Αρχική Εθνικός Μηχανισμός Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων, Αναδιάρθρωση της ΓΓΠΠ, Αναβάθμιση Εθελοντισμού Πολιτικής Προστασίας, Αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος και άλλες διατάξειςΆρθρο 57 – Δράσεις των Εθελοντικών Οργανώσεων Πολιτικής ΠροστασίαςΣχόλιο του χρήστη ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ | 11 Ιανουαρίου 2020, 12:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ' | 11 Ιανουαρίου 2020, 12:41

    Παίρνοντας θέση απέναντι στα σχόλια των Κυρίων Φώτη SV8GXW και Δημητρίου SV2GWY, έχω να πω τα εξής: Η συμμετοχή των ραδιοερασιτεχνών σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης είναι πολύτιμη, αλλά πολύ περιορισμένη και με πολλά προβλήματα. Αρχικά οι ραδιοερασιτέχνες είναι μια μικρή σχετικά πληθυσμιακή ομάδα, με ένα κλειστό σύστημα ραδιοεπικοινωνίας, όπου αποκλείει από την χρήση του, οποιονδήποτε δεν έχει άδεια ραδιοερασιτέχνη, σε πλήρη αντίθεση με το ανοιχτό στον οποιονδήποτε πολίτη σύστημα επικοινωνίας της Citizens Band. Επομένως δεν μπορεί να καλυφθεί η απαίτηση του άρθρου 57 για την … «εξασφάλιση εναλλακτικών λύσεων για την αποκατάσταση των επικοινωνιών μεταξύ κρατικών Φορέων, των εθελοντικών οργανώσεων και μεταξύ τους, σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης,» αφού χωρίς άδεια ραδιοερασιτέχνη, δεν μπορεί κανείς να εκπέμψει ή απλά να χρησιμοποιήσει τις ραδιοερασιτεχνικές συχνότητες και ραδιοερασιτεχνικό εξοπλισμό. Οπότε τι γίνεται; Θα υποχρεωθούν τα μέλη όλων των εθελοντικών οργανώσεων που δεν έχουν σχέση με το χόμπι του ραδιοερασιτεχνισμού να γίνουν και ραδιοερασιτέχνες; Φυσικά είναι αδύνατον, άρα εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, εναρμόνισης του τρόπου λειτουργίας των ραδιοερασιτεχνών σε σχέση με τις απαιτήσεις του άρθρου 57. Το επόμενο πρόβλημα που υπάρχει, είναι ότι οι ραδιοερασιτέχνες δεν έχουν νομοθετημένες συχνότητες εκτάκτων αναγκών, σε σχέση με τις νομοθετημένες συχνότητες των CB-ers. Οι συχνότητες των ραδιοερασιτεχνών είναι κοινόχρηστες για όλους τους ραδιοερασιτέχνες που έχουν άδεια λειτουργίας ραδιοερασιτεχνικού σταθμού και πουθενά στην Ελληνική νομοθεσία ΦΕΚ 1969 /2-9-2011 δεν υπάρχουν νομοθετημένες συχνότητες εκτάκτων αναγκών. Επομένως σε περίπτωση κρίσεως, κανένας δεν είναι σίγουρος ότι η Α συχνότητα θα χρησιμοποιηθεί από τον σύλλογο ραδιοερασιτεχνών Α και η Β από τον σύλλογο ραδιοερασιτεχνών Β. Το ακόμη χειρότερο, είναι ότι σε πολλούς εθελοντικούς μη ραδιοερασιτεχνικούς συλλόγους, υπάρχουν αδειούχοι ραδιοερασιτέχνες που θα χρησιμοποιήσουν τις ραδιοερασιτεχνικές συχνότητες, για τις δράσεις του συλλόγου τους σε περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών. Κανείς δεν γνωρίζει πόσες εθελοντικές οργανώσεις έχουν ραδιοερασιτέχνες και άρα δικαίωμα χρήσης των ραδιοερασιτεχνικών συχνοτήτων. Με δεδομένο τον περιορισμένο αριθμό συχνοτήτων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν, κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα γίνει το αδιαχώρητο στις συχνότητες VHF/UHF και αν αυτές τελικά θα αχρηστευτούν, λόγω αμοιβαίων παρεμβολών από τις ανεξέλεγκτες εκπομπές ραδιοερασιτεχνών που ανήκουν σε ραδιοερασιτεχνικούς συλλόγους και ραδιοερασιτέχνες που ανήκουν σε εθελοντικές οργανώσεις. Μεγάλο ερώτημα είναι η χρησιμοποίηση των των ραδιοερασιτεχνικών επαναληπτών και αναμεταδοτών, αφού αποτελούν κοινόχρηστη περιουσία των μελών κάθε ραδιοερασιτεχνικού συλλόγου. Δικαίωμα χρήσης τους λοιπόν σε περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών, έχουν τα μέλη του ραδιοερασιτεχνικού συλλόγου που δεν ανήκουν σε καμιά εθελοντική οργάνωση, τα μέλη του ίδιου ραδιοερασιτεχνικού συλλόγου που ανήκουν στις ομάδες εκτάκτων αναγκών (ΟΕΑ) τα μέλη του ίδιου ραδιοερασιτεχνικού συλλόγου που συγχρόνως είναι μέλη μιας μη ραδιοερασιτεχνικής εθελοντικής οργάνωσης και τέλος κάθε αδειούχος ραδιοερασιτέχνης μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα επαναλήπτη, αριθμός ερώτησης εξετάσεων υπουργείου 779, για όσους το ξεχνούν! Επομένως χωρίς νομικό πλαίσιο λειτουργίας οι ραδιοερασιτεχνικοί σταθμοί αυτοσχεδιάζουν με την επιλογή συχνοτήτων σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ελπίζοντας απλά, να μην υπάρξει μεγάλος αριθμός χρηστών και άρα το αδιαχώρητο. Μετά από αυτά, δεν νομίζω ότι οι ραδιοερασιτέχνες είναι σε θέση «να εξασφαλίσουν εναλλακτικές λύσεις για την αποκατάσταση των επικοινωνιών μεταξύ κρατικών Φορέων, των εθελοντικών οργανώσεων και μεταξύ τους, σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης,». Απαιτείται πολύ δουλειά και συνεννόηση μεταξύ των 70 ραδιοερασιτεχνικών συλλόγων και ομάδων που λειτουργούν στην Ελλάδα και του άγνωστου αριθμού εθελοντικών οργανώσεων που χρησιμοποιούν ραδιοερασιτέχνες για τις επικοινωνίες τους, ώστε να λύσουν όλα αυτά τα προβλήματα, αλλά και πάλι, θα διορθώσουν τα εσωτερικά προβλήματα ενός χώρου χομπιστών, με κλειστές επικοινωνίες, που βρίσκεται μακράν από τις απαιτήσεις του άρθρου 57. Με εκτίμηση Μάκης Μανωλάτος