργίας των επιχειρήσεων εκμίσθωσης μοτοσικλετών άνω των 50 κ.ε., άνευ οδηγού, η διαδικασία αδειοδότησης, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, οι οικονομικές επιβαρύνσεις, οι επιβαλλόμενες κυρώσεις, ο τύπος των εκμισθούμενων οχημάτων καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
2. Από τη δημοσίευση της κοινής υπουργικής απόφασης της περίπτωσης β της παραγράφου 1, καταργούνται:
α) η υπ’ άρθρο 515519/ειδ. αριθ. 165/10.10.1994 απόφαση Γενικού Γραμματέα Ε.Ο.Τ. «Υπαγωγή των επιχειρήσεων εκμίσθωσης μοτοσικλετών άνω των 50 cc στις τουριστικές επιχειρήσεις του άρ. 2 του ν. 2160/1993» (Φ.Ε.Κ. 778 Β΄)
β) η υπ’ άρθρο 16598/29.12.2010 κοινή απόφαση υπουργών Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Πολιτισμού και Τουρισμού «Όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων εκμίσθωσης μοτοσικλετών άνω των 50 κ.ε., άνευ οδηγού» (Φ.Ε.Κ. 2189 Β΄), όπως ισχύει
γ) η υπ’ άρθρο Τ/1921/25.05.1998 κοινή απόφαση υπουργών Ανάπτυξης και Μεταφορών και Επικοινωνιών «Περί όρων και προϋποθέσεων συστάσεως και λειτουργίας επιχειρήσεων εκμισθώσεως δικύκλων μοτοσικλετών, άνευ οδηγού» (Φ.Ε.Κ. 568 Β΄)
δ) η υπ΄ άρθρο ΔΙΑΔΠ/Φ/Α.2.1/10282/20.5.2011 κοινή απόφαση υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών και Πολιτισμού και Τουρισμού «Ένταξη της διαδικασίας χορήγησης Ειδικού Σήματος Λειτουργίας σε επιχειρήσεις εκμίσθωσης μοτοσικλετών άνω των 50 κ.ε. άνευ οδηγού, στα Ενιαία Κέντρα Εξυπηρέτησης (Ε.Κ.Ε.)»
3. Αιτήσεις για ίδρυση και λειτουργία επιχειρήσεων εκμισθώσεως δικύκλων μοτοσικλετών, άνευ οδηγού που έχουν υποβληθεί πριν την έκδοση του νόμου αυτού, εξετάζονται σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο που ίσχυε κατά την δημοσίευση του νόμου αυτού
Άρθρο 34: Ρύθμιση θεμάτων γραφείων ενοικίασης μοτοσυκλετών άνω των 50 κε.
Αναρτήθηκε
16 Ιανουαρίου 2013, 14:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
29 Ιανουαρίου 2013, 15:00
Σχετικό Υλικό
Σχέδιο νόμουΕργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Αξιότιμοι κύριοι,
To νομίμως συσταθέν σωματείο μας με την επωνυμία «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΕΚΜΙΣΘΩΣΗΣ ΜΟΤΟΠΟΔΗΛΑΤΩΝ–ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ–ΤΡΙΚΥΚΛΩΝ–ΤΕΤΡΑΚΥΚΛΩΝ Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ» και δ.τ. «CANDIA» εδρεύει στο Ηράκλειο Κρήτης επί της Πλατείας 18 Άγγλων, αριθμ. 1 και σκοπός του είναι, μεταξύ άλλων, η οργάνωση προαγωγή διαφύλαξη και μελέτη των κοινών οικονομικών και επαγγελματικών συμφερόντων των μελών του στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης του κοινωνικού συνόλου, η με κάθε νόμιμο τρόπο έγγραφη ή προφορική ενέργεια και παράσταση ενώπιον κάθε αρμόδιας αρχής, φυσικού ή νομικού προσώπου προς υποβολή, υποστήριξη και επίλυση θεμάτων που απασχολούν το σύλλογο, η σύσταση επιτροπών για τη μελέτη και επεξεργασία διαφόρων θεμάτων και εισήγηση λύσεων που αφορούν τη νομιμότητα, τη λειτουργία και την εκμετάλλευση οχημάτων που προορίζονται προς εκμίσθωση στην περιοχή του Νομού Ηρακλείου, η προαγωγή του επαγγέλματος του εκμισθωτή δικύκλων κ.α. Στο πλαίσιο του ανωτέρω σκοπού και έχοντες άμεσο έννομο συμφέρον, εισηγούμαστε τα κάτωθι:
