Αρχική Σχέδιο Νόμου Περί Διεθνούς ΠροστασίαςΜΕΡΟΣ ΜΟΝΟ – Άρθρο Μόνον – Σκοπός

ΜΕΡΟΣ ΜΟΝΟ – Άρθρο Μόνον – Σκοπός

Σκοπός των διατάξεων του παρόντος είναι η ενοποίηση των διατάξεων σε ένα νομοθέτημα που αφορά: α) τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των ανιθαγενών ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας β) τις απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία, την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία, τη διαδικασία χορήγησης και ανάκλησης του καθεστώτος διεθνούς προστασίας και γ) την αναδιοργάνωση της παρεχόμενης δικαστικής προστασίας των αιτούντων άσυλο.

Σχόλια
  • 21 Οκτωβρίου 2019, 15:52 | Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες

    Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για το πρόσφατο νομοσχέδιο «περί Διεθνούς Προστασίας», όπως αυτό δημοσιεύθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2019 και υπογραμμίζει ότι αυτό υπονομεύει σημαντικά θεμελιώδεις εγγυήσεις αιτούντων άσυλο και προσφύγων, κατά παράβαση, μεταξύ άλλων του ενωσιακού, διεθνούς και εθνικού δικαίου καθώς και της αρχής μη επαναπροώθησης.

    Καταρχάς επισημαίνουμε ότι, παρόλο που το νομοσχέδιο αυτό αφορά στην ενσωμάτωση τριών ενωσιακών Οδηγιών και επιφέρει εξαιρετικά σημαντικές αλλαγές στο σύστημα παροχής διεθνούς προστασίας και υποδοχής, δεν παρασχέθηκε επαρκής χρόνος για δημόσια διαβούλευσή του (μόλις 5 ημερών), γεγονός που ακυρώνει στην πράξη την ουσιαστική δυνατότητα σχολιασμού των διατάξεων του και συμμετοχής, μεταξύ άλλων, του νομικού κόσμου και της κοινωνίας των πολιτών σε αυτήν.

    Το νομοσχέδιο έρχεται στη δημοσιότητα σε μια στιγμή κρίσης για το ελληνικό σύστημα υποδοχής, ιδίως στα Νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, όπου συνολικά παραμένουν εγκλωβισμένοι περίπου 30.000 άνθρωποι, σε εγκαταστάσεις με χωρητικότητα μόλις 6.178 θέσεων , σε εξαιρετικά επικίνδυνες και ακατάλληλες συνθήκες, στο πλαίσιο του επιβαλλόμενου γεωγραφικού περιορισμού προς υλοποίηση της Κοινής Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας. Κρίση η οποία ανατροφοδοτείται από την περιορισμένη έως ανύπαρκτη παροχή ιατρικών και ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών και τις εντεύθεν συνέπειες στην λειτουργία του συστήματος ταυτοποίησης προσώπων, που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες, στην απουσία νέων θέσεων υποδοχής στην ενδοχώρα και στις σημαντικές καθυστερήσεις στη διαδικασία εξέτασης αιτημάτων διεθνούς προστασίας σε ολόκληρη την χώρα.

    Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του προτεινόμενου νομοσχέδιου, η ελληνική πολιτεία, αντί να σχεδιάσει μία πολιτική προς την κατεύθυνση επίλυσης των πραγματικών προβλημάτων του ελληνικού συστήματος άσυλου και υποδοχής, με τη στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών για την εξέταση αιτημάτων ασύλου και την υλοποίηση μιας αποτελεσματικής ενταξιακής πολιτικής, που θα μπορούσε να επιταχύνει σημαντικά τη διαδικασία ασύλου και να απελευθερώσει σημαντικό αριθμό θέσεων φιλοξενίας στην ενδοχώρα, επιλέγει να αντιμετωπίσει την υφιστάμενη κρίση με ρυθμίσεις, που μειώνουν θεμελιώδεις εγγυήσεις του συστήματος ασύλου και υποδοχής, και οι οποίες προσανατολίζονται μονομερώς στη αύξηση των επιστροφών.

