Στο άρθρο 12 του ν.1481/1984 (Α΄ – 152), μετά την παρ. 2 προστίθεται παράγραφος 2α ως εξής :
«2.α. Για την εργασία με οποιαδήποτε ιδιότητα στα καταστήματα των κέντρων διασκεδάσεως, μπαρ, καφετεριών, αμιγών αιθουσών διενέργειας τεχνικών παιγνίων καθώς και στα λοιπά καταστήματα, στα οποία διενεργούνται τεχνικά παίγνια απαιτείται άδεια της αστυνομικής αρχής. Οι όροι, οι προϋποθέσεις και η διαδικασία χορήγησης και ανάκλησης της αστυνομικής άδειας καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα το οποίο εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Όσοι απασχολούν προσωπικό χωρίς την προαναφερόμενη άδεια εργασίας τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι ένα (1) έτος, οι δε εργαζόμενοι χωρίς την άδεια αυτή με κράτηση ή πρόστιμο».
Όχι και άδεια εργσίας για να σερβίρεις σε καφετέρεια!
Καιρός για αποποινικοποίηση τέτοιου είδους παραβάσεων. Ας γίνει ένα ακόμα βήμα για την αποσυμφόρηση του τόσο επιβαρυμένου ποινικού συστήματος της Χώρας.
Ορθότερη και ουσιαστικότερη η επιβολή διοικητικού προστίμου από την Ελληνική ή/και τη Δημοτική Αστυνομία.
Ό έλεγχος των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, ουσιαστικά βασίζεται σε διατάξεις πενηντακοταετίας και πλέον, όπου τι δικαιακό σύστημα γνώριζε ως ποινή και λειτουργούσε με κύριο γνώμονα μόνον τη φυλάκιση.
Από τότε η κοινωνία, αλλά και το έγκλημα, έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που τα τελούμενα αδικήματα εργοδοτών και εργαζομένων, θεωρούνται τουλάχιστον ήσσονος σημασίας.
Οι καθημερινές αθρόες συλλήψεις-μηνύσεις, σε τέτοιου είδους καταστήματα, δημιουργούν ανούσιο φόρτο εργασίας σε όλο το Σώμα, γεμίζοντας τα κρατητήρια, απασχολώντας αστυνομικούς για μεταγωγές των συλληφθέντων στα δικαστήρια, απασχολώντας αστυνομικούς για τη σήμανση των «σκληρών κακοποιών» του μεροκάματου, απασχολώντας τα δικαστήρια με την εκδίκαση των υποθέσεων, με τελικό σύνηθες αποτέλεσμα, την αθώωση της πλειονότητας των κατηγορουμένων.
Κάτοπιν των ανωτέρω πιστεύω πως η ποινή της συγκεκριμένης παραγράφου δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να προβλέπει φυλάκιση-κράτηση, αλλά επιβολή διοικητικού προστίμου στους παραβάτες εργοδότες και εργαζόμενους κατά παρόμοια διαδικασία με αυτή των προστίμων που προβλέπονται από τις διατάξεις του Νόμου «Περί υπάιθριου εμπορίου», με παράλληλη διατήρηση και των ισχύουσων διοικητικών κυρώσεων όσον αφορά την σφράγιση του καταστήματος.
Κατ’ αυτό τον τρόπο και τεράστια αστυνομική δύναμη θα εξοικονομηθεί, και αποσυμφόρηση των κρατητηριών, δικαστηρίων θα επιτευχθεί, αλλά και άμεση δικαιοσύνη θα απονεμηθεί σε βάρος των υπαιτίων που δεν θα μπορούν να φυγοδικήσουν.
Τέλος στα πλαίσια του Καλλικράτη, αυτού του τύπου ο έλεγχος θα είναι εύκολο να ασκείται παράλληλα και από την Δημοτική Αστυνομία.
Σε εποχές δύσκολες που ο κόσμος δεν βρίσκει εύκολα εργασία δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να έχει κυρώσεις και το προσωπικό ?, εκτός αν αποδεδειγμένα φταίει για κάτι.