Σύμφωνα με το άρθρο 34 του εν λόγω νομοσχεδίου τροποποιείται το εδάφιο 25 της παραγράφου ΙΙ του άρθρου 75 του «Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων» (ν. 3463/2006) και προστίθεται στις αρμοδιότητες των δημοτικών αρχών, η χορήγηση άδειας λειτουργίας επιχειρήσεων εκμίσθωσης μοτοσυκλετών άνω των 50 κ.ε. άνευ οδηγού, για την οποία μέχρι σήμερα είναι αρμόδια η οικεία Περιφερειακή Υπηρεσία Τουρισμού (Π.Υ.Τ.) του Ε.Ο.Τ. Η μεταφορά των ως άνω αρμοδιοτήτων στους Δήμους, λόγω του ιδιάζοντος χαρακτήρα τους, δεν συνάδει με τα δεδομένα της σύγχρονης τουριστικής οικονομίας και της παγκόσμιας τουριστικής αγοράς και προτείνουμε αφενός να παραμείνει η αδειοδότηση των μοτοσυκλετών άνω των 50 κ.ε. άνευ οδηγού στον Ε.Ο.Τ. και αφετέρου να μεταφερθεί σε αυτόν και η χορήγηση άδειας λειτουργίας καταστημάτων εκμίσθωσης μοτοποδηλάτων, για τους εξής ορθούς και βάσιμους λόγους:
Α. Στις παρ. 2 και 5 του άρθρου 102 του Συντάγματος, όπως το άρθρο αυτό ισχύει μετά την αναθεώρηση του έτους 2001, ορίζονται τα ακόλουθα: «2. Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια … 5. Το Κράτος λαμβάνει τα νομοθετικά, κανονιστικά και δημοσιονομικά μέτρα που απαιτούνται για την εξασφάλιση της οικονομικής αυτοτέλειας και των πόρων που είναι αναγκαίοι για την εκπλήρωση της αποστολής και την άσκηση των αρμοδιοτήτων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης με ταυτόχρονη διασφάλιση της διαφάνειας κατά τη διαχείριση των πόρων αυτών … Κάθε μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από κεντρικά ή περιφερειακά όργανα του Κράτους προς την τοπική αυτοδιοίκηση συνεπάγεται και τη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων …».
Σύμφωνα και με την απόφαση ΣτΕ 2599/2011, από τις ως άνω διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 102 του Συντάγματος θεσπίζεται ρητά ο Κανόνας ότι κάθε μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από όργανα του Κράτους προς οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει να συνοδεύεται από τη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων, σε συνδυασμό και με τις ανωτέρω διατάξεις της παρ. 2 του ιδίου άρθρου 102 του Συντάγματος, με τις οποίες θεσπίζεται, μεταξύ άλλων, η οικονομική αυτοτέλεια των εν λόγω οργανισμών καθώς και η υποχρέωση του Κράτους να την εξασφαλίζει, συνάγεται ότι, για την μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από κεντρικά ή περιφερειακά όργανα του κράτους προς οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, απαιτείται συγχρόνως με τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων να μεταφέρονται και οι αντίστοιχοι πόροι που είναι αναγκαίοι για την άσκηση των αρμοδιοτήτων αυτών. Σε περίπτωση δε μη εκπληρώσεως της εν λόγω προϋποθέσεως η κατ` εξουσιοδότηση νόμου εκδιδόμενη κανονιστική διοικητική πράξη περί μεταφοράς συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων από το Κράτος προς τους Ο.Τ.Α. είναι μη νόμιμη και ακυρωτέα (βλ. σχετ. ΣτΕ 506/2010 επταμ., ΣτΕ 389/2009).
