Αρχική Ελληνική ΑστυνομίαΆρθρο 20: Γενικές Διευθύνσεις Ασφάλειας – Διευθύνσεις ΑσφάλειαςΣχόλιο του χρήστη ΝΤΑΡΑΡΑΣ ΗΛΙΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ Ε.Α.Υ.ΛΑΣΙΘΙΟΥ | 25 Ιουλίου 2013, 15:00
Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η πρόταση νόμου αποτελείται από 27 άρθρα για την αναδιάταξη της Αστυνομίας, 1 άρθρο για την Αστυνομική εκπαίδευση και 7 άρθρα μεταβατικών διατάξεων. Η Αναδιάταξη της Αστυνομίας Στα 27 άρθρα στα οποία αναφέρεται η αναδιάρθρωση της Αστυνομίας, μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εξής: 1) Στην ουσία πρόκειται για μια αναδιάταξη των υπηρεσιών του Αρχηγείου, η οποία ελάχιστη επίδραση θα έχει στην καθημερινή αστυνόμευση. 2) Αντί για απλοποίηση δομών και λειτουργιών, παρατηρείται μια μεγέθυνση της πολυπλοκότητας και του διαχωρισμού των υπηρεσιών και διαμορφώνονται συνθήκες για ακόμη περισσότερες ανάγκες σε υποστηρικτικό προσωπικό. 3) Ο βασικός διαχωρισμός στους κλάδους Τάξης, Ασφάλειας και Μετανάστευσης θα μπορούσε να σταθεί σε επιτελικό επίπεδο αλλά η καθετοποίηση μέχρι τη βάση, δημιουργεί τον κίνδυνο να υπάρξουν τρεις διαφορετικές αστυνομίες. 4) Δεν αναφέρεται πουθενά κάποιο σύστημα, μονάδα, υπηρεσία, συμβούλιο ή τέλος πάντων κάποιος έγκυρος τρόπος ανεξάρτητης παρακολούθησης της εγκληματικότητας. Ενώ προβλέπεται η δημιουργία ξεχωριστής υπηρεσίας πληροφοριών, δεν υπάρχει πρόβλεψη για επιστημονική, έγκυρη και ανεξάρτητη παρακολούθηση της εγκληματικότητας που θα τροφοδοτεί με δεδομένα τις αναγκαίες δράσεις της Αστυνομίας. 5) Με την προτεινόμενη δομή είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν αλληλεπικαλύψεις τόσο στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα, όσο και στη γεωγραφική αρμοδιότητα, δεδομένου ότι προτείνεται η δημιουργία πολλών ξεχωριστών υπηρεσιών ασφάλειας, οι οποίες στην πράξη θα αλληλεπικαλύπτονται. (Ολόκληρος κλάδος για τη Μετανάστευση στην ουσία θα κάνει δουλειά ασφάλειας, επιπλέον, ξεχωριστές υπηρεσίες για το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία, ξεχωριστή για το οικονομικό και ηλεκτρονικό, ξεχωριστές διευθύνσεις ασφάλειας ανά περιφέρεια, συν τις δύο Γενικές ασφάλειες…) 6) Στην πρόταση νόμου, δεν υπάρχει πουθενά ο Πολίτης και οι υπηρεσίες που πρέπει να απολαμβάνει. Δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη περιπολία δεν περιγράφεται η υποχρέωση της Αστυνομίας να ανταποκρίνεται στις κλήσεις των πολιτών ούτε να ενεργεί με γνώμονα την προτεραιότητα για την προστασία και τη μείωση του φόβου των πολιτών. 7) Δεν αλλάζει τίποτα ούτε στο βαθμολόγιο (διατηρείται ως έχει η βαθμολογική ιεραρχία), ούτε προβλέπεται ουσιαστική αλλαγή στην αντιστοίχιση βαθμών με θέσεις (π.χ. στα άρθρα 25 (συντονισμός υπηρεσιών), 26 (διοίκηση), 27 (βαθμοί διοικούντων), εκτός του ότι επαναλαμβάνονται τα ίδια πράγματα, στην ουσία είναι φανερό ότι οι συντάκτες περισσότερο ενδιαφέρονται για την κατοχύρωση θέσεων και λιγότερο για την ουσιαστική αναδιάρθρωση δομών και λειτουργιών. Είναι δεδομένο μάλιστα ότι σε περίπτωση εφαρμογής αυτών που προτείνονται θα υπάρξει ανάγκη αύξησης των θέσεων στα υψηλά κλιμάκια της ιεραρχίας, που είναι οξύμωρο σε σχέση με την προτεινόμενη μείωση κατά 6.700 θέσεων των χαμηλότερων βαθμών. 8) Είναι φανερή η τάση για υπερσυγκεντρωτισμό αρμοδιοτήτων στο κέντρο σε βάρος των περιφερειών. Στην ουσία η ευθύνη για την εγκληματικότητα σε μια περιφέρεια, συλλογικοποιείται. Δεδομένου ότι ο Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής δεν θα έχει αρμοδιότητα ουσιαστικά για θέματα ασφάλειας, αλλά δεν θα έχει ούτε ο Διευθυντής Ασφάλειας για όλα τα θέματα (Άλλος θα έχει την αρμοδιότητα θεμάτων αλλοδαπών, άλλος για το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία, άλλος για το οικονομικό έγκλημα, άλλος για το ηλεκτρονικό, άλλος για τις εσωτερικές υποθέσεις κ.λ.π. (Τι θα γίνεται π.χ. στην περίπτωση μιας οργανωμένης σπείρας που ασκεί δουλεμπόριο, διαπράττει ληστείες, συμμετέχουν αλλοδαποί και κάποιος αστυνομικός; Πόσοι θα πρέπει να συντονιστούν για την εξιχνίαση;) 9) Σε σχέση με τις ειδικές υπηρεσίες δεν διευκρινίζεται τι θα απογίνουν ειδικές υπηρεσίες όπως τα Τμήματα Αστυνομικών Επιχειρήσεων (ΤΑΕ), ούτε βέβαια οι υπηρεσίες ΜΑΤ προβλέπεται να ανήκουν σ αυτές. Τέλος, από νομοτεχνική άποψη, το εν λόγω σχέδιο νόμου είναι ατελές, πρωτόλειο ίσως. Ακολουθεί τη δομή του Ν.1481 και ειδικά στα πρώτα του άρθρα είναι φλύαρο αναλώνεται σε περιπτωσιολογίες και δεν υπέχει σε καμία περίπτωση τη θέση Νόμου –Πλαίσιου, ο οποίος θα μπορούσε να αντικαταστήσει την παρωχημένη νομοθεσία για την Ελληνική Αστυνομία. Επιπλέον, με βάση την πολυπλοκότητα που προτείνεται είναι δεδομένο ότι θα αυξήσει τα λειτουργικά κόστη της Αστυνομίας. Η Αστυνομική Εκπαίδευση Στο άρθρο 28 προβλέπεται η ύπαρξη και λειτουργία της Αστυνομικής Ακαδημίας με ελάχιστες αλλαγές από το υπάρχον καθεστώς. Δεν αναφέρονται πουθενά οι στόχοι πως πρέπει να εκπαιδεύεται ο σύγχρονος αστυνομικός. Δεν κατοχυρώνεται η ισοβαθμία με τα ΑΤΕΙ της σχολής αστυφυλάκων και δεν λαμβάνεται υπόψη καθόλου η εκπαίδευση ή μετεκπαίδευση με βάση προγράμματα και όχι σχολές. Στην ουσία διατηρείται η υπάρχουσα δομή (Διεύθυνση Εκπαίδευσης, Αστυνομική Ακαδημία, Σχολές,) χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος να διατηρούνται τόσες δομές και χωρίς να αναφέρεται τίποτα για την ουσία, παρά μόνο για τον τρόπο επιλογής διδακτικού προσωπικού. Η διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, μπορεί να γράφεται στην παραγρ. 