1. Στο πλαίσιο του Εθνικού Συστήματος, η αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών, που προκαλούνται από φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές και συμβάντα και η διαχείριση των συνεπειών τους, διέπονται από τις ακόλουθες αρχές:
α. Ενιαίο Μοντέλο Διαχείρισης («all-hazards approach»): οι δράσεις πολιτικής προστασίας σχεδιάζονται και υλοποιούνται ενιαία, ανεξάρτητα από το είδος, το μέγεθος, την πολυπλοκότητα και την αιτία που προκαλεί τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, με εφαρμογή σε όλα τα επίπεδα διοίκησης και στο σύνολο των εμπλεκόμενων φορέων.
β. Ολιστική προσέγγιση: το Εθνικό Σύστημα οργανώνεται ολιστικά. Ειδικότερα, συντονίζει το σύνολο του κρατικού μηχανισμού, εθελοντικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις του Συστήματος Εθελοντισμού Πολιτικής Προστασίας, καθώς και φορείς του ιδιωτικού τομέα που δραστηριοποιούνται στην πολιτική προστασία και απαιτεί την ενεργό συμμετοχή του συνόλου της κοινωνίας.
γ. Ευελιξία και διαλειτουργικότητα: οι επιχειρησιακές δράσεις πολιτικής προστασίας υλοποιούνται σύμφωνα με ευέλικτα, δυναμικά και διαλειτουργικά πρωτόκολλα συντονισμού μέσω επιχειρησιακών δομών σε όλα τα επίπεδα διοίκησης (κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, παρέχοντας τη δυνατότητα κλιμάκωσης του επιπέδου ανταπόκρισης αναλόγως των αναγκών.
δ. Διασύνδεση με την επιστημονική κοινότητα: το Εθνικό Σύστημα αξιοποιεί την επιστημονική γνώση και πορίσματα εφαρμοσμένης έρευνας και καινοτομίας, καθώς και υποδομές, εφαρμογές και εργαλεία Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (Τ.Π.Ε.) σε κάθε φάση του κύκλου διαχείρισης καταστροφών.
ε. Επαγγελματισμός των στελεχών πολιτικής προστασίας: ο αποτελεσματικός σχεδιασμός, ο συντονισμός και η υλοποίηση των δράσεων πολιτικής προστασίας απαιτεί επαγγελματική κατάρτιση σε συγκεκριμένους επιχειρησιακούς ρόλους και παροχή πιστοποιημένης εκπαίδευσης στο προσωπικό και τα στελέχη του Εθνικού Συστήματος.
στ. Μέριμνα για την προστασία των Υποδομών Ζωτικής Σημασίας: οι προπαρασκευαστικές δράσεις και τα μέτρα για την αποφυγή ή τη μείωση της πιθανότητας του κινδύνου ή τον περιορισμό των επιπτώσεων των καταστροφών που θα προκληθούν.
ζ. Ανάλυση Κινδύνων και Απειλών και Εκτίμηση Επικινδυνότητας: Η Συστηματική προσέγγιση τους σε κεντρικό, περιφερειακό ή και τοπικό επίπεδο, αποτελεί τη βάση για το σχεδιασμό πολιτικής προστασίας και την υλοποίηση δράσεων σε κάθε φάση του κύκλου διαχείρισης καταστροφών, συμπεριλαμβανομένης της ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών.