Αρχική Σχέδιο Νόμου Περί Διεθνούς ΠροστασίαςΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ Άρθρο 90 (Άρθρο 43 Οδηγίας 2013/32/ΕΕ) Διαδικασίες στα σύνοραΣχόλιο του χρήστη Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) | 20 Οκτωβρίου 2019, 12:32
Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το αρ. 90, παρ. 1 του Σχεδίου Νόμου διευκρινίζει ότι, στο πλαίσιο της διαδικασίας στα σύνορα, οι αίτησεις ασύλου «εξετάζονται ως προς το παραδεκτό ή/και ως προς την ουσία τους». Η διατύπωση αυτή είναι αντίθετη με το αρ. 43, παρ. 1 της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου. Η Οδηγία προβλέπει «καλά καθορισμένες περιστάσεις» υπό τις οποίες επιτρέπεται στις αρχές η εξέταση των αιτήσεων στα σύνορα. Απαριθμεί δε δύο μόνο σημεία που δύνανται να εξετάζονται στην εν λόγω διαδικασία: το παραδεκτό της αίτησης αφ’ενός, και την ουσία της όταν συντρέχει ένας εκ των λόγων εφαρμογής της ταχύρρυθμης διαδικασίας δυνάμει του αρ. 31, παρ. 8 αφ’ετέρου. Επομένως, όσον αφορά την κατ’ουσίαν εξέταση των αιτήσεων, η εφαρμογή της διαδικασίας στα σύνορα απαγορεύεται αν οι αρμόδιες αρχές δεν έχουν εντοπίσει εκ των προτέρων ότι ο αιτών εμπίπτει σε μία από τις κατηγορίες που προβλέπει το αρ. 31, παρ. 8 της Οδηγίας – βλ. παραπάνω σχετικά με το αρ. 83, παρ. 9 του Σχεδίου Νόμου. Καθίσταται έτσι σαφές στο ευρωπαϊκό δίκαιο ότι η διαδικασία των συνόρων δεν αποτελεί κατάλληλο πλαίσιο για την πλήρη εξέταση της υπαγωγής του αιτούντος στη διεθνή προστασία και δεν δύναται να χρησιμοποιείται προς τούτο. Όσον αφορά την κατ’εξαίρεση εφαρμογή της διαδικασίας στα σύνορα σε περίπτωση μαζικών αφίξεων, το αρ. 90, παρ. 3 προβαίνει σε περαιτέρω εκτπώσεις στις εγγυήσεις που παρέχονται στη διαδικασία, αντίθετα με την υποχρέωση τήρησης των βασικών αρχών και εγγυήσεων του Κεφαλαίου ΙΙ της Οδηγίας. Στην περ. γ΄ επιχειρείται νέα σύντμηση των προθεσμιών της διαδικασία, με προθεσμία τριών μόνο ημερών, έναντι πέντε υπό το ισχύον νομικό πλαίσιο, για την κατάθεση προσφυγής κατά απορριπτικής απόφασης. Δεδομένου του εξαιρετικά συντόμου της προθεσμίας, σε συνδυασμό με την προτεινόμενη υποχρέωση υποβολής δικογράφου κρίνεται αδύνατη η πρόσβαση των αιτούντων σε πραγματική προσφυγή στην κατ’εξαίρεση διαδικασία στα σύνορα, κατά παράβαση του αρ. 43, παρ. 1 της Οδηγίας και του αρ. 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Κρίνεται εξίσου αδύνατη η δυνατότητα των αρχών να παρέχουν «επαρκή υποστήριξη», συμπεριλαμβανομένου αρκετού χρόνου, στους αιτούντες που χρήζουν ειδικών διαδικαστικών εγγυήσεων στο πλαίσιο της διαδικασίας στα σύνορα. Σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ, η προθεσμία δεκαπέντε ημερών θεωρείται εύλογος χρόνος για την κατάθεση προσφυγής κατά απόρριψης της αίτησης ασύλου ως προδήλως αβάσιμης.