    Οι διατάξεις του νομοσχέδιου ενσωματώνουν στην ελληνική έννομη τάξη τα ελάχιστα επιτρεπόμενα όρια προστασίας και εγγυήσεων (minimum standards) του ενωσιακού δικαίου, ενώ σε αρκετά σημεία οι προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν εξασφαλίζουν ούτε αυτά τα ελάχιστα όρια, θέτοντας ζητήματα παραβίασης του ενωσιακού δικαίου και πλημμελούς ενσωμάτωσής του στην ελληνική έννομη τάξη.

    Επιπλέον και παρά το γεγονός ότι σκοπός του νομοθέτη, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου, είναι «η κατάστρωση ενός … συστήματος συμπαγούς, δομημένου, σαφούς, δίκαιου», στην πραγματικότητα οι διατάξεις του νομοσχεδίου εισάγουν περαιτέρω πολύπλοκες, κατακερματισμένες και κατά παρέκκλιση διαδικασίες (βλ. διαδικασία κατ΄ απόλυτη προτεραιότητα, κατά προτεραιότητα, παράλληλα και παράπλευρα προς την ταχύρρυθμη διαδικασία και τη διαδικασία στα σύνορα), μειώνουν διαδικαστικές και ουσιαστικές εγγυήσεις αιτούντων άσυλο και προσφύγων, ακόμη και των πλέον ευάλωτων εξ αυτών (ανήλικοι, θύματα βασανιστηρίων, βίας κλπ), με εξαιρετικά συντετμημένες προθεσμίες, οι οποίες είναι αμφίβολο κατά πόσο μπορούν να ακολουθηθούν ακόμη και από την ίδια τη Διοίκηση, υπερβολικά διαδικαστικά εμπόδια για τους αιτούντες διεθνή προστασία, που παρεμποδίζουν την ολοκλήρωση της διαδικασίας εξέτασης, εισαγωγή της δυνατότητας απόρριψης ενός αιτήματος διεθνούς προστασίας χωρίς να έχει προηγηθεί μια δίκαιη και αποτελεσματική εξέταση σε δύο βαθμούς, υπερβολική διεύρυνση των προσώπων, που στερούνται του δικαιώματος παραμονής στη χώρα, κατά τη διαδικασία εξέτασης κατά τον δεύτερο βαθμό, συμπεριλαμβανομένων και προσώπων με προφανή ανάγκη διεθνούς προστασίας, περιορισμό στην πρόσβαση σε πραγματική προσφυγή και δικαστική προστασία και αμφιβόλου συνταγματικότητας ρυθμίσεις.

    Λόγω του εξαιρετικά περιορισμένου χρόνου προς διαβούλευση, επισημαίνονται, ενδεικτικώς, τα παρακάτω:

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 15:36 | Μητρώο Δικηγόρων Υπηρεσίας Ασύλου

    Γενικό σχόλιο: Το νομοσχέδιο βασίζεται στην αύξηση των διαδικαστικών προσκομμάτων που οδηγούν στην θέση ενός αιτούντος άσυλο εκτός διαδικασίας. Ένα μεγάλο μέρος των αιτούντων θα τίθεται εκτός διαδικασίας για τυπικούς λόγους (μη συμμόρφωση σε υποχρεώσεις σχετικές με την υποδοχή, απώλεια ασφυκτικών προθεσμιών) και όχι με απόρριψη του αιτήματος στην ουσία. Αυτό πρώτον θα αυξήσει δραματικά την πίεση στον διοικητικό μηχανισμό, αφού ενδεχόμενη πλημμέλεια θα έχει βαρύτατες και μη θεραπεύσιμες συνέπειες για τον αιτούντα. Δεύτερον θα επιβαρύνει τον φόρτο και τις συνθήκες εργασίας, αφού η απαίτηση συχνότατης αυτοπρόσωπης παρουσίας των αιτούντων συνεπάγεται τεράστιο ημερήσιο διαχειριστικό κόστος. Τρίτον θα αυξήσει την αβεβαιότητα σε σχέση με το αν ο απορριφθείς είναι ή δεν είναι πρόσφυγας, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις η έλλειψη της ιδιότητας τεκμαίρεται από την συμπεριφορά του και δεν προκύπτει από τους ισχυρισμούς του.
    Προτείνεται η καθιέρωση ενιαίων προθεσμιών προσφυγής για κάθε διαδικασία, ή έστω της κανονικής και μίας μόνο συντετμημένης 20 ημερών. Το κέρδος σε βεβαιότητα και αξιοπιστία του συστήματος είναι πολλαπλάσιο από την όποια καθυστέρηση, που δεν συγκρίνεται με την καθυστέρηση έκδοσης απόφασης, επίδοσής της κλπ.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 15:53 | Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού

