Αρχική Σχέδιο Νόμου Περί Διεθνούς ΠροστασίαςΆρθρο 81 (Άρθρο 28 Οδηγίας 2013/32/ΕΕ) Σιωπηρή Ανάκληση

Άρθρο 81 (Άρθρο 28 Οδηγίας 2013/32/ΕΕ) Σιωπηρή Ανάκληση

1. Όταν υπάρχει εύλογη αιτία να θεωρείται ότι ο αιτών έχει σιωπηρά ανακαλέσει την αίτησή του, οι Αρχές Απόφασης δύνανται να απορρίπτουν την αίτηση ως αβάσιμη επί της ουσίας κατόπιν επαρκούς εξέτασης σύμφωνα με το άρθρο 4 με βάση τα διαθέσιμα στην υπηρεσία στοιχεία. Οι ως άνω πράξεις κοινοποιούνται κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 82 του παρόντος.
2. Σιωπηρή ανάκληση θεωρείται ότι υπάρχει ιδίως όταν διαπιστώνεται ότι ο αιτών:
α. δεν ανταποκρίθηκε σε αιτήματα για παροχή πληροφοριών με ουσιώδη σημασία για την αίτησή του κατά το άρθρο 4 του παρόντος νόμου ή
β. δεν παρέστη στην προσωπική συνέντευξη ή σε ακρόαση ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών, όπως προβλέπεται στα άρθρα 77 και 97 του παρόντος, παρότι κλήθηκε νόμιμα ή
γ. διέφυγε από το χώρο όπου βρισκόταν υπό κράτηση ή δεν συμμορφώθηκε με τα επιβληθέντα εναλλακτικά μέτρα ή
δ. αναχώρησε από το χώρο όπου διέμενε, χωρίς να ζητήσει άδεια ή να ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές εφόσον είχε προς τούτο υποχρέωση ή εγκατέλειψε τη χώρα χωρίς να λάβει άδεια από τις αρμόδιες Αρχές Παραλαβής
ε. δεν συμμορφώθηκε με τις υποχρεώσεις του άρθρου 78 του παρόντος, ή δεν εκπλήρωσε την υποχρέωση αναφοράς ή άλλες υποχρεώσεις επικοινωνίας, ή την υποχρέωση να προσκομίσει έγγραφο το οποίο αποδεδειγμένα έχει ή οφείλει να έχει στην κατοχή του και δύναται να προσκομίσει ή
στ. δεν εμφανίστηκε για να ανανεώσει το δελτίο κατά την επομένη εργάσιμη ημέρα μετά τη λήξη του σύμφωνα με το άρθρο 70,
ζ. δεν συνεργάζεται με τις αρχές κατά παράβαση του καθήκοντος συνεργασίας σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 78.
η. Δεν συμμορφώνεται με απόφαση μεταφοράς προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία υποδοχής και ταυτοποίησης, εμποδίζοντας την απρόσκοπτη ολοκλήρωση των διαδικασιών εξέτασης της αίτησης διεθνούς προστασίας σύμφωνα με την παράγραφο 10 του άρθρου 39.
3. Κατά των απορριπτικών αποφάσεων της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου ο αιτών δύναται να ασκήσει προσφυγή ενώπιων των Ανεξάρτητων Επιτροπών Προσφυγών σύμφωνα με το άρθρο 92 του παρόντος.

Σχόλια
  • 21 Οκτωβρίου 2019, 16:15 | Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες

    Άρθρο 81 – Δυνατότητα απόρριψης αίτησης ασύλου ως ουσία αβάσιμης χωρίς ενδελεχή έλεγχο, ακόμη και σε περίπτωση που δεν έχει λάβει χώρα προσωπική συνέντευξη – Κατάργηση δικαιώματος αίτησης συνέχισης διαδικασίας

