Αρχική Έλεγχος απόκτησης και κατοχής όπλωνΆρθρο 4Σχόλιο του χρήστη Νικήτας Κυπρίδημος | 5 Οκτωβρίου 2010, 11:26
Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η παρακάτω διάταξη είναι τεχνικά αδύνατη: "3Α. Η κατασκευή ή η συναρμολόγηση πυροβόλων όπλων ή μερών τους, επιτρέπεται εφόσον φέρουν σήμανση στην οποία να περιλαμβάνεται το όνομα του κατασκευαστή, η χώρα ή ο τόπος κατασκευής, ο αριθμός σειράς και το έτος κατασκευής (εάν δεν αποτελεί μέρος του αριθμού σειράς). Η σήμανση αυτή πρέπει να εμφανίζεται σε ουσιώδες τμήμα του πυροβόλου όπλου, ώστε η καταστροφή της να καθιστά το όπλο άχρηστο."΄ Είναι τεχνικά αδύνατη η σήμανση με τρόπο ώστε η διαγραφή της να καθιστά το όπλο άχρηστο. Ο αριθμός εντυπώνεται στο ατσάλι η άλλο υλικό με σφραγίδα. Η διαγραφή της σφραγίδας δεν μπορεί να καταστήσει το όπλο συνολικά αδρανές, τουλάχιστον όχι στα όπλα όπως αυτά κατασκευάζονται σήμερα. Επίσης οι περιορισμοί στην κατασκευή, συναρμολόγηση και εξαγωγή (πολλαπλές εγκρίσεις και συναρμοδιότητες υπουργών) καθιστούν την κατασκευή, συναρμολόγηση και εξαγωγή σκοπευτικών και κυνηγετικών όπλων στην Ελλάδα ουσιαστικά αδύνατη. Η ουσιαστική απαγόρευση της κατασκευής δίνει ένα σημαντικό εμπορικό πλεονέκτημα σε γειτονικές χώρες που παράγουν και εξάγουν κυνηγετικά και σκοπευτικά όπλα στην Ελλάδα (Τουρκία, Ιταλία, Ιτσπανία κλπ) ενώ ακυρώνει κάθε προσπάθεια ή ακόμη και σκέψη Ελλήνων κατασκευαστών για συμμετοχή στο διεθνές εμπόριο κυνηγετικών και σκοπευτικών όπλων. Προφανώς πρόκειται για αβλεψία και όχι για εσκεμμένη υποβοήθηση των εμπόρων και κατασκευαστών άλλων χωρών. Η συνεχιζόμενη απαγόρευση της κατοχής διοπτρών δεν καταφέρνει τίποτε το ουσιαστικό στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας ενώ κατασπαταλεί πολύτιμο αστυνομικό χρόνο που μπορεί να αφιερωθεί σε πιο παραγωγικούς σκοπούς. Οι διόπτρες είναι, εκτός από σκοπευτικό βοήθημα, και σύστημα ασφαλείας που μειώνει τα ατυχήματα σε κυνήγια τριχωτών θηραμάτων, όπως αυτό του αγριόχοιρου, και για αυτό σε μερικά ευνομούμενα κράτη επιβάλλεται η χρήση τους (πχ Ελβετία) ενώ σε άλλα (Βρετανία) ενθαρρύνεται η χρήση τους σε κυνήγι τριχωτών θηραμάτων. Νικήτας Κυπρίδημος Αθήνα 5 Οκτωβρίου 2010