Αρχική Εθνικό Σύστημα Πολιτικής ΠροστασίαςΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ -ΑΠΟΣΤΟΛΗ – Άρθρο 01 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη WWF Ελλάς | 15 Μαΐου 2019, 21:43
Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Γενικά Σχόλια Όπως όλοι οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν ο υφιστάμενος νόμος Πολιτικής Προστασίας (v. 4249/2014) δεν εφαρμόστηκε στο σύνολο του ποτέ στην πράξη. Ο οργανισμός Πολιτικής Προστασίας που προβλεπόταν με τον ν. 4249/2014 δεν συστάθηκε ποτέ, οι αποφάσεις (ΥΑ, ΚΥΑ, αποφάσεις Γενικού Γραμματέα) που ήταν απαραίτητες ώστε να λειτουργήσει πρακτικά το Σύστημα Πολιτικής Προστασίας και το Σύστημα Εθελοντισμού δεν εκδόθηκαν ποτέ. Το νέο σχέδιο νόμου έρχεται να καταργήσει ουσιαστικά ένα νόμο που έπασχε κυρίως από θέματα εφαρμογής, κατάρτισης των στελεχών όλων των βαθμίδων διοίκησης που θα τον εφάρμοζαν και έλλειψης πολιτικής βούλησης και όχι κατά κύριο λόγο από τυπικά ζητήματα ή ζητήματα αρμοδιοτήτων. Και αν υπήρχαν τέτοια ζητήματα θα έπρεπε να επιλυθούν κατά την διαδικασία εφαρμογής με τις κατάλληλες προσαρμογές του σχετικού θεσμικού πλαισίου. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε της ασυνέχειας στο σύστημα ότι κατά την διάρκεια της θητείας της παρούσας κυβέρνησης έχουν θητεύσει τέσσερις διαφορετικοί Γενικοί Γραμματείς Πολιτικής Προστασίας. Ένα άλλο παράδειγμα της ολιγωρίας που υπάρχει στην εφαρμογή είναι το Σύστημα Εθελοντισμού. Είναι η μόνη σταθερή παράμετρος της Πολιτικής Προστασίας από το 2002, και μετά από 17 χρόνια δεν έχει γίνει εφικτή η ουσιαστική εποπτεία και υποστήριξη στο έργο που παράγουν οι εθελοντικές οργανώσεις, το οποίο εκτελείται χωρίς κεντρική καθοδήγηση και με ίδια μέσα. Οι τραγικές συνέπειες των πυρκαγιών του 2018 οδήγησαν στην εισήγηση ενός νέου νομικού πλαισίου χωρίς να έχει εφαρμοστεί το προηγούμενο ώστε να διορθωθούν τυχόν αδυναμίες, παραλείψεις και κενά και το νέο πλαίσιο να κτιστεί πάνω στις εμπειρίες, τις επιτυχίες ή και τις αποτυχίες του προηγούμενου. Η εσπευσμένη προώθηση του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου (και κατά συνέπεια η συντόμευση της διαβούλευσης) είναι αδικαιολόγητη, δεδομένου ότι η αντιπυρική περίοδος μόλις άρχισε, και επομένως το νέο νομικό καθεστώς θα εφαρμοστεί πρακτικά από το 2020. Η τυχόν εσπευσμένη ενεργοποίησή του το καλοκαίρι του 2019 θα αποτελούσε σοβαρό κίνδυνο αποδιοργάνωσης του μηχανισμού πολιτικής προστασίας. Στην παρούσα χρονική περίοδο όλος ο υφιστάμενος μηχανισμός ασχολείται με τα πρακτικά ζητήματα της αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών. Επιβάλλεται να παραταθεί η περίοδος διαβούλευσης ώστε να εκφέρουν γνώμη όλοι οι εμπλεκόμενοι, καθώς πρακτικά δεν θα έχει εφαρμογή κατά την τρέχουσα αντιπυρική περίοδο και η παρούσα διαβούλευση φαίνεται να εξυπηρετεί μόνο επικοινωνιακούς σκοπούς. Δεν έχει υπάρξει εκ των προτέρων κανενός είδος διαβούλευσης ή διάλογος με τους ΟΤΑ, τις τοπικές υπηρεσίες πολιτικής προστασίας ή τις εθελοντικές ομάδες για ιδέες και σκέψεις επί του προτεινόμενου συστήματος πολιτικής προστασίας. Ο μηχανισμός δεν κατάφερε να ανταποκριθεί τα προηγούμενα χρόνια όταν οι δομές και οι διαδικασίες ήταν πιο απλές. Με τον νέο σχέδιο νόμου εισάγονται νέοι ορισμοί, διαδικασίες, πρωτόκολλα και αρχές λειτουργίες που ενδεχομένως να δημιουργήσουν μεγαλύτερη σύγχυση και πολυπλοκότητα από το ήδη υφιστάμενο πλαίσιο. Παράμετροι που ενισχύουν την προηγούμενη άποψη είναι η υφιστάμενη υποστελέχωση των αντίστοιχων υπηρεσιών σε Περιφέρειες και Δήμους, η ελλιπέστατη κατάρτιση σε θέματα Πολιτικής Προστασίας και η (σε πολλές περιπτώσεις) άσκηση παράλληλων καθηκόντων. Χωρίς συγκεκριμένες προβλέψεις υποχρεωτικής εκπαίδευσης στο περιεχόμενο του νομοσχεδίου αλλά και το αντικείμενο της πολιτικής προστασίας, καθορισμού προσόντων των στελεχών της Εθνικής Αρχής και των τοπικών αρχών, συνεχούς καθοδήγησης (όχι με εγκυκλίους αλλά στην καθημερινότητα και την πράξη) από την Εθνική Αρχή αλλά και αποκλειστικής απασχόλησης στο αντικείμενο, το παρόν σχέδιο θα αποτύχει. Σίγουρα εισάγονται και θετικά στοιχεία που δεν προβλέπονταν ή δεν περιγράφονταν στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο. Ενδεικτικά: • Γίνεται αναλυτική περιγραφή των αρχών, της αποστολής και των δράσεων της Πολιτικής Προστασίας. Οι v. 3013/2002 και 4249/2014 δεν είχαν ανάλογες περιγραφές και κατέγραφαν κατά κύριο λόγο αρμοδιότητες. • Πραγματοποιείται κατηγοριοποίηση περιεχομένου εκτάκτων αναγκών μέσω των ΛΕ.Ε.Α. • Εντάσσονται και ορίζονται νέες έννοιες οι οποίες ήταν απαραίτητες όπως οι Κρίσιμες Υποδομές, τα Κέντρα Ικανότητας Πολιτικής Προστασίας, ο Εθνικός Κατάλογος Κινδύνων και Απειλών. • Ο Διοικητής της Εθνικής Αρχής δεν είναι αιρετός και διορίζεται για 5 χρόνια. Ικανό διάστημα για να παράξει έργο. Θα υποστηρίζεται για πρώτη φορά από δύο υποδιοικητές και επιστημονικό συμβούλιο. • Ο ορισμός του ΚΕΜΕΑ ως πιστοποιημένος φορέας παροχής εκπαίδευσης για τα στελέχη της διοίκησης. • Η δημιουργία του ΕΣΚΕΠΠ (Εθνικό Συντονιστικό Κέντρο Πολιτικής Προστασίας) με δική του δομή, διευρυμένες αρμοδιότητες, ευρύτερο συντονιστικό ρόλο που θα προΐσταται όλων των επιμέρους συντονιστικών κέντρων.