    Η διάταξη του άρθρου 81 του νομοσχεδίου προβλέπει την απόρριψη ως ουσία αβάσιμης αίτησης διεθνούς προστασίας “κατόπιν επαρκούς εξέτασης” ακόμα κι αν δεν έχει εξεταστεί στην ουσία, σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή διαπιστώνει ότι υπάρχει εύλογη αιτία να θεωρεί ότι ο αιτών έχει ανακαλέσει σιωπηρά την αίτηση του ακόμη και στην περίπτωση που δεν έχει λάβει χώρα προσωπική συνέντευξη του αιτούντα και συνακολούθως ο αιτών δεν είχε τη δυνατότητα να αναπτύξει τους λόγους για τους οποίους αναζητά διεθνή προστασία.
    Η διάταξη αυτή εισάγει εξαιρετικά επαχθή περιορισμό στη διεθνή προστασία καθώς προβλέπει την απόρριψη ως ουσία αβάσιμης της αίτησης για λόγους που δεν συνδέονται με τις προϋποθέσεις χορήγησης διεθνούς προστασίας, και ταυτόχρονα είναι αντίθετη με το γράμμα και το πνεύμα της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ και την αρχή της μη επαναπροώθησης.

    Συγκεκριμένα:

    – αντίθετα με το άρθρο 28 (1) της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ, το οποίο προβλέπει ότι σε περίπτωση, που θεωρείται ότι ο αιτών έχει ανακαλέσει σιωπηρά την αίτηση του, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η αποφαινόμενη αρχή να αποφασίσει «είτε να σταματήσει την εξέταση είτε, σε περίπτωση που η αποφαινόμενη αρχή θεωρήσει την αίτηση ως αβάσιμη αφού την εξετάσει επαρκώς επί της ουσίας σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ, να απορρίψει την αίτηση», η διάταξη του άρθρου 81 του ν/σ ενσωματώνει μόνο το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 28(1) της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ, το οποίο ωστόσο μπορεί να τύχει εφαρμογής μόνο σε περίπτωση «επαρκούς επί της ουσίας εξέτασης» και όχι στο σύνολο των περιπτώσεων σιωπηρής ανάκλησης και
    – στο βαθμό που η διάταξη του άρθρου 81 καθιστά εφικτή την απόρριψη αιτήματος διεθνούς προστασίας ως ουσία αβάσιμου ακόμη και σε περίπτωση που δεν έχει λάβει χώρα η προσωπική συνέντευξη, αντίκειται στο άρθρο 14(1) της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ, σύμφωνα με την οποία «πριν από τη λήψη απόφασης από την αποφαινόμενη αρχή πρέπει να παρέχεται στον αιτούντα η ευκαιρία προσωπικής συνέντευξης».
    Εξάλλου η διάταξη καταργεί το δικαίωμα υποβολής αίτησης συνέχισης της διαδικασίας που προβλέπεται με την παράγραφο 2 του άρθρου 28 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ, που είχε ενσωματωθεί στο Ελληνικό δίκαιο με την παράγραφο 4 του άρθρου 47 του ν. 4375/2016. Σημειώνεται ότι η τελευταία αυτή διάταξη είχε τροποποιηθεί αντίθετα προς την Οδηγία, που δεν προβλέπει συγκεκριμένους λόγους επανεξέτασης, με την παράγραφο 8 του άρθρου 28 του ν. 4540/2018, πλην όμως με την προτεινόμενη διάταξη καταργείται εντελώς η δυνατότητα υποβολής αίτησης συνέχισης της διαδικασίας, βρισκόμενη έτσι σε αντίθεση με την αρχή της μη επααπροώθησης.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 15:30 | Μητρώο Δικηγόρων Υπηρεσίας Ασύλου