1 του άρθρου 28, αλλά στην ουσία δεν υπάρχει. Η προσθήκη του Υπουργείου Παιδείας δε γίνεται σε ουσιαστική βάση, αφού ο Διοικητής και ο Υποδιοικητής της Ακαδημίας καθίστανται οι κύριοι εισηγητές εκπαίδευσης. Στην ουσία προστίθεται άλλη μια γραφειοκρατική δομή. Η πραγματική αυτοτέλεια, η ακαδημαϊκή ελευθερία, η έρευνα, η επιστημονική τεκμηρίωση της εκπαίδευσης, ο τεχνολογικός εκσυγχρονισμός και η αποκέντρωση ειδικά στις μετεκπαιδεύσεις, είναι ζητούμενα. Επιπλέον θα πρέπει να εξεταστεί η ριζική αλλαγή της διαδικασίας πρόσληψης και εκπαίδευσης στην Αστυνομία, στη βάση της αξιοποίησης ανθρώπινου δυναμικού με ιδιαίτερα προσόντα που υπάρχει στην αγορά. Συνοπτικές παρατηρήσεις κατ άρθρο Άρθρο 1 Αποστολή Στο άρθρο αυτό περιγράφεται η αποστολή της Ελληνικής Αστυνομίας μάλλον συγκεχυμένα και χωρίς αναφορά στον τελικό αποδέκτη των υπηρεσιών. (τους πολίτες). Υπάρχουν πολλές αοριστίες και ταυτολογίες (π.χ. τι ακριβώς σημαίνει εξασφάλιση Δημόσιας ειρήνης και ευταξίας; ). Με το να αναφέρονται κάποιες περιπτώσεις ακόμη και με τη λέξη «ιδίως»,, σημαίνει ότι σ αυτές δίνεται προτεραιότητα; (π.χ. γιατί ειδικά στον έλεγχο της τήρησης της τουριστικής νομοθεσίας και όχι π.χ. στον έλεγχο και τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας;) Οι συντάκτες έχουν επηρεαστεί από αντίστοιχα κείμενα της δεκαετίας του 80 ή και παλαιότερα. Το άρθρο αυτό χρήζει ριζικής αναδιαμόρφωσης. Να γίνει πιο σύντομο, γενικότερο και περιεκτικότερο με αναφορά στην ασφάλεια του πολίτη και στην ποιότητα ζωής του. Άρθρο 2 Ο Χαρακτήρας των υπηρεσιών της Ελληνικής Αστυνομίας Εδώ επαναλαμβάνεται η παλαιότερη πρόβλεψη ότι πρόκειται για ιδιαίτερο ένοπλο σώμα στο οποίο δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Πρόκειται για πλεονασμό. Δεδομένου ότι όταν θεσπίστηκε για πρώτη φορά αυτή η διάταξη, το 1986, είχε προβλεφτεί για να αποτρέψει τον συνδικαλισμό. Είναι αρνητικό το ότι προβλέπεται ότι η ιεραρχία είναι αντίστοιχη των στρατιωτικών. Αυτό δεν εξασφαλίζει την ιδιαιτερότητα του αστυνομικού έργου. Άρθρο 3 διάρθρωση Οι υπηρεσίες είναι ενιαίες και διαφοροποιούνται ως προς την εδαφική αρμοδιότητα τώρα αν αυτές που έχουν πανελλήνια αρμοδιότητα πρέπει να λέγονται κεντρικές μικρή σημασία έχει. Η σύγχυση επιχειρησιακών με επιτελικούς πρέπει να εκλείψει Άρθρο 4 η γενική διάρθρωση του Αρχηγείου Είναι στην ουσία ο τίτλος του σχεδίου νόμου γιατί δεν πρόκειται για τη διάρθρωση της Ελληνικής Αστυνομίας αλλά για εκείνη του αρχηγείου. Οι γενικές ενστάσεις έχουν περιγραφεί παραπάνω. Χρειάζεται επαναπροσέγγιση σε όλα τα άρθρα μέχρι το 27.