Άρθρο 33 (Άρθρο 32 Οδηγίας 2011/95/ΕΕ) Πρόσβαση σε κατάλυμα

Οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας έχουν πρόσβαση σε κατάλυμα με τους όρους και περιορισμούς που ισχύουν για τους πολίτες τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στη χώρα, λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης διασποράς αυτών σε εθνικό επίπεδο και της διασφάλισης ίσων ευκαιριών όσον αφορά την πρόσβαση σε κατάλυμα.

  • Παρατηρούνται σημαντικές διαφορές με το Άρθρο 32 Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, με αποτέλεσμα το Άρθρο 33 του σχεδίου νόμου να μην εναρμονίζεται με την Ευρωπαϊκή Οδηγία.

    Ζητάμε την πλήρη εναρμόνιση του Άρθρου 33 του σχεδίου νόμου με την σχετική οδηγία της ΕΕ

    Συγκεκριμένα:

    α) Στο σχέδιο νόμου αναφέρεται «πρόσβαση σε κατάλυμα με τους όρους και περιορισμούς που ισχύουν για τους πολίτες τρίτων χωρών…»

    Πρόταση: να αφαιρεθεί το ‘περιορισμούς’

    β) Στο σχέδιο νόμου γίνεται αναφορά για «ανάγκης διασποράς αυτών σε εθνικό επίπεδο και της διασφάλισης ίσων ευκαιριών όσον αφορά την πρόσβαση σε κατάλυμα» ενώ στην οδηγία της ΕΕ αναφέρεται ως πρακτική και όχι ως ανάγκη.

    Πρόταση: αλλαγή της έννοιας ανάγκη και αναγνώριση της διασποράς ως πρακτικής και όχι ως ανάγκης

    γ) Παραβλέπεται τελείως η πρόταση για «προσπάθειες για την υλοποίηση πολιτικών που αποβλέπουν στην πρόληψη των διακρίσεων έναντι των δικαιούχων διεθνούς προστασία..»

    Πρόταση: προσθήκη της παραπάνω παραγράφου.

    δ) Παραβλέπεται εντελώς η έννοια πως τα κράτη μέλη «μεριμνούν ώστε οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας να έχουν πρόσβαση σε κατάλυμα υπό όρους ισοδύναμους..»

    Πρόταση: προσθήκη της παραπάνω παραγράφου

    Προτεινόμενο κείμενο, εναρμονισμένο με το Άρθρο 32 Οδηγίας 2011/95/ΕΕ:

    Οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας έχουν πρόσβαση σε κατάλυμα υπό όρους ισοδύναμους με τους ισχύοντες για άλλους υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν νομίμως..

    Ενώ λαμβάνεται υπόψη η πρακτική της διασποράς σε εθνικό επίπεδο των δικαιούχων διεθνούς προστασίας, καταβάλλονται ωστόσο προσπάθειες για την υλοποίηση πολιτικών που αποβλέπουν στην πρόληψη των διακρίσεων έναντι των δικαιούχων διεθνούς προστασίας και στη διασφάλιση ίσων ευκαιριών όσον αφορά την πρόσβαση σε κατάλυμα.

    Στην διάθεσή σας

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 13:16 | SolidarityNow

    θα μπορούσε να διευκρινιστεί, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία, ότι κατά την άσκηση της πρακτικής της διασποράς σε εθνικό επίπεδο των δικαιούχων διεθνούς προστασίας θα καταβάλλονται προσπάθειες για την υλοποίηση πολιτικών που αποβλέπουν στην πρόληψη των διακρίσεων έναντι των δικαιούχων διεθνούς προστασίας.

  • 19 Οκτωβρίου 2019, 18:54 | ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Κ.

    «λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης διασποράς αυτών σε εθνικό επίπεδο»: πολύ συγκεχυμένο, ενώ αντιβαίνει στην αρχή της ελεύθερης μετακίνησης εντός της χώρας.

  • 17 Οκτωβρίου 2019, 23:31 | M.Z.

    Οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας υποχρεούται σε γνωστοποίηση της διεύθυνσης προσωρινής διαμονής ή καταλύματος σε περίπτωση αλλαγής από την αρχικώς δηλούμενη. Οφείλουν να γνωστοποιούν την οποιαδήποτε μεταβολή του τόπου διαμονής στις αρμόδιες κρατικές αρχές επί ποινή απαράδεκτου.

  • 17 Οκτωβρίου 2019, 17:33 | Γραμμενίδης Κωνσταντίνος

    Για την πρόσβαση σε ασφαλες κατάλυμα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ευαλωτότητα των αιτούντων λογω ιδιαίτερων χαρακτγριστικών, οπως φύλο, ηλικία, σεξουαλικός προσανατολισμός, ταυτότγτα δύλου, μητρότητα, που μπορεί να σημαίνει ότι χρειάζονται ξεχωριστό η προστατευμένο κατάλυμα από αυτό που χρησιμοποιείται για τον ευρύ πληθυσμό των αιτούντων άσυλο. Σε πολλες περιπτώσεις άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες μπορεί να πεσουν θύματα λεκτικής, σωματικής και σεξουαλικής βίας, όμοιας με αυτήν που αντιμετώπιζαν στην χώρα προέλευσής τους, και ήταν στους λόγους για τους οποίους αιτούνται προστασίας.

  • 17 Οκτωβρίου 2019, 14:47 | Ιωάννης Βιταλιώτης

    Πως τεκμαίρεται με βεβαιότητα ότι ο αιτων άσυλο είναι ανήλικος; Ειδικά για ορισμένες εθνοτικες ομάδες δεν είναι καθόλου σαφές, με τα μάτια ενός Ευρωπαίου, εάν ο εν λόγω ενδιαφερόμενος είναι 16,17,20 ή και άνω των 20 ετών. Γνωρίζω περίπτωση ατόμου από Αφρική που διέμενε σε δομή φιλοξενίας στην περιοχή της Κυψέλης ότι δήλωνε ανήλικος ενώ ήταν άνω των 20, όπως ο ίδιος παραδέχθηκε σε φιλικό μου πρόσωπο που εργαζόταν στη δομή. Δεν θα πρέπει να υπάρχει έγκυρη και ασφαλής μέθοδος διάγνωσης της ηλικίας, βασιζόμενη σε βιολογικά χαρακτηριστικά; Είναι δυνατόν να βασιζόμαστε σε κάποιου είδους «υπεύθυνη δήλωση» και σε αμφιβόλου γνησιότητας έγγραφα;