    81 : η παράλειψη πρόβλεψης δυνατότητας υποβολής αίτησης συνέχισης στην αποφαινόμενη αρχή οδηγεί σε ευθεία παραβίαση της οδηγίας 2013/33/εε. Το γράμμα και το πνεύμα της διάταξης του άρθρου 28 της οδηγίας προβλέπει διαζευκτικά τη διακοπή της εξέτασης της αίτησης ή την απόρριψή της ως αβάσιμη σε περίπτωση που η αποφαινόμενη αρχή τη θεωρήσει ως τέτοια. Εξάλλου, η διάταξη αντιβαίνει στον ορισμό του αβασίμου μίας αίτησης διεθνούς προστασίας του άρθρου 32 της οδηγίας. Η εξίσωση των περιπτώσεων σιωπηρής ανάκλησης ή ακόμα και παραίτησης από το αίτημα του άρθρου 80 με την κρίση περί αβασίμου και τη μη πλήρωση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση του καθεστώτος του πρόσφυγα είναι εντελώς άστοχη και δεν εγγυάται καμία προστασία από την αυθαίρετη επαναπροώθηση. Χάνεται ένας βαθμός κρίσης, καθώς εκλείπει η δυνατότητα αίτησης επανεξέτασης (αίτηση θεραπείας) με την πρόβλεψη απευθείας υποβολής ενδικοφανούς προσφυγής ενώπιον του δευτεροβάθμιου οργάνου ενώ ο/η αιτών/ούσα στερείται τη δυνατότητα επανέναρξης της εξέτασης της αίτησης από το σημείο στο οποίο εκείνη είχε σταματήσει. Εξάλλου, στις περιπτώσεις που δεν έχει γίνει ακόμη προσωπική συνέντευξη πώς θα λάβει χώρα κρίση επί της ουσίας και θα απορριφθεί ως αβάσιμη η αίτηση; Απόφαση επί της αίτησης χωρίς να λάβει χώρα συνέντευξη δεν νοείται. Ακόμη, η διάταξη έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 18 παρ. 2 εδ. β’ του Κανονισμού 604/2013 (Δουβλίνο ΙΙΙ) σύμφωνα με το οποίο όταν το υπεύθυνο κράτος μέλος είχε διακόψει την εξέταση αίτησης μετά από ανάκλησή της από τον αιτούντα πριν από τη λήψη απόφασης επί της ουσίας πρωτοδίκως, το εν λόγω κράτος μέλος εξασφαλίζει ότι ο αιτών έχει δικαίωμα να ζητήσει να ολοκληρωθεί η εξέταση της αίτησής του ή να υποβάλει νέα αίτηση διεθνούς προστασίας, η οποία δεν θα αντιμετωπιστεί ως μεταγενέστερη αίτηση, όπως προβλέπεται στην οδηγία 2013/32/ΕΕ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι ολοκληρώνεται η εξέταση της αίτησης.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 15:05 | SolidarityNow

    Η μη συμμόρφωση με απόφαση μεταφοράς, δεν μπορεί να θεωρείται σιωπηρή ανάκληση της αίτησής για άσυλο. Όπως επίσης η περίπτωση μη εμφάνισης για προσωπική συνέντευξη ή ανανέωση του δελτίου. Στο προϋπάρχον σύστημα κατά η υπηρεσία εξέδιδε πράξη διακοπής, κατά της οποίας ο αιτών μπορούσε να καταθέσει αίτηση θεραπείας.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 00:21 | Κωνσταντίνος Κουλαξίδης (Υπηρεσία Ασύλου)

    Παρ. 1 – Δεν αναφέρεται τι θα ισχύσει εφόσον η αίτηση δεν δύναται να απορριφθεί ως αβάσιμη επί της ουσίας μόνο με βάση τα έως τότε διαθέσιμα στην υπηρεσία στοιχεία. Θα εκδοθεί πράξη διακοπής εξέτασης, σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθρου 28 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ, και ποια θα είναι η συνεπαγόμενη διαδικασία (προθεσμίες, κατάθεση μεταγενέστερου αιτήματος κτλ.)?
    Παρ. 2. ζ. – Το περιεχόμενο της περίπτωσης ζ. («δεν συνεργάζεται με τις αρχές κατά παράβαση του καθήκοντος συνεργασίας σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 78.») είναι ταυτόσημο με το πρώτο εδάφιο του στοιχείου ε («δεν συμμορφώθηκε με τις υποχρεώσεις του άρθρου 78 του παρόντος…») και επομένως μπορεί με ασφάλεια να απαλειφθεί, με ταυτόχρονη αλλαγή του στοιχείου η. σε ζ..

  • 20 Οκτωβρίου 2019, 14:07 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ

    Σε ότι αφορά το άρθρο 81 παρ. 1, θα πρέπει η απόρριψη της αίτησης να είναι υποχρεωτική για την Αρχή Απόφασης, όπως προβλέπεται από το ισχύον άρθρο 47 παρ. 2 του Ν. 4375/2016, και όχι δυνητική, που αναφέρεται στην υπόψη προτεινόμενη διάταξη. Επίσης, θα πρέπει να προβλεφθεί συγκεκριμένη προθεσμία, από τη στιγμή που θα διαπιστωθεί η σχετική προϋπόθεση, εντός της οποίας η Αρχή Απόφασης θα υποχρεούται να απορρίψει την αίτηση. Εάν δεν ορισθεί η εν λόγω προθεσμία, θα ισχύσει η τρίμηνη προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 2 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.

