Αρχική Σχέδιο Νόμου Περί Διεθνούς ΠροστασίαςΆρθρο 24 (Άρθρο 24 Οδηγίας 2011/95/ΕΕ) Άδειες διαμονήςΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ | 18 Οκτωβρίου 2019, 23:58
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ' | 18 Οκτωβρίου 2019, 23:58

    Σε ότι αφορά το άρθρο 24 παράγραφος 1 εδάφια 3 και 6, ουσιαστικά επαναλαμβάνεται αυτολεξεί η διάταξη του άρθρου 24 παράγραφος 1 εδάφιο 3 του Π.Δ/τος 141/2013. Σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 1 εδάφια 3 και 6 του προτεινόμενου νόμου, η εκπρόθεσμη και χωρίς αιτιολογία υποβολή της αίτησης ανανέωσης της άδειας διαμονής του δικαιούχου διεθνούς προστασίας δεν μπορεί από μόνη της να οδηγήσει σε απόρριψή της. Θα πρέπει να ορισθεί συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μετά τη λήξη της άδειας διαμονής του δικαιούχου διεθνούς προστασίας, εντός του οποίου αυτός θα πρέπει να υποβάλει το αίτημά του για την ανανέωσή της, καθόσον υπάρχουν περιπτώσεις πολιτών τρίτων χωρών που δεν προβαίνουν στην υποβολή αιτήματος για ανανέωση της άδειας διαμονής τους, ακόμη και ενάμιση χρόνο μετά τη λήξη της, σε βάρος των οποίων οι αστυνομικές αρχές δεν μπορούν να κινήσουν τη διαδικασία για την επιστροφή τους στη χώρα καταγωγής τους, επειδή οι περιφερειακές υπηρεσίες της Υπηρεσίας Ασύλου που ερωτώνται σχετικά εξακολουθούν να τους χαρακτηρίζουν ως δικαιούχους διεθνούς προστασίας, προτρέποντας μάλιστα τις αστυνομικές αρχές που διαπίστωσαν τη λήξη της άδειας διαμονής να απευθύνουν σύσταση στον κάτοχό της ώστε αυτός να προβεί στην ανανέωσή της. Μετά την παρέλευση του προαναφερόμενου χρονικού διαστήματος θα πρέπει να ανακαλείται το χορηγηθέν καθεστώς διεθνούς προστασίας είτε αυτοδικαίως είτε κατόπιν απόφασης της περιφερειακής υπηρεσίας της Υπηρεσίας Ασύλου που το χορήγησε. Δεν είναι δυνατόν ένας πολίτης τρίτης χώρας που αναγνωρίστηκε μία φορά ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας να εξακολουθεί να κατέχει τη συγκεκριμένη ιδιότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη λήξη της οικείας άδειας διαμονής του και η περιφερειακή υπηρεσία της Υπηρεσίας Ασύλου όχι μόνο να μην προβαίνει σε ανάκληση τους καθεστώτος που του αναγνώρισε αλλά να εξακολουθεί να τον θεωρεί δικαιούχο υπαγωγής στο συγκεκριμένο καθεστώς, χωρίς αυτός να συμμορφώνεται με την υποχρέωσή του για ανανέωση της άδειας διαμονής του.