Αρχική Aσυλο και Πρώτη ΥποδοχήΑρθρο 1 Ίδρυση – ΑποστολήΣχόλιο του χρήστη Nikos Petropoulos | 26 Νοεμβρίου 2010, 12:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Nikos Petropoulos' | 26 Νοεμβρίου 2010, 12:10

    Αν και το αντικείμενο της διαβούλευσης είναι η χορήγηση πολιτικού ασύλου, πολλοί συμπολίτες που συμμετέχουν εβρήκαν αφορμή να εκφραστούν κατά των μεταναστών και  ειδικότερα κατά των λαθρομεταστών.  Το για πολλά χρονια σχεδόν ανεξέλεγκτο φαινόμενο της μετανάστευσης λόγω των εκτεταμένων ανοικτών συνόρων στη χώρα μας και η τάση οι οικονομικοί μετανάστες να εκμεταλεύονται τις διατάξεις της νομοθεσίας για τους πολιτικούς πρόσφυγες πιστεύοντας  ότι θα  εξασφαλίσουν τη "διαμονή" της σε χώρα της Ε.Ε, σ ε συνδυασμό με λανθασμένες πολιτικές μεταχείρισης, γεωγραφικής κατανομής και ενσωμάτωσης καθώς και με  την τρέχουσα οικονομική κρίση,   συντελούν σε τέτοιες ακραίες εκδοχές του φαινομένου της μετανάστευσης και της προσφυγιάς. Θα ήθελα όμως να θέσω ένα προβληματισμό και κάποια ερωτήματα για όσους επιθίνενται στος μετανάστες και προβαίνουν σε ακραίες προτάσεις όπως  οι μαζικές απελάσεις εδώ και τώρα.  Θα υπήρχαν μετανάστες αν δεν υπήρχαν εργοδότές Ελληνες που επωφελούνται από τους μετανάστες και εδικότερα τους παράνομους μετανάστες;  Γενικά, η πλεινότητα των μεταναστών, με εξαίρεση κάποιους κλάδους (π.χ. οικοδομής ) καταλαμβάνοιυν θέσεις στη δευτερογενή αγορά εργασίας και κάνουν δουλειές που δυστυχώς δεν καταδέχονται να κάνουν οι Ελληνες.  Με τη δημογραφική γήρανση στις χώρες της Ε.Ε. (και στη χώρα μας) να αυξάνεται, φαντάζεστε ποιος θα φρόντιζε τους γέρους και τις γριές μας,  αν δεν ήταν για τους μετανάστες, με δεδομένα  (α) την αποδυνάμωση της εκτεταμένης οικογένειας και  (2) τα κενά στην κοινωνική μας πολιτική;  Δεν χωρά αμφιβολία ότι πολλοί νέοι Ελληνες και νέες Ελληνίδες οφείλουν την σταδιοδρομία και την καριέρα τους στην ύπαρξη των μεταναστών.  Επίσης,  η πλεινότητα των μεταναστών είναι νόμιμοι (συνήθως μετά από απανωτές νομιμοποίσεις), ενώ  οι νόμιμοι μετανάστες που εργάζονται και αμείβονται κανονικά βελτιώνουν την αναλογία εργαζομένων/συνταξιούχων και έτσι συμβάλουν στη "βιωσιμότητα" του συνταξιοδοτικού μας συστήματος.  Το ότι το σύστημα έχει χρεοκοπήσει δεν μπορεί να αποδοθεί στους μετανάστες  που έχουν νεότερη σύνθεση γενικά και που αξιοποιούν το σύστημα περίθαλψης.  Τέλος, υπάρχουν και οικονομικές μελέτες που δείχνουν ότι οι μετανάστες στη χώρα μας συντέλεσαν  στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας,  αν και  τα αίτια της παρούσας οικονομικής κρίσης θα πρέπει να αναζητηθούν στις πολιτικές και δομές της κοινωνία μας και όχι απλοϊκά στην εισροή των μεταναστών.  Επαναλαμβάνεται  μια ιστορία και μια πορεία που έχουν βιώσει και οι δικοί μας μετανάστες στις χώρες της Δύσης (ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Γερμανία κτλ.).   Ωστόσο, δεν μπορούμε ανεπιφύλακτα να εξισώσουμε τις χώρες υποδοχής της Δύσης  με τη χώρα μας ως χώρα υποδοχής.  Μιλάμε για φαινόμενα διαφορετικής κλίμακας, αν εξετάσουμε το φαινόμενο της μετανάστευσης αναλογικά με τον πληθυσμό και τη γεωγραφική έτκαση των χωρών  υποδοχής μεταναστών.  Αν και δεν είναι δυνατον να το προσδιορίσουμε με ακρίβεια λόγω της μη καταγραφής, το ποσοστό μεταναστών στη χώρα μας (πρώτης γενιάς) πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 11%και 15% όταν σε μεγάλες χώρες υποδοχής το σχετικό ποσοστό ανέρχεται σει 5-8%.  Επίσης, είναι γεγονός ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία (90% +), οι Ελληνες μετανάστες (με εξαίρεση ίσως τους ναυτικούς μας) έφτασαν στις χώρες υποδοχής οργανωμένα, μετά από  διακρατικές συμβάσεις και προσκλήσεις συγγενών.  