    Με το παρόν νομοσχέδιο παρατηρείται σαφής περιορισμός των δικαιωμάτων τόσο των αιτούντων διεθνή προστασία (ενδεικτικά ταχύρρυθμες διαδικασίες, διαδικασίες στα σύνορα και κράτηση στα όρια της νομιμότητας), όσο και των δικαιούχων επικουρικής προστασίας (εξέταση με την ολοκλήρωση του έτους από την χορήγηση, των λόγων χορήγησης επικουρικής προστασίας για να πραγματοποιηθεί διετής ανανέωση) και δικαιούχων προσφυγικού καθεστώτος (περιορισμός υλικών συνθηκών υποδοχής). Στα ανωτερω οφείλουν να ληφθούν υπόψη οι ελλείψεις σε προσωπικό στην Υπηρεσία Ασύλου, στην ΥΠΥΤ, σε ιατρικά κλιμάκια και κλιμάκια ψυχοκοινωνικής υποστήριξης καθώς και η τεράστια έλλειψη διερμηνέων σε όλα τα πλαίσια.

    Ειδικότερα για όλα τα προβλεπόμενα μέτρα που αφορούν τα παιδιά και ιδιαίτερα την ευάλωτη ομάδα των ασυνόδευτων ανηλίκων οφείλουμε να επισημάνουμε την απορία μας σχετικά με την μη ρεαλιστική εφαρμογή του νόμου και των προβλεπόμενων εγγυήσεων που απορρέουν πέραν των Οδηγιών και του νομοσχεδίου και από τη Διεθνή Σύμβαση για τα δικαιώματα του Παιδιού. Βάση των πιο πρόσφατων στατιστικών στοιχείων του ΕΚΚΑ για τους ασυνόδευτους ανήλικους (διαθέσιμα στο : https://www.e-pronoia.gr/sites/default/files/gr_ekka_dashboard_15-10-2019.pdf) ο εκτιμώμενος αριθμός είναι 4.779, εκ των οποίων 1178 διαβιούν άστεγοι ή διαμένουν σε άτυπες/επισφαλείς συνθήκες στέγασης, περαιτέρω η εφαρμογή του Νόμου 4554/2018 (άρθρα 13-32) για την επιτροπεία ασυνόδευτων ανηλίκων μετατέθηκε για την 1/3/2002 (νόμος 4623/2019 άρθρο 73 https://www.e-nomothesia.gr/autodioikese-demoi/nomos-4623-2019-phek-134a-9-8-2019.html). Εκ των ως άνω αναφερθέντων προβληματιζόμαστε ιδιαίτερα με την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών αιτούντων διεθνή προστασία και δη των ασυνόδευτων ανηλίκων, και ειδικότερα των άστεγων ασυνόδευτων ανήλικων ή των ασυνόδευτων ανηλίκων που διαβιούν σε επισφαλείς συνθήκες, χωρίς υποστηρικτικό δίκτυο και πολλές φορές χωρίς να εντοπίζονται από τις αρμόδιες αρχές προστασίας (Υπηρεσία Ασύλου, ΕΚΚΑ, Εισαγγελία αλλά και ΜΚΟ) για μήνες.

