1. Η «Κατάσταση έκτακτης ανάγκης πολιτικής προστασίας» κηρύσσεται με απόφαση του Διοικητή της Εθνικής Αρχής Πολιτικής Προστασίας, εκτός της παρ. 3 του άρθρου 30, σε περιπτώσεις συντελεσμένων φυσικών ή ανθρωπογενών καταστροφών που για την αντιμετώπιση τους δεν επαρκούν οι άμεσα διαθέσιμοι πόροι του διοικητικού επιπέδου, στα όρια του οποίου έχει συντελεστεί η καταστροφή.
2. Η απόφαση κήρυξης σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης πολιτικής προστασίας» περιλαμβάνει τη χρονική της διάρκεια και αίρεται αυτοδικαίως με τη λήξη της. Δύναται να παρατείνεται με απόφαση του Διοικητή της Εθνικής Αρχής, ύστερα από αιτιολογημένη εισήγηση των κατά περίπτωση αρμόδιων Περιφερειακών ή Τοπικών Αρχών Πολιτικής Προστασίας με την οποία θα βεβαιώνεται ότι εξακολουθούν να υφίστανται οι λόγοι κήρυξης, καθώς και θα αιτιολογούνται οι λόγοι για τους οποίους οι επιπτώσεις από τις καταστροφές δεν έχουν ακόμη αντιμετωπισθεί.
3. Ειδικότερα ζητήματα που αφορούν όρους και προϋποθέσεις για την κήρυξη περιοχών σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ρυθμίζονται με κοινή απόφαση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών.