Αρχική Σχέδιο Νόμου Περί Διεθνούς ΠροστασίαςΜΕΡΟΣ ΜΟΝΟ – Άρθρο Μόνον – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού | 21 Οκτωβρίου 2019, 15:53
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού' | 21 Οκτωβρίου 2019, 15:53

    Με το παρόν νομοσχέδιο παρατηρείται σαφής περιορισμός των δικαιωμάτων τόσο των αιτούντων διεθνή προστασία (ενδεικτικά ταχύρρυθμες διαδικασίες, διαδικασίες στα σύνορα και κράτηση στα όρια της νομιμότητας), όσο και των δικαιούχων επικουρικής προστασίας (εξέταση με την ολοκλήρωση του έτους από την χορήγηση, των λόγων χορήγησης επικουρικής προστασίας για να πραγματοποιηθεί διετής ανανέωση) και δικαιούχων προσφυγικού καθεστώτος (περιορισμός υλικών συνθηκών υποδοχής). Στα ανωτερω οφείλουν να ληφθούν υπόψη οι ελλείψεις σε προσωπικό στην Υπηρεσία Ασύλου, στην ΥΠΥΤ, σε ιατρικά κλιμάκια και κλιμάκια ψυχοκοινωνικής υποστήριξης καθώς και η τεράστια έλλειψη διερμηνέων σε όλα τα πλαίσια. Ειδικότερα για όλα τα προβλεπόμενα μέτρα που αφορούν τα παιδιά και ιδιαίτερα την ευάλωτη ομάδα των ασυνόδευτων ανηλίκων οφείλουμε να επισημάνουμε την απορία μας σχετικά με την μη ρεαλιστική εφαρμογή του νόμου και των προβλεπόμενων εγγυήσεων που απορρέουν πέραν των Οδηγιών και του νομοσχεδίου και από τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του Παιδιού. Βάση των πιο πρόσφατων στατιστικών στοιχείων του ΕΚΚΑ για τους ασυνόδευτους ανήλικους (διαθέσιμα στο : https://www.e-pronoia.gr/sites/default/files/gr_ekka_dashboard_15-10-2019.pdf) ο εκτιμώμενος αριθμός είναι 4.779, εκ των οποίων 1178 διαβιούν άστεγοι ή διαμένουν σε άτυπες/επισφαλείς συνθήκες στέγασης, περαιτέρω η εφαρμογή του Νόμου 4554/2018 (άρθρα 13-32) για την επιτροπεία ασυνόδευτων ανηλίκων μετατέθηκε για την 1/3/2002 (νόμος 4623/2019 άρθρο 73 https://www.e-nomothesia.gr/autodioikese-demoi/nomos-4623-2019-phek-134a-9-8-2019.html). Εκ των ως άνω αναφερθέντων προβληματιζόμαστε ιδιαίτερα με την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών αιτούντων διεθνή προστασία και δη των ασυνόδευτων ανηλίκων, και ειδικότερα των άστεγων ασυνόδευτων ανήλικων ή των ασυνόδευτων ανηλίκων που διαβιούν σε επισφαλείς συνθήκες, χωρίς υποστηρικτικό δίκτυο και πολλές φορές χωρίς να εντοπίζονται από τις αρμόδιες αρχές προστασίας (Υπηρεσία Ασύλου, ΕΚΚΑ, Εισαγγελία αλλά και ΜΚΟ) για μήνες. Ταυτόχρονα, σε όλους τους αιτούντες διεθνή προστασία δημιουργείται πληθώρα διαδικαστικών εμποδίων και ουσιαστικά δυσχεραίνεται και παρακωλύεται το δικαίωμα πρόσβασης στο άσυλο, σε συνδυασμό με την κατάργηση του μετατραυματικού στρες ως λόγου ευαλωτότητας. Με τις προβλεπόμενες διατάξεις για την κράτηση ακόμα και των ανηλίκων ανατρέπεται ουσιαστικά το τεκμήριο της ελευθερίας και ελεύθερης μετακίνησης. Περαιτέρω οι αιτούντες και δικαιούχοι καλούνται συνεχώς να αποδεικνύουν την καλή τους πίστη και είναι δυνατόν να υφίστανται ποινές και περιορισμούς ειδικά όσον αφορά ζητήματα υλικών συνθηκών υποδοχής, στα οποία δεν φέρουν καμία ευθύνη (ενδεικτικά όταν οι γονείς αδυνατούν να μεταφέρουν τα παιδιά σε σχολείο το οποίο είναι πολύ, μακριά καθώς η σχολική μονάδα που υπάγονται είναι πλήρης όπως και οι πλησιέστερες σε αυτήν και δεν ευρίσκεται άλλη διαθέσιμη σχολική μονάδα). Ζητήματα εγείρονται και ως προς την τήρηση και εφαρμογή στο δικαίωμα ενημέρωσης σε γλώσσα κατανοητή, απλή και προσιτή. Ακόμα αντίθετη στο άρθρο 13 της ΕΣΔΑ και άρα στην πραγματική με την έννοια της αποτελεσματικής άσκησης προσφυγής, καθίσταται η πρόσβαση στο δικαίωμα προσφυγής λόγω α) της αδυναμίας παροχής δωρεάν νομικής συνδρομής, η οποία είναι υποχρεωτική, β) της αυτοπρόσωπης παρουσίας και γ) των λόγων που απαιτούνται στο εν λόγω δικόγραφο κατά της απορριφθείσας πρωτοβάθμιας απόφασης. Ακόμα, ζητήματα συνταγματικότητας γεννά η ίδρυση μονοπρόσωπων διοικητικών οργάνων αποτελούμενων από δικαστές. Τέλος, σε περιπτώσεις προφανών και καταφανών λαθών από τους χειριστές ή έλλειψης προφανών διαδικαστικών εγγυήσεων, όπως η διενέργεια συνέντευξης ασυνόδευτου ανηλίκου χωρίς επίτροπο ή νομικό εκπρόσωπο, η κατάργηση της αναπομπής στον πρώτο βαθμό στερεί έναν βαθμό από τους αιτούντες για την πραγματική εξέταση του αιτήματός τους.