    Ταυτόχρονα, σε όλους τους αιτούντες διεθνή προστασία δημιουργείται πληθώρα διαδικαστικών εμποδίων και ουσιαστικά δυσχεραίνεται και παρακωλύεται το δικαίωμα πρόσβασης στο άσυλο, σε συνδυασμό με την κατάργηση του μετατραυματικού στρες ως λόγου ευαλωτότητας. Με τις προβλεπόμενες διατάξεις για την κράτηση ακόμα και των ανηλίκων ανατρέπεται ουσιαστικά το τεκμήριο της ελευθερίας και ελεύθερης μετακίνησης. Περαιτέρω οι αιτούντες και δικαιούχοι καλούνται συνεχώς να αποδεικνύουν την καλή τους πίστη και είναι δυνατόν να υφίστανται ποινές και περιορισμούς ειδικά όσον αφορά ζητήματα υλικών συνθηκών υποδοχής, στα οποία δεν φέρουν καμία ευθύνη (ενδεικτικά όταν οι γονείς αδυνατούν να μεταφέρουν τα παιδιά σε σχολείο το οποίο είναι πολύ, μακριά καθώς η σχολική μονάδα που υπάγονται είναι πλήρης όπως και οι πλησιέστερες σε αυτήν και δεν ευρίσκεται άλλη διαθέσιμη σχολική μονάδα). Ζητήματα εγείρονται και ως προς την τήρηση και εφαρμογή στο δικαίωμα ενημέρωσης σε γλώσσα κατανοητή, απλή και προσιτή. Ακόμα αντίθετη στο άρθρο 13 της ΕΣΔΑ και άρα στην πραγματική με την έννοια της αποτελεσματικής άσκησης προσφυγής, καθίσταται η πρόσβαση στο δικαίωμα προσφυγής λόγω α) της αδυναμίας παροχής δωρεάν νομικής συνδρομής, η οποία είναι υποχρεωτική, β) της αυτοπρόσωπης παρουσίας και γ) των λόγων που απαιτούνται στο εν λόγω δικόγραφο κατά της απορριφθείσας πρωτοβάθμιας απόφασης. Ακόμα, ζητήματα συνταγματικότητας γεννά η ίδρυση μονοπρόσωπων διοικητικών οργάνων αποτελούμενων από δικαστές. Τέλος, σε περιπτώσεις προφανών και καταφανών λαθών από τους χειριστές ή έλλειψης προφανών διαδικαστικών εγγυήσεων, όπως η διενέργεια συνέντευξης ασυνόδευτου ανηλίκου χωρίς επίτροπο ή νομικό εκπρόσωπο, η κατάργηση της αναπομπής στον πρώτο βαθμό στερεί έναν βαθμό από τους αιτούντες για την πραγματική εξέταση του αιτήματός τους.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 15:46 | DRC Greece

    Ο χρόνος δημόσιας διαβούλευσης του νομοσχεδίου δεν είναι επαρκής και κατά συνέπεια δεν επιτρέπει ενδελεχή επεξεργασία τόσων άρθρων. Χρειάζεται τουλάχιστον μία εβδομάδα ώστε να υπάρξει μία ουσιαστική δημόσια διαβούλευση. Ακόμη, η κατεύθυνση του περιορισμού των υλικών συνθηκών υποδοχής σε ένα πλαίσιο που ήδη ασφυκτιεί θα έχει μακροπρόθεσμο κόστος για την ελληνική διοίκηση και την ευημερία των αιτούντων άσυλο και θα υπονομεύσει την προσπάθεια ένταξης των ανθρώπων.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 15:12 | SolidarityNow

