Αρχική Γραφείο Αντιμετώπισης Περιστατικών Αυθαιρεσίας στο Υπ. Προστασίας του ΠολίτηΆρθρο 15 Επικουρικοί ΠυροσβέστεςΣχόλιο του χρήστη Γιώργος Μέγγουλης | 4 Δεκεμβρίου 2010, 15:43
Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είναι κοινή διαπίστωση, από όσους εμπλέκονται στη δασοπροστασία, ότι η παθογένεια της, είναι η παντελής έλλειψη πρόληψης. Μια άλλη σημαντική διαπίστωση είναι ότι ο φορέας που έχει την καταστολή θα πρέπει, για πολλούς και ευνόητους λόγους να έχει και την πρόληψη ή τουλάχιστον να συμμετέχει ενεργά σ' αυτήν. Δεν μπορεί να κάνουν πρόληψη και ανάταξη περιβάλλοντος, τηλεοπτικοί σταθμοί, μη κυβερνητικές οργανώσεις, φαρμακοβιομηχανίες, τράπεζες, αυτοκινητοβιομηχανίες ένα συνονθύλευμα από συλλόγους εθελοντών, δήμαρχοι οι κουτσές μαρίες κλπ ανορθόδοξα και αντιεπιστημονικά και όχι ο φορέας που καλείται κάθε καλοκαίρι να βγάλει το φίδι από την τρύπα σε δάση άγνωστα γι αυτόν και αδιαχείριστα. Θα έπρεπε λοιπόν να συσταθεί μια ειδική κατηγορία προσωπικού με την ονομασία “δασοπυροσβέστες”, να επανδρωθεί αποκλειστικά από συμβασιούχους πυροσβέστες και να αναπτύξει πολυσχιδή δραστηριότητα, στη πρόληψη, στη κατάσβεση δασικών πυρκαγιών, στην ανάταξη του περιβάλλοντος και στην ενίσχυση, επικουρικά, στα λοιπά καθήκοντα του πυροσβεστικού σώματος. Στο Π.Σ. υπάρχει ικανός αριθμός στο μόνιμο προσωπικό από δασολόγους, δασοπόνους, που θα μπορούσαν να είναι οι προϊστάμενοι στο προσωπικό αυτό. Δεν χρειάζεται καμία προκήρυξη διαγωνισμού αλλά ανανεούμενες 5ετείς συμβάσεις με 12μηνη ετήσια εργασία. Η χρηματοδότηση του επιπλέον χρόνου εργασίας δεν θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του υπουργείου προ-πο αλλά θα γίνει από τα ευρωπαϊκά ταμεία συνοχής, τα ΕΣΠΑ, το πρασινο ταμείο, τον ΟΑΕΔ, αρκεί κάποιοι να σηκώσουν τα μανίκια να δουλέψουν και να υποβάλλουν σχέδια και μελέτες. Τα οφέλη από τα προαναφερόμενα είναι πολλαπλά: α) δεν καταστρατηγείται η νομολογία (παρ.8 άρθρο 103 του συντάγματος β) εξυπηρετείται αφάνταστα το δημόσιο συμφέρον (συνεχής, συστηματική, ολοκληρωμένη δασοπροστασία) γ) αποκαθιστάται εργασιακά με ικανοποιητικό τρόπο το σύνολο των συμβασιούχων πυροσβεστών. δ) δεν επιβαρύνεται οικονομικά ο κρατικός προϋπολογισμός αλλά αντίθετα γίνονται περικοπές δαπανών, που τόσο πολύ κόπτεται η σημερινή κυβέρνηση. Προκαλεί οργή και θλίψη το γεγονός ότι ο υπουργός, αν και μέλος μιας κυβέρνησης που ευαγγελίζεται την πράσινη ανάπτυξη και θέτει σε πρώτη προτεραιότητα την προστασία του περιβάλλοντος, αγνοεί τα προαναφερόμενα και προχωρεί σε σχέδιο νόμου-πασάλλειμα φτιαγμένο στο γόνατο με απώτερο σκοπό να κατευνάσει τους συμβασιούχους πυροσβέστες και σταδιακά να τους οδηγήσει στην εργασιακή τους εξόντωση, σχεδόν στο σύνολό τους. Προκαλεί οργή και θλίψη το ότι ο αρχηγός του Π.