Φυσικά, αυτό δεν ισχύει για τη μετανάστευση προς τη χώρα μας, η οποία αποτελεί κύρια πύλη εισόδου για μετανάστες  και πρόσφυγες που εισέρχονται στην ΕΕ, με αποτέλεσμα η χώρα μας να αναγκάζεται να προβαίνει σε νομιμοποίήσεις και να "απορροφά" δυσανάλογα τους οικονομικούς μετανάστες και πολιτικούς πρόσφυγες. Σημειώνεται ότι το καθεστώς του Δουβλίνου για επανπροώθηση των λαθρομεταναστών και προσφύγων στη χώρα άφιξης δεν συμβάλλει  στην αποσυμφόρηση στη χώρα μας. Το φαινόμενο της  λαθρομετανάστευσης και της προφυγιάς, όπως κάποιοι συμπολίτες έχουν επισημάνει, θα συνεχιστεί εφόσον υπάρχουν οι οικονομικές ανισότητες και α δικτατορικά/φασιστικά καθεστώτα στις χώρες προέλευσης.  Η μακροχρόνια λύση φυσικά είναι η οικονομική, η πολιτική και κοινωνική ανάπτυξη των χωρών προέλευσης, στην οποία θα πρέπει όσο το δυνατό να συμμετέχει και η χώρα μας.   Βραχυχρόνια,  εμείς ως χώρα υποδοχής της  Ε.Ε.,  και ως μια παραδοσιακά φιλόξενη χώρα που όμως  δέχεται δυσανάλογα πολλούς  "οικονομικούς μετανάστες" και  "πολιτικούς πρόσφυγες" θα πρέπει , σε συνεργασία με την Ε.Ε. ,να εφαρμόσουμε  αποτελεσματικές πολιτικές και μηχανισμούς (πχ. Frontex, rabbit κτλ.),  που θα "συλλαμβάνουν" εγκαίρως την παράνομη μετανάστευση  στις πύλες εισόδου,  χωρίς καταχρήσεις εξουσίας, θα καθιερώνουν αδιάβλητες διαδικασίες  οι οποίες θα διαχωρίζουν τους "αυθεντικούς πολιτικούς πρόσφυγες" από τους "οικονομικούς μετανάστες",  και στη συνέχεια θα επαναπροωθούν τους οικονομικούς μετανάστες  στις χώρες προέλευσης/καταγωγής ή  θα χορηγούν  πολιτικό άσυλο στους πραγματικά πολιτικούς πρόσφυγες.  Οι αυθεντικοί  αναγνωρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες, θα πρέπει να ανακατανέμονται αναλογικά σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, εφόσον δημιουργηθεί η υποδομή, θα έχουν δικαίωμα απασχόλησης και εγκατάστασης αναλογικά σε όλες τις χώρες  της Ε.Ε, ακόμη και αν χρειαστεί να τροποποιηθεί η συνθήκη του Δουβλίνου.  Θεωρώ ότι το το σχετικό νομοσχέδιο είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, στο πλαίσιο της υπάρχουσας νομοθετικής υποδομής της Ε.Ε.   Εμπεριέχει  αρκετά ανθρωπιστικά   στοιχεία (διαχωρισμός ευπαθών ομάδων,  ιατρική φροντίδα, ψυχοκοινωνική υποστήριξη κτλ.). Χρειάζεται, όμως, ιδιαίτερη προσοχή η στελέχωση των διαφόρων κλιμακίων στα Κέντρα Πρώτης Υποδοχής,  με αξιοκρατικά και όχι διοιικητικά κριτήρια (πχ. μετατάξεις  άσχετων δημοσίων υπαλλήλων),  ώστε τα κλιμάκια αυτά να ανταποκριθούν στο σοβαρό και δύσκολο έργο τους, που είναι ο διαχωρισμός των "λαθρομεταναστών" από τους "πραγματικούς πολιτικούς πρόσφυφες".   Στο σημείο αυτό, απορώ γιατί δεν διεκρινίζεται η σύνθεση των "ιατρικών κλιμακίων' και των κλιμακίων "ενημέρωσης και νομικής συμβολής".   Επίσης, τα στελέχη, ιδίως, του "Κλιμακίου Εξακρίβωσης...", θα πρέπει να τύχουν συστηματικής εκπαίδευσης/επιμόρφωσης, ώστε να είναι  σε θέση να προβαίνουν σε σωστή διαλογή.  Και όπως έχουν επισημάνει  αρκετοί που συμμετέχουν στη διαβούλευση, θα πρέπει να προϋπάρχουν σαφή κριτήρια και οδηγίες για το τι  εστί  "πολιτικός πρόσφυγας" και "οικονομικός μετανάστης".   Στο μεταξύ, η χώρα μας θα πρέπει να επιδιώξει επιθετικά την μεταβολή του νομοθετικύ πλαισίου του Δουβλίνου ώστε να είναι σε θέση να ανακατανέμει τους αναγνωρισμένους πολιτικούς πρόσφυγες αναλογικά σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Αυτό φυσικά, μπορεί να απαιτήσει  τροποποιήσεις του παρόντος νομοσχεδίου εφόσον γίνει νόμος τους κράτους.