Αρχική Σχέδιο Νόμου Περί Διεθνούς ΠροστασίαςΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΒΑΘΜΟ Άρθρο 83 (Άρθρο 31 Οδηγίας 2013/32/ΕΕ) Διαδικασία της εξέτασηςΣχόλιο του χρήστη Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) | 20 Οκτωβρίου 2019, 11:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)' | 20 Οκτωβρίου 2019, 11:52

    Ταχύρρυθμη διαδικασία (αρ. 83, παρ. 9): Το Σχέδιο Νόμου εισάγει νέους λόγους εφαρμογής της ταχύρρυθμης διαδικασίας, οι οποίοι αφ’ενός επικαλύπτονται σε μεγάλο βαθμό, αφ’ετέρου αντιβαίνουν στο ενωσιακό δίκαιο. Πρώτον, η άνω διάταξη προβλέπει στην περ. β΄ τις προδήλως αβάσιμες αιτήσεις ως λόγο εφαρμογής της ταχύρρυθμης διαδικασίας. Σύμφωνα με το αρ. 88, παρ. 2, χαρακτηρίζεται προδήλως αβάσιμη οποιαδήποτε αίτηση εμπίπτει στις δέκα κατηγορίες που απαριθμούνται στο αρ. 31, παρ. 8 της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου. Ωστόσο, στο αρ. 83, παρ. 9, περ. α΄, γ΄ως ι΄ αναγράφονται ρήτα οι προαναφερθείσες κατηγορίες. Ο νομοθέτης προβαίνει συνεπώς σε επανάληψη των λόγων ενεργοποίησης της ταχύρρυθμης διαδικασίας, η οποία προκαλεί σύγχυση. Δεύτερον, η περ. ζ΄ αναφέρεται στην υποβολή μεταγενέστερης αίτησης, «η οποία είναι απαράδεκτη». Η διατύπωση αυτή μεταφέρει λανθασμένα το κείμενο της Οδηγίας, καίτοι ακολουθώντας κατά γράμμα την ελληνική μετάφραση του αρ. 31, παρ. 8, περ. στ΄. Σύμφωνα με το κείμενο της Οδηγίας, η ταχύρρυθμη διαδικασία, η οποία αφορά την εξέταση των αιτήσεων κατ’ουσίαν, εφαρμόζεται σε μεταγενέστερες αιτήσεις που δεν κρίνονται απαράδεκτες – βλ. «a subsequent application for international protection that is not inadmissible» στο αγγλικό κείμενο. Τρίτον, οι περ. κ΄ ως μ΄, που αφορούν τις – ασαφείς – περιπτώσεις προέλευσης από «συγκεκριμένη χώρα», χρονικού ορίου για την εξέταση της υπόθεσης και ευάλωτων προσώπων, υπερβαίνουν τα όρια που θέτει η Οδηγία για την εφαρμογή της ταχύρρυθμης διαδικασίας. Υπενθυμίζεται ότι η ταχύρρυθμη διαδικασία έχει αντίκτυπο στις διαδικαστικές εγγυήσεις των οποίων απολαύει ο αιτών, εφόσον συνεπάγεται συντομότερες προθεσμίες αλλά και πιθανή άρση του ανασταλτικού αποτελέσματος των προσφυγών κατά απορριπτικών αποφάσεων. Για το λόγο αυτό, οι δέκα περιπτώσεις εφαρμογής της ταχύρρυθμης διαδικασίας που απαριθμούνται στο αρ. 31, παρ. 8 είναι αυστηρά καθορισμένες και όχι ενδεικτικές.