Άρθρο 24 Αναβολή της απομάκρυνσης (Άρθρο 9 της Οδηγίας)

1. Η απομάκρυνση υπηκόου τρίτης χώρας που τελεί υπό διαδικασία επιστροφής αναβάλλεται υποχρεωτικά στις περιπτώσεις που : α) παραβιάζεται η αρχή της μη επαναπροώθησης ή β) έχει ανασταλεί στο πλαίσιο δικαστικής προστασίας.

2. Οι αρμόδιες για την εκτέλεση της απόφασης επιστροφής αστυνομικές αρχές δύνανται, με αιτιολογημένη απόφασή τους, να αναβάλουν την απομάκρυνση, για εύλογο χρόνο, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές περιστάσεις κάθε περίπτωσης και ιδίως: α) τη φυσική ή διανοητική κατάσταση του υπηκόου τρίτης χώρας ή β) τεχνικούς λόγους, όπως είναι η έλλειψη μέσων μεταφοράς ή η έλλειψη δυνατότητας απομάκρυνσης, λόγω αντικειμενικής αδυναμίας διαπίστωσης της ταυτότητας που, σε κάθε περίπτωση, δεν οφείλεται σε υπαίτια συμπεριφορά του υπό επιστροφή υπηκόου τρίτης χώρας ή γ) εφόσον συντρέχουν λόγοι πρακτικής ή νομικής αδυναμίας φυσικής μεταφοράς του υπό απομάκρυνση προσώπου, εντός εύλογου χρόνου, στην χώρα ιθαγένειας του ή σε άλλη χώρα διέλευσης.

Η αρμόδια αρχή εν προκειμένω αξιολογεί το εφικτό της απομάκρυνσης στην συγκεκριμένη περίπτωση βάσει ειδικότερων στοιχειών, τα οποία επικαλείται ο ενδιαφερόμενος, συνεκτιμώντας όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες αναφορικά με την ακολουθητέα πρακτική εκάστης τρίτης χώρας, ως προς τη συνεργασία σε θέματα επανεισδοχής. Προς το σκοπό αυτό η αρμόδια αρχή μπορεί να ζητά τη συνδρομή του αρμόδιου Τμήματος της Υπηρεσίας Ασύλου.

3. Εάν αναβληθεί η απομάκρυνση, κατά τα προβλεπόμενα στις προηγούμενες παραγράφους, οι ως άνω αρχές δύνανται να επιβάλουν στον υπήκοο τρίτης χώρας τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 22 παρ. 4. Αν διαπιστωθεί παραβίαση των υποχρεώσεων αυτών, η απόφαση επιστροφής εκτελείται αμέσως και η απόφαση της παρ. 2 θεωρείται αυτοδικαίως ανακληθείσα ή εφόσον η απομάκρυνση δεν είναι τεχνικώς δυνατή επιβάλλονται με νέα απόφαση επαχθέστεροι περιοριστικοί όροι, οι οποίοι, σε περίπτωση υποτροπής, εξικνούνται μέχρι και τη διοικητική κράτηση, με την επιφύλαξη των προβλεπόμενων στο άρθρο 30 χρονικών ορίων.

4. Η απόφαση αναβολής της απομάκρυνσης επιδίδεται στον υπήκοο τρίτης χώρας και συνιστά γραπτή βεβαίωση ότι η απόφαση επιστροφής δεν μπορεί να εκτελεσθεί προσωρινά (βεβαίωση αναβολής της απομάκρυνσης). Η βεβαίωση του προηγούμενου εδαφίου έχει εξάμηνη ισχύ και μπορεί να ανανεώνεται μετά από νέα κρίση σχετικά με την εξακολούθηση του ανεφίκτου της απομάκρυνσης. Κατά το χρονικό διάστημα ισχύος της γραπτής βεβαίωσης, ο κάτοχός της έχει προσωρινό δικαίωμα διαμονής στην Ελλάδα και οφείλει, σε κάθε περίπτωση, να παραμένει στη διάθεση των αρμοδίων για την εκτέλεση της απομάκρυνσης αρχών και να συνεργάζεται μαζί τους, ώστε αυτή να καταστεί δυνατή σε σύντομο χρόνο.

5. Σε περίπτωση αδυναμίας των αρμόδιων κατά περίπτωση αρχών να διασφαλίσουν με ίδιους πόρους ή μέσα ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών των  οποίων η απομάκρυνση έχει αναβληθεί απολαμβάνουν, κατά το χρονικό διάστημα της αναβολής, στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς προσωρινής στέγασης σε εγκαταστάσεις δημόσιου ή κοινωφελούς χαρακτήρα και γενικότερα μπορούν να καλύψουν τις άμεσες βιοτικές τους ανάγκες, μπορεί να επιτραπεί, μετά από σχετική έγκριση, να απασχολούνται ως μισθωτοί σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας και σε συγκεκριμένες περιοχές της Χώρας υπό τους όρους και τις διαδικασίες που καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Προστασίας του Πολίτη. Με την ίδια υπουργική απόφαση προσδιορίζονται επίσης ο τύπος, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια που είναι αναγκαία για την πρόσβαση των προσώπων των οποίων έχει αναβληθεί η απομάκρυνση στην απασχόληση και την υπαγωγή αυτών σε καθεστώς κοινωνικοασφαλιστικής κάλυψης. Σε κάθε περίπτωση, κατά τη διάρκεια του χρόνου αναβολής της απομάκρυνσης ο υπήκοος τρίτης χώρας δεν έχει δικαίωμα πρόσβασης σε προγράμματα κοινωνικής ένταξης, ενώ το ως άνω χρονικό διάστημα διαμονής του υπηκόου τρίτης χώρας δεν μπορεί να συνυπολογιστεί στην περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων του ν.3338/2010 (Α΄ – 49) περί πρόσβασης στην ελληνική ιθαγένεια.