    Το νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί προς διαβούλευση, ορθώς επιχειρεί την κωδικοποίηση της νομοθεσίας και την ενοποίηση σε ένα κείμενο τριών σχετικών ευρωπαϊκών οδηγών. Ταυτόχρονα εισαγάγει και τροποποιεί σειρά ρυθμίσεων με στόχο την επιτάχυνση της διαδικασίας εξέτασης των αιτημάτων ασύλου αλλά και την αποθάρρυνση των αλλοδαπών που επιχειρούν να υπαχθούν στην διαδικασία ασύλου «καταχρηστικά» προκειμένου να παραμείνουν νόμιμα στη χώρα.
    Ως οργάνωση με έντονη και συνεχή παρουσία στο πεδίο, μας προβληματίζουν ιδιαιτέρως:
    Α) Ότι πολλές από τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την ορθή εφαρμογή του υπό συζήτηση νόμου, όπως κυρίως η επαρκής στελέχωση των αρμόδιων υπηρεσιών ασύλου και πρώτης υποδοχής, δεν πληρούνται με ορατό τον κίνδυνο να μην γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των αλλοδαπών που υποβάλλονται στις διαδικασίες υποδοχής και ασύλου. Για τον λόγο αυτό είναι κρίσιμης σημασίας η αναγνώριση και αντιμετώπιση των πολλών αντικειμενικών εμποδίων και δυσχερειών με τρόπο που θα επιτρέπει σε βάθος χρόνου την ορθή εφαρμογή του υπό συζήτηση νόμου.
    Β) Στο πλαίσιο της προσπάθειας επιτάχυνσης της διαδικασίας εξέτασης των αιτημάτων ασύλου αλλά και αποθάρρυνσης των «καταχρηστικών» αιτημάτων ασύλου προκειμένου να παραμείνουν νόμιμα στη χώρα, τίθενται υπέρμετροι περιορισμοί στα δικαιώματα των αιτούντων και γίνεται σύντμηση βασικών διοικητικών και δικονομικών προθεσμιών εντός των οποίων δικαιούνται αυτοί να ασκήσουν βασικά δικαιώματά τους (εντελώς ενδεικτικά, απόρριψη αιτήσεων ως αβάσιμων σε περίπτωση παραβίασης του καθήκοντος συνεργασίας με τις αρχές/ πλασματική επίδοση απορριπτικών αποφάσεων / μη χορήγηση ανασταλτικού αποτελέσματος στην προσφυγή σε ευρεία κατηγορία υποθέσεων / σύντμηση της δικονομικής προθεσμίας άσκησης αίτησης ακύρωσης κατά απορριπτικής απόφασης β’ βαθμού κλπ).
    Γ) Τέλος, ο ελάχιστος χρόνος που διατίθεται προς διαβούλευση κάνει αδύνατη την ενδελεχή επεξεργασία των επί μέρους διατάξεων του νομοσχεδίου και της αιτιολογικής έκθεσης και για τον λόγο αυτό, παρά τα σχόλια που έχουμε υποβάλει, θεωρούμε εξαιρετικά σημαντική την δυνατότητα παράτασης της διαδικασίας διαβούλευσης ώστε αυτή να λάβει ουσιαστικό χαρακτήρα και να επιτρέψει την αρτιότερη βελτίωση του νομοσχεδίου.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 15:30 | PRAKSIS

    Η επιχειρούμενη κωδικοποίηση όλων των συναφών με τη χορήγηση διεθνούς προστασίας διατάξεων θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει στην εγκαθίδρυση ενός σαφέστερου και ενιαίου νομοθετικού κειμένου, εφόσον η σχετική πρωτοβουλία γινόταν με ουσιαστική διαβούλευση και μέσα σε πέντε (5) ημέρες. Να σημειωθεί ότι αντίστοιχη προσπάθεια είχε στεφθεί με επιτυχία κατά την κωδικοποίηση του Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης (ν. 4251/2014), αφού πρότερα είχε δοθεί χρόνος για να τοποθετηθούν ανεξάρτητες αρχές και φορείς της κοινωνίας των πολιτών.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 15:25 | ActionAid Hellas

    Είναι αξιοσημείωτη η προσπάθεια ενοποίησης των διατάξεων, αλλά το περιορισμένο χρονικό διάστημα κατά το οποίο ορίστηκε να είναι ενεργή η διαδικασία της διαβούλευσης δεν επαρκεί για τη συστηματική μελέτη και επεξεργασία του νομοσχεδίου και την υποβολή σχολίων. Μία απόπειρα ενοποίησης – ιδιαίτερα σε ένα πεδίο όπως αυτό του ασύλου που όλες οι αλλαγές θα εφαρμοστούν άμεσα επηρεάζοντας την κατάσταση χιλιάδων ανθρώπων και τη λειτουργία πολλών υπηρεσιών και αρχών- απαιτεί τον ανάλογο χρόνο για να συμπεριλάβει τις θέσεις/προτάσεις όλων των εμπλεκόμενων, κάτι το οποίο δεν καθίσταται εφικτό. Η διαδικασία της διαβούλευσης γίνεται βιαστικά και χωρίς να πληρούνται – παρά μόνο επιφανειακά- οι αρχές που θα πρέπει να διέπουν κάθε διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 14:31 | Terre des hommes Hellas