Σ. αν και φέρεται σαν ένας άνθρωπος που εμφορείται περιβαλλοντικών αισθημάτων, εισηγείται, συναινεί και συνεργεί στο σχέδιο νόμου-λαιμητόμο για τους συμβασιούχους πυροσβέστες. Προκαλεί οργή και θλίψη ο όλος χειρισμός των συνδικαλιστικών ταγών των συμβασιούχων πυροσβεστών, που χωρίς σύνεση, σωφροσύνη, διορατικότητα, περίσκεψη, γνώση και κρίση, οδήγησαν τον αγώνα σε μια τέτοια εξέληξη. Είναι πασιφανής η πρόθεση και συμπαιγνία του υπουργείου προ-πο και του ΑΠΣ, όχι να αποκαταστήσουν εργασιακά την καθημαγμένη τάξη των συμβασιούχων πυροσβεστών αλλά αντίθετα, να την ωθήσουν στην εργασιακή της εξόντωση. Σε πρώτη φάση, με προκρούστια λογική, καρατομούν τους απόφοιτους δημοτικού και τους πάνω από 49 ετών, για να εισέλθουν τα “δικά τους παιδιά” που με πλάγιο τρόπο θέλουν να μονιμοποιήσουν. Για να εισέλθει επίσης “νέο αίμα”, φθηνό, της γενιάς των 600 ευρώ. Στη συνέχεια, με το πέρας της πενταετής σύμβασης, με ένα νέο ΠΔ θα καρατομήσουν τους σημερινούς άμυαλους, ένθερμους, ζηλωτές του επερχόμενου νόμου με νέα κριτήρια (όχι οι του γυμνασίου, όχι οι πάνω από 40 ετών κλπ). Θα ικανοποιήσουν εργασιακά ένα πολύ μικρό αριθμό συμβασιούχων πυροσβεστών μονάχα για άλλοθι. Βεβαια, με δούρειο ίππο τους επερχόμενους νόμους, θα έχει μονιμοποιηθεί ένα πλήθος ημέτερων στους οποίους δεν θα συμπεριλαμβόνονται οι τωρινοί συμβασιούχοι πυροσβέστες. Είναι κυνικό, ανήθικο, ανάλγητο, εργασιακός κανιβαλισμός να εκπαραθυρωθεί ένας μεγάλος αριθμός συμβασιούχων πυροσβεστών σε μια εποχή με προϊούσα ανεργία και την οικονομία της χώρας σε βαθιά ύφεση. Οι συμβασιούχοι πυροσβέστες με γραμματικές γνώσεις δημοτικού, για να επιβιωσουν, πέραν από τον γλίσχρο μισθό της πυροσβεστικής, κάνουν δύο και τρεις δουλειές υψηλής καταπόνησης (αγρότες, οικοδόμοι, κλπ). Αυτό τους προσδίδει την ευχέρεια να έχουν την καταστολή δασικών πυρκαγιών για παιχνίδι. Το κριτήριο των 49 ετών είναι τελείως αυθαίρετο αφού ο ασφαλιστικός φορέας θα εξακολουθεί να είναι ο ίδιος και υπάρχει παράταση του εργασιακού βίου των μόνιμων πυροσβεστών κατά μια πενταετία. Οι περισσότεροι απ' αυτούς έχουν συσσωρευμένη εμπειρία 20-25 χρόνων και θα ήταν κρίμα να παέι χαμένη. Οι δε οικογενειακή τους κατάσταση, είναι στη πιο δύσκολη φάση, με παιδιά στην εφηβεία και με σπουδές. Πρέπει η πολιτεία να αποκαταστήσει εργασιακά ΟΛΟΥΣ τους συμβασιούχους πυροσβέστες με δίκαιο και παραγωγικό τρόπο, εξυπηρετώντας παράλληλα και πρώτιστα το δημόσιο συμφέρον. Τρόποι και προτάσεις υπάρχουν πολλές, αρκεί οι καθ΄ύλην αρμόδιοι να επιδείξουν σοβαρότητα, όρεξη για δουλειά και αυξημένο αίσθημα ευθύνης. Πρέπει οι συνδικαλιστές-εκπρόσωποι των συμβασιούχων πυροσβεστών να ασκήσουν τα καθήκοντά τους με σύνεση, σωφροσύνη, διορατικότητα, ευρύτητα αντίληψης, οξυδέρκεια, σωστή ανάγνωση της πραγματικότητας και τέλος εκτός από το τυρί να μπορούν να βλέπουν και τη φάκα. Γιώργος Μέγγουλης Πρόεδρος συμβασιούχων πυροσβεστών Λαυρίου