  • 25 Νοεμβρίου 2010, 16:34 | χριστίνα

    H Kυβέρνηση πρέπει να σταματήσει τις νομιμοποιήσεις παρανομων μεταναστών. Η αλλοίωση των δημογραφικών ενδέχεται να έχει σοβαρές μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες στο πεδίο της εθνικής ασφάλειας και δημόσιας ασφάλειας, αλλά και να οδηγήσει σε φαινόμενα γκετοποίησης αστικών περιοχών, φαινόμενα εθνοτικών/θρησκευτικών συγκρούσεων.
    Μην ξεχνάμε οτι συντριπτική πλειοψηφεία των λαθρομεταναστών είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα, και η διεθνής εμπειρεία έχει δείξει την αδυναμία ένταξης των μουσουλμάνων στις δυτικές κοινωνίες ακόμα και αν περάσουν αρκετές γενιές.
    Προτείνω:
    1) Να θεσπιστεί νομοθεσία οπού να απαγορεύει τη νομιμοποίηση αλλοδαπών που διαμένουν παράνομα και εισέρχονται παράνομα.
    2) Επίσης, να τιμωρείται ή παράνομη είσοδος και η παράνομη διαμονή στη χώρα  με υψηλό χρηματικό πρόστιμο, ποινή φυλάκισης και απέλαση.

  • 24 Νοεμβρίου 2010, 23:17 | KOSTAS

    Τα περισσότερα κράτη της Ασίας από τα οποία προέρχονται οι λαθρομεταναστες έχουν πολύ αυστηρή αντιμεταναστευτική πολιτική κατα της λαθρομετανάστευσης.
    Ενδεικτικό, το Πακιστάν και το Ιράν που κατά καιρούς προβαίνουν σε μαζικές απελάσεις λαθρομεταναστών από τα εδάφη τους (κυρίως αφγανών). Ενώ, είναι και πολύ αυστηρή η πολιτική τους στη χορήγηση υπηκοότητας.
    Αντίθετα στην Ελλάδα, γίνονται κατά καιρούς μαζικές νομιμοποιήσεις λαθρομεταναστών, χορηγείται πλέον με ευκολία η ιθαγένεια, και οι λαθρομετανάστες έχουν πολλά δικαιώματα χωρίς να έχουν όμως υποχρεώσεις. Ενδεικτικά, μπορουν τα παιδιά τους να φοιτούν σε σχολεία, παροχή δωρεάν ιατρικών εξετάσεων κλπ. χωρίς να πληρώνουν φόρους και ασφάλεια υγείας.
    Είναι λογικό η χώρα να κατακλυζεται απο λαθρομεταναστες καθώς έχει διαδωθεί η φήμη της Ελλάδος στην Ασία ως της πιο εύκολης ευρωπαικής χώρας για λαθρομετανάστευση.

    Δυστυχώς, το σχέδιο νόμου δεν προκειται να οδηγησει σε μειωση της λαθρομετανάστευσης. Προσφέρει πολλά «παράθυρα» στους λαθρομετανάστες ώστε να συνεχίσουν να διαμένουν στη χώρα.

  • 24 Νοεμβρίου 2010, 20:56 | Γιάννης Ηλία Κολοβός

    Το άρθρο 24 προβλέπει την απόδοση άδειας νόμιμης διαμονής εξάμηνης διάρκειας (ανανεώσιμης) καθώς και άδειας εργασίας σε όσους παράνομους μετανάστες δεν μπορούν να επαναπατρισθούν. Παραδόξως, στην αιτιολογική έκθεση δεν γίνεται η παραμικρή εκτίμηση για τον αριθμό των «δικαιούχων». Πόσες δεκάδες (ή και εκατοντάδες) χιλιάδες παράνομοι μετανάστες εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία; Το υπουργείο επ’ αυτού του πολύ σημαντικού σημείου σιωπά.
    Επιπλέον, η παροχή αδειών διαμονής σε τόσες δεκάδες χιλιάδες παράνομους μετανάστες δεν συνιστά κατ’ ουσίαν μαζική εκ των υστέρων νομιμοποίηση και άρα αντίκειται στο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Μετανάστευση και το Άσυλο;
    Τέλος, το υπουργείο δεν ενημερώνει για το τί θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι μετά από δύο ή τρία χρόνια εφ’ όσον εξακολουθούν να μην έχουν επαναπατρισθεί.
    Ο χορός των εκ των υστέρων νομιμοποιήσεων καλά κρατεί…