Αρχική Σχέδιο Νόμου Περί Διεθνούς ΠροστασίαςΆρθρο 32 (Άρθρο 31 Οδηγίας 2011/95/ΕΕ) Ασυνόδευτοι ανήλικοιΣχόλιο του χρήστη Terre des hommes Hellas | 18 Οκτωβρίου 2019, 14:02
Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στην καθημερινή πρακτική, στα υπερσυνωστισμένα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης η εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων είναι ιδιαίτερα προβληματική. Τα ασυνόδευτα παιδιά δεν μεταφέρονται σε ασφαλή διαμονή. Ο διορισμός επιτρόπου δεν γίνεται έγκαιρα. Τα συστήματα αναδοχής και επιτροπείας δεν λειτουργούν ακόμη ή λειτουργούν με τρόπο ανεπαρκή. Για τον παραπάνω λόγο, στο νέο νόμο, ή σε αντίστοιχες κανονιστικές πράξεις, θα πρέπει να ορισθούν επακριβώς οι πράξεις στις οποίες θα πρέπει να προβαίνουν οι επιληφθείσες αρχές για να προστατεύσουν τα ανήλικα. Προς τούτο, προτείνονται τα ακόλουθα: * Ο νόμος θα πρέπει να δείχνει ρητά στην κατεύθυνση της απομάκρυνσης όλων των ασυνόδευτων και χωρισμένων παιδιών από υπερπληθείς εγκαταστάσεις σε κατάλληλη και ασφαλή στέγαση. * Ο νόμος θα πρέπει να απαγορεύει ρητά να εφαρμόζονται λύσεις έκτακτης ανάγκης (όπως οι «ασφαλείς ζώνες» και τα ξενοδοχεία για ασυνόδευτα και χωρισμένα παιδιά), οι οποίες στοχεύουν στην παροχή προσωρινής στέγασης. Θα πρέπει να σταματήσει σταδιακά η στέγαση σε εγγενώς προσωρινές και -συνεπώς- μη βιώσιμες εγκαταστάσεις, όπως τα ξενοδοχεία. Μέρη όπως οι «ασφαλείς ζώνες» θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Οι παραπάνω λύσεις έκτακτης ανάγκης έχουν «κανονικοποιηθεί» και μετατραπεί σε μακροπρόθεσμη λύση για εκατοντάδες παιδιά. Επιπλέον, θα πρέπει να απαγορευτεί εξ ολοκλήρου η λύση της υπαγωγής των ασυνόδευτων παιδιών σε «προστατευτική φύλαξη», συνήθως, σε αστυνομικά κελιά, εν αναμονή της τοποθέτησής τους σε ξενώνες, η οποία, πολλές φορές, μπορεί να καθυστερήσει για εβδομάδες. * Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για παροχή προστασίας και υποστήριξης των ασυνόδευτων παιδιών που ζουν στο δρόμο. Τα άστεγα ασυνόδευτα παιδιά θα πρέπει να βρίσκονται σε απόλυτη προτεραιότητα στο Μηχανισμό Παραπομπών του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης προσφέροντάς τους ασφαλές καταφύγιο. Αναγκαία για την επίσπευση αυτών των μέτρων είναι η βελτίωση της επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των αρμόδιων αρχών και άλλων ενδιαφερόμενων μερών, όπου είναι απαραίτητο, συμπεριλαμβανομένης της Κοινωνίας των Πολιτών. * Ο νόμος και οι σχετικές κανονιστικές ρυθμίσεις θα πρέπει να εξασφαλίζουν την επαρκή και κατάλληλη στέγαση για ασυνόδευτα και χωρισμένα παιδιά ακόμη και μέσα από ρήτρες που θα ρυθμίζουν την κατανομή της χρηματοδότησης, προκειμένου να αποφεύγονται οι παρατεταμένες καθυστερήσεις στη χρηματοδοτική ροή προς τις δομές φιλοξενίας που έχουν ως αποτέλεσμα την υψηλή κινητικότητα του προσωπικού και τη μείωση των θέσεων σε ξενώνες. * Συνολικά ο νόμος θα πρέπει να προτεραιοποιήσει μια βιώσιμη, μακροπρόθεσμη στρατηγική στη βάση των βέλτιστων συμφερόντων του παιδιού και στην παροχή σταθερών λύσεων, ενισχύοντας παράλληλα την εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού. * Ο νόμος θα πρέπει να εξασφαλίζει ουσιαστική πρόσβαση στη νομική βοήθεια για όλα τα παιδιά και να αυξήσει τη δυναμικότητα της Εθνικής Μονάδας Δουβλίνου της Ελληνικής Υπηρεσίας Ασύλου για την ταχύτερη διεκπεραίωση των οικογενειακών επανενώσεων. * Ο νόμος θα πρέπει να δείχνει στην κατεύθυνση της ανάπτυξης ικανοτήτων και της ενίσχυσης της εξειδίκευσης των επαγγελματιών που εμπλέκονται στην παιδική προστασία, με την παράλληλη αύξηση των δημοσίων υπαλλήλων που εμπλέκονται στο σύστημα υποδοχής και ασύλου.