Στην προκειμένη περίπτωση, με το εν λόγω σχέδιο άρθρου 34 επιδιώκεται να μεταβιβαστεί στους Ο.Τ.Α. η αρμοδιότητα χορήγησης άδειας λειτουργίας καταστημάτων εκμίσθωσης μοτοποδηλάτων και επιχειρήσεων εκμίσθωσης μοτοσικλετών άνω των 50 κ.ε. άνευ οδηγού, χωρίς όπως έπρεπε, σύμφωνα με τα εκτεθέντα ανωτέρω, να προβλεφθεί η μεταφορά των αναγκαιούντων για την άσκηση της αρμοδιότητας αυτής, πόρων. Επομένως, για το λόγο αυτό, η σχεδιαζόμενη κατά το άρθρο 34, μεταβίβαση της ως άνω αρμοδιότητας στους Ο.Τ.Α. χωρίς τη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων, είναι καταφανώς αντισυνταγματική.
Β. Με τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του νόμου 3919/2011 επιδιώχθηκε να διασφαλιστεί η συνταγματική «αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας», με την κατάργηση αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων. Σκοπός του ως άνω νόμου, σύμφωνα και με την Αιτιολογική του Έκθεση, είναι η άρση όλων των περιορισμών στην ελεύθερη πρόσβαση σε επαγγέλματα, όπως προφανώς και αυτό της εκμίσθωσης μοτοποδηλάτων/ποδηλάτων και μοτοσυκλετών άνω των 50 cc, τα οποία χωρίς ουσιαστικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, αλλά από ευνοιοκρατική διάθεση της πολιτείας, διατηρούντο στο παρελθόν υπό καθεστώς προστασίας. (βλ. Αιτιολογική Έκθεση, υπό τον κεφάλαιο «Σκοπός του προτεινόμενου Νομοσχεδίου» και Γνωμοδοτήσεις ΝΣΚ 145/2012, ΝΣΚ 539/2011). Με τη διάταξη δε της παρ. 16 του άρθρου 4 του ν. 4038/2012, επαναβεβαιώθηκε η βούληση του νομοθέτη για την εφαρμογή της συνταγματικής αρχής της ελεύθερης πρόσβασης και άσκησης των επαγγελμάτων με τη σαρωτική καταργητική διάταξη όλων των περιορισμών που αφορούν την πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων.
Η ανάγκη απελευθέρωσης του ανταγωνισμού με την κατάργηση περιορισμών στην άσκηση των επαγγελμάτων προκύπτει και από το κοινοτικό δίκαιο (συγκεκριμένα τις διατάξεις της Συνθήκης για ελευθερία εγκατάστασης, παροχής υπηρεσιών κ.ο.κ.), όπως παγίως κρίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (βλ. ενδεικτικά αποφάσεις του ΔΕΚ επί των υποθέσεων C-384/08, Attanas.o Group Sri, C-171/07 και C-172/07, Apothekerkammer des Saarlandes και C-94/04 και C-202/04, Cipolla), το οποίο κρίνει κατά περίπτωση, επιτρέποντας ενίοτε την επιβολή περιορισμών που δικαιολογούνται από λόγους θεραπείας επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος, προσηκόντως αποδεδειγμένου.
Λαμβάνοντας υπόψη την ήδη εκδηλωθείσα και ελεγχόμενη ως πρόδηλα παράνομη, πρακτική δημοτικών αρχών να παραβιάζουν την αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας με την επιβολή μη σύννομων περιορισμών στην άσκηση του επαγγέλματος της εκμίσθωσης μοτοποδηλάτων/ποδηλάτων και μοτοσυκλετών άνω των 50 κ.ε., βάσιμα φρονούμε ότι το κατά τα ανωτέρω σχεδιαζόμενο άρθρο 34 θα οδηγήσει στην έκδοση νέων πράξεων δημοτικών οργάνων οι οποίες θα αντιβαίνουν στο Σύνταγμα και στους ως άνω νόμους 3919/2011 και 4038/2012.