  • 20 Οκτωβρίου 2019, 13:21 | Δημήτρης

    Σε περίπτωση σιωπηρής ανάκλησης να μην δίνεται στον αιτούντα 9μηνη προθεσμία
    να καταθέσει ένσταση επί της πράξης διακοπής.
    Έπειτα η ανάκληση της πράξη διακοπής να γίνεται μόνο όταν ο αιτών προβάλει σοβαρά επιχειρήματα όπως πχ νοσηλευόταν σε νοσοκομείο και προσκομίζει τα ανάλογα έγγραφα

  • 20 Οκτωβρίου 2019, 11:54 | Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)

    Σύμφωνα με το αρ. 81, παρ. 2, περ. η΄ του Σχεδίου Νόμου, προβλέπεται ότι, σε περίπτωση που ο αιτών κατά την υποδοχή δεν συμμορφώνεται προς την απόφαση μεταφοράς του σε άλλες δομές, τεκμαίρεται ότι δεν επιθυμεί τη διεθνή προστασία και ανακαλεί σιωπηρά την αίτηση. Η εν λόγω διάταξη είναι αντίθετη με το δίκαιο της ΕΕ.

    Πρώτον, η άρνηση μεταφοράς σε άλλη δομή φιλοξενίας ουδόλως συνιστά βάσιμο τεκμήριο παραίτησης από τη διαδικασία ασύλου, εφόσον ουδέποτε ο αιτών διακόπτει ή αποφεύγει την επικοινωνία με τις αρμόδιες αρχές για την εξέταση του αιτήματός του. Υπενθυμίζεται ότι το ισχύον αρ. 47, παρ. 3 Ν 4375/2016 απαριθμεί έξι περιπτώσεις στις οποίες τεκμαίρεται σιωπηρή ανάκληση της αίτησης διεθνούς προστασίας, δίνοντας ήδη ευρεία ερμηνεία στην αντίστοιχη διάταξη της Οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου. Στις περιπτώσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων: η αναχώρηση από τον τόπο διαμονής και η παράλειψη ενημέρωσης των αρχών για τη διεύθυνση κατοικίας ή διαμονής. Οι περιπτώσεις που ήδη προβλέπονται στο νόμο αφορούν πράξεις ή παραλείψεις του αιτούντος, οι οποίες, σε αντίθεση με την προτεινόμενη διάταξη, δύνανται να ενδείξουν μη συμμετοχή εκ μέρους του στη διαδικασία ασύλου.

    Δεύτερον, η ευρωπαϊκή νομοθεσία περιορίζει αυστηρά τη δυνατότητα των κρατών μελών να μεταφέρουν τους αιτούντες από μία δομή φιλοξενίας σε άλλη σε περιπτώσεις όπου η μεταφορά είναι αναγκαία και όπου έχει δοθεί δυνατότητα στους αιτούντες να ενημερώσουν τους νομικούς τους συμβούλους ή συνηγόρους. Οι ρυθμίσεις στέγασης οφείλουν, επίσης, να λαμβάνουν υπόψη την οικογενειακή ενότητα και το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Η τροποποίηση που προτείνεται στο Σχέδιο Νόμου κινδυνεύει να ενθαρρύνει τακτικές συστηματικής μεταφοράς των αιτούντων άσυλο μεταξύ δομών πέραν του αναγκαίου, παραβιάζοντας έτσι το πνεύμα της Οδηγίας για την υποδοχή.

    Για τους λόγους αυτούς, η RSA συνιστά απόρριψη της περ. η΄ της παρ. 2 του αρ. 81.

  • 18 Οκτωβρίου 2019, 12:12 | Terre des hommes Hellas

    Το άρθρο 81 περιέχει δρακόντειες διατάξεις περί σιωπηρής ανάκλησης, όπως η απλή απομάκρυνση από το χώρο που έχει ταχθεί για τον αιτούντα.

Σχόλια