    Ο χρόνος που μας δόθηκε για να σχολιάσουμε ήταν εξαιρετικά και αδικαιολόγητα περιορισμένος, ως εκ τούτου δεν κατορθώσαμε να σχολιάσουμε παρά πολύ συγκεκριμένο αριθμό άρθρων. Παρακαλούμε επεκτείνετε τη δημόσια διαβούλευση.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 11:20 | Σταματόπουλος Παναγιώτης

    Η κατάργηση του άρθρου 22 του νόμου 4375/2016 χωρίς να λύνει το πρόβλημα εκατοντάδων προσφυγών που εκκρεμούν με την διαδικασία του ΠΔ 114/2010 δεν αποτελεί έντιμη αντιμετώπιση αυτών των περιπτώσεων.απο την αιτιολογική έκθεση του άρθρου 22 του νόμου 4375/2016 αποφασίστηκε από την ελληνική πολιτεία ότι το αίτημα ασύλου χωρίς να έχει εξεταστεί δημιουργούσε οικογενειακή και ιδιωτική ζωή που έχριζαν ανάγκης προστασίας με χορήγηση άδειας διαμονής από τότε έχουν περάσει αλλά 3 χρόνια.ελπίζουμε με την παρέμβασή σας να διορθωθεί αυτή η αδικία.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 09:43 | International Rescue Committee Hellas

    Ο χρόνος δημόσιας διαβούλευσης του νομοσχεδίου είναι πολύ περιορισμένος και δεν επιτρέπει πραγματική επεγεργασία και ουσιαστικά σχόλια. Για μια ουσιώδη δημόσια διαβούλευση σε ένα κείμενο που αγγίζει τόσα θέματα (άσυλο, υποδοχή, παιδική προστασία, κράτηση, επιστροφές κλπ), είναι απαραίτητη τουλάχιστον μια εβδομάδα.

  • 21 Οκτωβρίου 2019, 00:50 | Κωνσταντίνος Κουλαξίδης (Υπηρεσία Ασύλου)

    Η ενοποίηση των διατάξεων ασφαλώς και δημιουργεί ένα εύχρηστο και σαφές νομικό πλαίσιο για το ελληνικό σύστημα ασύλου. Ένα βασικό όμως προκύπτον μειονέκτημα είναι ότι εφόσον στο μέλλον προκύψει τροποποίηση ή αντικατάσταση των σχετικών Οδηγιών θα πρέπει να τροποποιείται κάθε φορά το αντίστοιχο μέρος των διατάξεων ενιαίου αντί διακριτού νομοθετήματος, ενώ θα πρέπει να ελέγχεται και η τυχόν επίπτωση στα υπόλοιπα μέρη.

  • 20 Οκτωβρίου 2019, 12:49 | Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης

    Είναι αξιέπαινη η προσπάθεια κωδικοποίησης του προσφυγικού δικαίου, αλλά γίνεται βιαστικά, χωρίς ουσιαστική δημόσια διαβούλευση (σε μία εβδομάδα;), η οποία θα ήταν πολύτιμη για την διόρθωση κραυγαλέων προβλημάτων. Επίσης, η κωδικοποίηση, κατά την μεταφορά των διατάξεων επέβαλε περιορισμούς στο κανονιστικό πεδίο πολλών ρυθμίσεων (επέκταση γεωγραφικού περιορισμού, ορισμός ευαλωτότητας, της οικογένειας, των ένδικων μέσων, ασφαλής χώρα).
    Το νομοσχέδιο φαίνεται να παρακάμπτει ένα κεντρικό ερώτημα σχετικά με εκείνους των οποίων το αίτημα για άσυλο θα απορριφθεί: η αδυναμία απομάκρυνσης/επιστροφής ανθρώπων χωρίς χαρτιά (η οποία είναι η πιο συνηθισμένη πιθανότητα μετά την απόρριψη του αιτήματος ασύλου) θα δημιουργήσει ένα πλήθος ανθρώπων χωρίς νομική και κοινωνική «ορατότητα». Η δυσάρεστη εμπειρία που έχει η χώρα μας (ως μη ασφαλής χώρα η ίδια) είναι μακρά.
    Η συρρίκνωση των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο αλλά και οι αναμενόμενες αδυναμίες της διοίκησης να ανταπεξέλθουν σε νέα καθήκοντα χωρίς την εξασφάλιση πόρων, πολύ πιθανόν να δημιουργήσουν ανεπιθύμητες καταστάσεις σε βάρος της ασφάλειας όλων. Τέλος, οι περιορισμοί σε κοινωνικά δικαιώματα των ανθρώπων σε μεταίχμιο (βλ. αιτούντες) αλλά και των ίδιων των αναγνωρισμένων προσφύγων μειώνουν τις μικρές δυνατότητες κοινωνικής ένταξης. Η μείωση του εύρους της προστασίας τώρα, θα επιφέρει την μεγέθυνση της επαφής των ανθρώπων αυτών με την ελληνική διοίκηση στο μέλλον και με πολύ μεγαλύτερο κόστος (κοινωνικό και οικονομικό): υποδομές υγείας, δικαιοσύνη, αστυνομία, φυλακές, διαδικασίες νομιμοποίησης.

  • 20 Οκτωβρίου 2019, 00:33 | Σπύρος Απέργης

    Ο χρόνος δημόσιας διαβούλευσης του νομοσχεδίου είναι απαράδεκτα περιορισμένος χωρίς σαφή λόγο για ένα νομοσχέδιο 121 άρθρων και με σημαντικές και εκτεταμένες αλλαγές στη μεταφορά τριών κοινοτικών οδηγιών για τη διεθνή προστασία, την υποδοχή και φιλοξενία και την κράτηση αιτούντων διεθνή προστασία. Θα πρέπει να επεκταθεί η δημόσια διαβούλευση για τουλάχιστον μία εβδομάδα προκειμένου ο νομικός κόσμος και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις να προλάβουν να το διαβάσουν και να το σχολιάσουν.

  • 18 Οκτωβρίου 2019, 19:53 | Πέτρος Σαραντόπουλος

    Θα πρέπει να προβλέπεται η δυνατότητα ορισμού ενός ΠΛΑΦΟΝ, αριθμού ορίου που θα πρέπει να ισχύει στην χορήγηση προστασίας & ασύλου.
    πχ στις ΗΠΑ των 330 εκατ. κατοίκων από 110.000, έπεσε στα 45.000 περισυ και 30.000 φέτος* και θα γίνει 18.000 του χρόνου

    Αλλιώς είναι πόλος έλξης μη δικαιούχων. Επιπρόσθετα διευκολύνεται ο προγραμματισμός των πόρων της Πολιτείας.

    * αυτό θα αντιστοιχούσε στην Ελλάδα των 10 εκατ. στα 900 άτομα πλαφον – το δε πολύ πιό ¨γεναιόδωρο¨των 110.000 επί διοικήσεως Ομπάμα αντιστοιχεί στα 3.300 άτομα

    βλ. https://www.pewresearch.org/fact-tank/2019/10/07/key-facts-about-refugees-to-the-u-s/

  • 17 Οκτωβρίου 2019, 17:28 | Ε.Κ.

    Το σχέδιο νόμου χρησιμοποιεί διαφορετικούς όρους για να υποδηλώσει τον αλλοδαπό: αλλού αναφέρεται υπήκοος τρίτης χώρας, αλλού πολίτης τρίτης χώρας, αλλού αλλοδαπός.
    Για λόγους σαφήνειας και αποφυγής παρερμηνειών θα πρέπει να επιλεγεί ένας όρος που θα χρησιμοποιείται σε όλο το νομοθέτημα.

Σχόλια