Γ. Με την επιδιωκόμενη τροποποίηση αντί να απλοποιείται το καθεστώς χορήγησης αδειών όπως επιτάσσει το Σύνταγμα και οι νόμοι, καθίσταται έτι περιπλοκότερο και δυσεφάρμοστο για τη συγκεκριμένη κατηγορία επιχειρηματιών που καλούνται να απευθύνονται σε περισσότερους φορείς για την αδειοδότηση της επιχείρησής τους. Όπως επισημάνθηκε ανωτέρω, από το Σύνταγμα, το κοινοτικό και το εθνικό δίκαιο, επιβάλλεται ο σεβασμός της αρχής της επαγγελματικής ελευθερίας και η κατάργηση αδικαιολογήτων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων με την απλοποίηση των διαδικασιών και τον περιορισμό των απαιτούμενων δικαιολογητικών, ώστε να αποφεύγονται χρόνιες αγκυλώσεις που παρατηρούνταν μέχρι σήμερα. Όμως, με την προτεινόμενη από το άρθρο 34, μεταφορά στις δημοτικές αρχές της αρμοδιότητας χορήγησης αδειών που αφορούν στις επιχειρήσεις εκμίσθωσης μοτοσυκλετών, θα δημιουργηθούν σοβαρότατα προβλήματα κατά τη λειτουργία των εν λόγω επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα, οι περισσότερες επιχειρήσεις εκμίσθωσης οχημάτων είναι μεικτές, ήτοι τα καταστήματα διαθέτουν στο κοινό μοτοποδήλατα, μοτοσυκλέτες και επιβατηγά αυτοκίνητα Ιδιωτικής Χρήσης (Ι.Χ.). Οι όροι και προϋποθέσεις σύστασης και λειτουργίας επιχειρήσεων εκμίσθωσης αυτοκινήτων ρυθμίζονται από την υπ’ αριθμ. 16597/29.12.2010 Κ.Υ.Α. όπως τροποποιήθηκε με την υπ’ αριθμ. 17393/10.12.2012 Κ.Υ.Α., και ειδικότερα οι σχετικές άδειες χορηγούνται από τις οικείες Π.Υ.Τ. ή τα Κ.Ε.Π. που λειτουργούν ως Ενιαία Κέντρα Εξυπηρέτησης. Επίσης, οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης οχημάτων έχουν τη δυνατότητα ίδρυσης υποκαταστημάτων σε περισσότερους Δήμους και μέσω του διαδικτύου, δύνανται να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε ευρύτερη εδαφική περιφέρεια και όχι αποκλειστικά εντός των ορίων του εκάστοτε Δήμου. Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη οι εν λόγω επιχειρήσεις να ελέγχονται από περιφερειακές υπηρεσίες προκειμένου να καθιερωθεί ένα ενιαίο πλαίσιο χορήγησης αδειών, το οποίο θα εξασφαλίσει τη νόμιμη και ασφαλή λειτουργία τους, χωρίς να περιορίζει υπέρμετρα την άσκηση της δραστηριότητά τους, ενώ θα πρέπει να καταργηθεί και η διαδικασία χορήγησης σύμφωνης γνώμης από τους Δήμους διότι έχει σαν αποτέλεσμα την αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην αδειοδότηση. Ως εκ τούτου, για τον επιβεβλημένο ενιαίο χαρακτήρα της αδειοδότησης καταστημάτων εκμίσθωσης οχημάτων, θα ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικό να υπάρχει ένας ενιαίος φορέας που θα εξετάζει εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις στο σύνολό τους.
Δ. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης μοτοσυκλετών άνω των 50 κ.ε. υπάγονται στις τουριστικές επιχειρήσεις του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 «Ρυθμίσεις για τον Τουρισμό και άλλες διατάξεις» για τις οποίες έχουν αρμοδιότητα οι οικείες υπηρεσίες του Ε.Ο.Τ. Πράγματι, όλες οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης οχημάτων (μοτοποδηλάτων, μοτοσυκλετών, αυτοκινήτων) προσβλέπουν στην εξυπηρέτηση του τουρισμού, στην προαγωγή της τουριστικής οικονομίας και εν γένει στη βελτίωση της παροχής υπηρεσιών προς τους τουρίστες και στη διευκόλυνση των μετακινήσεών τους. Συνεπώς, προκειμένου η χώρα μας να καταστεί ανταγωνιστική στον τουριστικό τομέα που αποτελεί την κύρια πηγή εσόδων για το Ελληνικό Α.Ε.Π., επιβάλλεται η ρύθμιση της λειτουργίας των ως άνω αμιγώς τουριστικών επιχειρήσεων να παραμείνει στον Ε.Ο.Τ., ο οποίος διαθέτει τους κατάλληλους μηχανισμούς ελέγχου και τις απαιτούμενες υποδομές, σε αντίθεση με τους Ο.Τ.Α. των οποίων η δράση περιορίζεται σε τοπικό επίπεδο, και σε καμία περίπτωση δεν διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η χορήγηση άδειας εκμίσθωσης μοτοποδηλάτων και μοτοσυκλετών άνω των 50 κ.ε. άνευ οδηγού, θα πρέπει στο σύνολό της, να ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Ε.Ο.Τ., καθώς είναι αδήριτη ανάγκη να προσαρμοστούν τόσο η διοίκηση, όσο και οι εν λόγω τουριστικές επιχειρήσεις, στα νέα δεδομένα της σύγχρονης τουριστικής οικονομίας, αλλά και στις πάγιες επιταγές του Συντάγματος και των νόμων για το σεβασμό της αρχής της επαγγελματικής ελευθερίας, που επιβάλουν την απλοποίηση της διαδικασίας χορήγησης αδειών για ομοειδείς δραστηριότητες – όπως είναι οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης μοτοποδηλάτων, μοτοσυκλετών άνω των 50 κ.ε. και οχημάτων – από έναν ενιαίο φορέα.
