Αρχική Εθνικό Σύστημα Πολιτικής ΠροστασίαςΜΕΡΟΣ Β΄ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΥΣΤΑΣΗ – ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ – Άρθρο 35 – Εθνική Αρχή Πολιτικής ΠροστασίαςΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ Σ.ΛΑΜΠΡΟΥ | 15 Μαΐου 2019, 00:39
Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης, στις 9 Αυγούστου 2018, είχε εξαγγείλει την κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας και την αντικατάστασή της από την Εθνική Υπηρεσία Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών, υποκείμενη ιεραρχικά στο Υπουργείο Εσωτερικών. Η εν λόγω Εθνική Αρχή Πολιτικής Προστασίας θα υπάγεται στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Η διαχείριση κρίσεων, κάθε είδους κρίση, - απαιτεί υψηλής ποιότητας πολιτική διαχείριση. Προσωπικό το οποίο να μην είναι εγκλωβισμένο στα στεγανά της μιας ή της άλλης υπηρεσίας αλλά να διαθέτει καθολική εποπτεία του τρόπου λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού. Υπό αυτήν την έννοια το Υπουργείο Εσωτερικών είναι το βέλτιστο πλαίσιο εντός του οποίου θα πρέπει να υπάγεται το νέο σχήμα, όχι το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Η οργανική σχέση του Υπουργείου Εσωτερικών με τους Δήμους και τις Περιφέρειες, οι υπηρεσίες των οποίων πρώτες θα εντοπίσουν και θα διαχειριστούν, αρχικά, την εκάστοτε έκτακτη ανάγκη, το καθιστά ως την πλέον κατάλληλη επιλογή εποπτεύοντος Υπουργείου. Παράλληλα, η επιλογή του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη μαρτυρά τον τρόπο με τον οποίο ο νομοθέτης εκλαμβάνει την έννοια της απειλής· ως εξωτερική, συμβατική. Υπό αυτό το σκεπτικό η αντιμετώπισή της πρέπει να είναι εξίσου συμβατική, κατασταλτική και να γίνει από την προϊστάμενη αρχή των σωμάτων ασφαλείας (Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη). Αντίθετα, αν γίνει δεκτό πως το εύρος των απειλών και έκτακτων καταστάσεων οι οποίες μπορούν να λάβουν χώρα δεν είναι το αποτέλεσμα σχεδιασμών τρίτων δυνάμεων (πλην φυσικά των εμπρησμών καθώς και κάθε είδους δολιοφθοράς) αλλά στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων είναι αποτέλεσμα είτε φυσικών δυνάμεων, είτε αμέλειας και ελλιπούς σχεδιασμού, ότι δυστυχώς η έννοια του «εχθρού» ενυπάρχει στην κοινωνία και στην νοοτροπία των πολιτών αυτής της χώρας, τότε μια προσέγγιση καθαρά πολιτικής διαχείρισης, με τη χρήση των σωμάτων ασφαλείας σε εκτελεστικό ρόλο και μόνο, πρέπει να υιοθετηθεί.