Όσον αφορά το άρθρο 34 του προς διαβούλευση του παρόντος νομοσχεδίου θα θέλαμε να σας κάνουμε γνωστή την πλήρη αντίθεση της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ & ΔΙΚΥΚΛΩΝ στη χορήγηση άδειας λειτουργίας καταστημάτων εκμίσθωσης μοτοποδηλάτων και επιχειρήσεων εκμίσθωσης μοτοσικλετών άνω των 50 κ.ε. άνευ οδηγού από τους ΟΤΑ Α’ για τους παρακάτω ουσιαστικούς και νόμιμους λόγους:
1)Οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης μοτοσικλετών άνω των 50 cc υπάγονται στις τουριστικές επιχειρήσεις του άρ. 2 του ν. 2160/1993» (Φ.Ε.Κ. 778 Β΄) με όλες τις ευεργετικές ιδιότητες του νόμου, με το άρθρο 34 του προς διαβούλευση νομοσχεδίου καταργούνται από τουριστικές επιχειρήσεις, υποβαθμίζονται και βλάπτονται σοβαρά κεκτημένα δικαιώματα τους και στερούνται σοβαρά προνόμια όπως υπαγωγή σε αναπτυξιακά προγράμματα κ.λ.π
2)Το θέμα ενοικίασης μοτοσικλετών άνω των 50 κ.ε. και κάτω των 50 κ.ε. αν λάβουμε υπόψιν και τα τετράτροχα (γουρούνες), είναι πολύπλευρο και επιτακτικό στις τουριστικές περιοχές, θα μπορούσε αντί να μεταβιβάζει αρμοδιότητες στους ΟΤΑ Α’ να μεταφερθεί στον ΕΟΤ η αρμοδιότητα για την ενοικίαση μοτοποδηλάτων κάτω των 50 κ.ε. αφού ενταχθούν στο άρθρο 2 του Νόμου 2160 ως τουριστικές επιχειρήσεις, προκειμένου το θέμα ενοικίασης δίκυκλων, τρίκυκλων κλπ και ποδηλάτων να αντιμετωπίζεται διοικητικά από μία υπηρεσία του κράτους. Ο ρόλος των Δήμων σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να είναι απλή σύμφωνη γνώμη προς τον ΕΟΤ για όλες αυτές τις επιχειρήσεις χωρίς κατάθεση δικαιολογητικών από τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες εκτός από μία τεχνική έκθεση – περιγραφή του τρόπου και θέσης λειτουργίας της επιχείρησης καθώς και της δυναμικότητας του στόλου οχημάτων που θα διαθέτει προς ενοικίαση για μείωση γραφειοκρατίας.
Έτσι θα επιτευχθούν α) η μείωση του χρόνου αδειοδότησης τέτοιων επιχειρήσεων, β) η συγκέντρωση των αδειοδοτήσεων αυτών μαζί με τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα σε μία υπηρεσία του κράτους (ΕΟΤ) και γ) η ενιαία και ίση αντιμετώπιση των επιχειρηματιών από ένα αμιγή υπηρεσιακό φορέα και όχι ένα πολιτικά διοικούμενο όπως είναι οι ΟΤΑ Α΄ και Β,’ μακριά από τοπικά μικροπολιτικά και μικροεπιχειρηματικά συμφέροντα.
Και τέλος καλλίτερος και αποτελεσματικότερος έλεγχος των επιχειρήσεων αυτών, για την ποιοτική αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών.
3)Τον διαχωρισμό των τετράτροχων (ΓΟΥΡΟΥΝΕΣ) από την 16598/29.12.2010 κοινή απόφαση υπουργών Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Πολιτισμού και Τουρισμού «Όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων εκμίσθωσης μοτοσικλετών άνω των 50 κ.ε., άνευ οδηγού» (Φ.Ε.Κ. 2189 Β΄),ΚΥΑ από εκμισθούμενα, λόγο των γνωστών, τεράστιων προβλημάτων που δημιουργεί στον Τουρισμό η μίσθωση και η κυκλοφορία τους σε τουριστικές περιοχές, και η ένταξη τους με νέα ΚΥΑ σε ειδικές μορφές τουρισμού, όπως ΣΑΦΑΡΙ, ΕΚΤΟΣ ΔΡΟΜΟΥ ΟΧΗΜΑΤΑ, ΟΧΗΜΑΤΑ ΠΙΣΤΑΣ κ.λ.π καθώς και οι κυκλοφορία τους σε ειδικές διαδρομές, τις οποίες θα ρυθμίζουν οι ΟΤΑ Α’ με την έκδοση κανονιστικών αποφάσεων.
4)Στο ΦΕΚ 256/τ.Α’/31-12-2012. Στο άρθρο 1 του συγκεκριμένου ΦΕΚ, αναφέρεται ότι κάποιες αρμοδιότητες του Καλλικράτη που επρόκειτο να μεταβιβαστούν από τις Περιφέρειες στους Δήμους από 01-01-2013, δεν θα μεταφερθούν μέχρι την έκδοση σχετικών αποφάσεων.
Εκτός από αυτό υπάρχουν σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ και προτάσεις πολιτικών φορέων (δημάρχων, ενώσεων κλπ) οι οποίες αναφέρονται στη μη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στους Δήμους από 01-01-2013 χωρίς τη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων και προσωπικού από τις Περιφέρειες και πιο συγκεκριμένα:
ΣτΕ: Αποφάσεις 2599/2011, 506/2010, 389/2009
Πάνος Ζυγούρης ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ: «ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ με θέμα:: «Μη νόμιμη η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από το Κράτος προς τους Ο.Τ.Α. χωρίς την μεταφορά και των αντίστοιχων πόρων που είναι αναγκαίοι για την άσκηση των αρμοδιοτήτων αυτών»
Μπορεί όλα τα παραπάνω παραδείγματα, ΦΕΚ, δικαστικές αποφάσεις και προτάσεις να αναφέρονται σε αρμοδιότητες του Προγράμματος Καλλικράτη, αλλά η γενικότερη εικόνα είναι ότι οι Δήμοι δεν αναλαμβάνουν νέες αρμοδιότητες από 01-01-2013 λόγω μη μεταφοράς πόρων σε αυτούς και του αντίστοιχου ανθρώπινου δυναμικού (ανθρώπινοι πόροι)
Κατά συνέπεια η αρμοδιότητα της αδειοδότησης γραφείων ενοικίασης μοτοσικλετών άνω των 50 κε. θα πρέπει να ανασταλεί εκτός και αν μεταφερθούν και οι αντίστοιχοι οικονομικοί ή ανθρώπινοι πόροι από τον ΕΟΤ, που έχει τη μέχρι σήμερα αρμοδιότητα, έως βελτιωθεί η παρούσα κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι ΟΤΑ Α΄.
Όσον αφορά το άρθρο 34 του προς διαβούλευση παρόντος νομοσχεδίου θα ήθελα να σας υπενθυμίσω το ΦΕΚ 256/τ.Α’/31-12-2012. Στο άρθρο 1 του συγκεκριμένου ΦΕΚ, αναφέρεται ότι κάποιες αρμοδιότητες του Καλλικράτη που επρόκειτο να μεταβιβαστούν από τις Περιφέρειες στους Δήμους από 01-01-2013, δεν θα μεταφερθούν μέχρι την έκδοση σχετικών αποφάσεων.
Εκτός από αυτό υπάρχουν σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ και προτάσεις πολιτικών φορέων (δημάρχων, ενώσεων κλπ) οι οποίες αναφέρονται στη μη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στους Δήμους από 01-01-2013 χωρίς τη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων και προσωπικού από τις Περιφέρειες και πιο συγκεκριμένα:
ΣτΕ: Αποφάσεις 2599/2011, 506/2010, 389/2009
Πάνος Ζυγούρης ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ: «ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ με θέμα:: «Μη νόμιμη η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από το Κράτος προς τους Ο.Τ.Α. χωρίς την μεταφορά και των αντίστοιχων πόρων που είναι αναγκαίοι για την άσκηση των αρμοδιοτήτων αυτών»
ΠΕΔ Κρήτης: http://www.aftodioikisi.gr/dimoi/ped-kritis-proteinei-anastoli-katathesis-proipologismon
Δήμαρχοι Χερσονήσου, Μινώα Πεδιάδος, Αρχανών-Αστερουσίων, Βιάνου, Φαιστού, Γόρτυνας: http://www.hersonissos.gr/press-release/press/25395.html
Περιφερειακή Ένωση Δήμων Νοτίου Αιγαίου: Απόφαση με αρ.38/24-05-2012 και ΑΔΑ: Β41ΕΟΚΔΠ-ΗΥΓ
Δήμαρχος Ηρακλείου: http://www.flashnews.gr/page.ashx?pid=3&aid=100358&cid=3
Και ένα παράδειγμα μη μεταφοράς αρμοδιοτήτων στους Δήμους από πρόσφατη εγκύκλιο τη Γενική Γραμματεία Μεταφορώντου Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων με αρ.πρωτ. Β1/οικ.1571/162/ 10 Ιανουαρίου 2013.
Μπορεί όλα τα παραπάνω παραδείγματα, ΦΕΚ, δικαστικές αποφάσεις και προτάσεις να αναφέρονται σε αρμοδιότητες του Προγράμματος Καλλικράτη, αλλά η γενικότερη εικόνα είναι ότι οι Δήμοι δεν αναλαμβάνουν νέες αρμοδιότητες από 01-01-2013 λόγω μη μεταφοράς πόρων σε αυτούς και του αντίστοιχου ανθρώπινου δυναμικού (ανθρώπινοι πόροι)
Κατά συνέπεια η αρμοδιότητα της αδειοδότησης γραφείων ενοικίασης μοτοσυκλετών άνω των 50 κε. θα πρέπει να ανασταλεί εκτός και αν μεταφερθούν και οι αντίστοιχοι οικονομικοί ή ανθρώπινοι πόροι από τον ΕΟΤ, που έχει τη μέχρι σήμερα αρμοδιότητα, έως βελτιωθεί η παρούσα κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι ΟΤΑ Α΄.
Επειδή προφανώς επειδή το θέμα ενοικίασης μοτοσυκλετών άνω των 50 κ.ε. και κάτω των 50 κ.ε. είναι πολύπλευρο και επιτακτικό στις τουριστικές περιοχές, θα μπορούσε να μεταφερθεί στον ΕΟΤ η αρμοδιότητα για την ενοικίαση μοτοποδηλάτων κάτω των 50 κ.ε. προκειμένου το θέμα ενοικίασης δίκυκλων, τρίκυκλων κλπ και ποδηλάτων να αντιμετωπίζεται διοικητικά από μία υπηρεσία του κράτους. Ο ρόλος των Δήμων σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να είναι απλή σύμφωνη γνώμη προς τον ΕΟΤ για όλες αυτές τις επιχειρήσεις χωρίς κατάθεση δικαιολογητικών από τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες εκτός από μία τεχνική έκθεση – περιγραφή του τρόπου και θέσης λειτουργίας της επιχείρησης καθώς και της δυναμικότητας του στόλου οχημάτων που θα διαθέτει προς ενοικίαση για μείωση γραφειοκρατίας.
Έτσι θα επιτευχθούν α) η μείωση του χρόνου αδειοδότησης τέτοιων επιχειρήσεων, β) η συγκέντρωση των αδειοδοτήσεων αυτών μαζί με τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα σε μία υπηρεσία του κράτους (ΕΟΤ) και γ) η ενιαία και ίση αντιμετώπιση των επιχειρηματιών από ένα αμιγή υπηρεσιακό φορέα και όχι ένα πολιτικά διοικούμενο όπως είναι οι ΟΤΑ Α΄ και Β,’ μακριά από τοπικά μικροπολιτικά και μικροεπιχειρηματικά συμφέροντα.