1. Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, μετά από εισήγηση του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας, σχεδιάζει κάθε έξι (6) έτη την «Εθνική Πολιτική Μείωσης Κινδύνου Καταστροφών». Το ως άνω πρόγραμμα στοχεύει στην αύξηση του επιπέδου ασφάλειας των πολιτών και στην ενίσχυση της αειφόρου ανάπτυξης της Χώρας. Για τη διαμόρφωσή του, λαμβάνονται υπόψη η ανάλυση του κινδύνου καταστροφών σε συνάρτηση με τους διαθέσιμους οικονομικούς πόρους, τις οριζόντιες και τομεακές πολιτικές, ιδίως δε τις πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή, την υγεία, την ασφάλεια, την εκπαίδευση και κατάρτιση και μετέχουν, κατόπιν απόφασης του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, οι δημόσιοι Φορείς κατά λόγο αρμοδιότητας, ακαδημαϊκοί και ερευνητικοί Φορείς, Φορείς του παραγωγικού τομέα και λοιποί Φορείς του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι σχετίζονται με τη διαχείριση του κινδύνου καταστροφών.
2. Το πρόγραμμα Εθνικής Πολιτικής Μείωσης Κινδύνου Καταστροφών υποβάλλεται προς έγκριση ως ανωτέρω, στη Διυπουργική Επιτροπή Εθνικού Σχεδιασμού Πολιτικής Προστασίας. Το εγκεκριμένο πρόγραμμα ενσωματώνεται στον αναπτυξιακό σχεδιασμό της Χώρας και αποτελεί βασικό άξονα για την επίτευξη της αειφόρου ανάπτυξης.
3. Καθιερώνεται «Εθνικός Σχεδιασμός Πολιτικής Προστασίας» τριετούς διάρκειας, ο οποίος περιλαμβάνει το σύνολο των δράσεων πολιτικής προστασίας που αφορούν όλες τις φάσεις του κύκλου καταστροφών σε εθνικό επίπεδο. Η κατάρτιση του προγράμματος Εθνικού Σχεδιασμού πραγματοποιείται σύμφωνα με το πρόγραμμα της Εθνικής Πολιτικής για τη Μείωση του Κινδύνου Καταστροφών και εντός των προβλεπόμενων ορίων αυτής. Οι σχετικές δράσεις χρηματοδοτούνται ιδίως από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και από πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γ.Γ.Π.Π., προωθεί και συντονίζει τις διαδικασίες για την κατάρτιση της πρότασης του τριετούς προγράμματος Εθνικού Σχεδιασμού Πολιτικής Προστασίας, με τη μορφή Επιχειρησιακού Προγράμματος για την Πολιτική Προστασία. Ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, εισηγείται προς έγκριση στη Διυπουργική Επιτροπή Εθνικού Σχεδιασμού Πολιτικής Προστασίας την πρόταση για το πρόγραμμα Εθνικού Σχεδιασμού Πολιτικής Προστασίας, μετά την απαραίτητη διαβούλευση μεταξύ Φορέων και δομών του Εθνικού Μηχανισμού.
4. Ο Εθνικός Σχεδιασμός Πολιτικής Προστασίας συντάσσεται τόσο σε εθνικό επίπεδο, όπου περιλαμβάνει προγράμματα, σχέδια, μέτρα και δράσεις των κεντρικών υπηρεσιών των Υπουργείων και των εποπτευόμενων Φορέων, όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, όπου περιλαμβάνονται τα προγράμματα, τα μέτρα και οι δράσεις των περιφερειών της χώρας. Στον Εθνικό Σχεδιασμό Πολιτικής Προστασίας περιλαμβάνεται και ο προϋπολογισμός πολιτικής προστασίας κάθε Υπουργείου, καθώς και ο προϋπολογισμός της Γ.Γ.Π.Π., από πλευράς λειτουργικών και επενδυτικών δαπανών με τριετή πρόβλεψη και λαμβάνεται υπόψη κατά την κατάρτιση του Κρατικού Προϋπολογισμού κάθε οικονομικού έτους.
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) -που αποτελεί τον τριτοβάθμιο κοινωνικό και συνδικαλιστικό φορέα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους στη χώρα, επίσημα αναγνωρισμένο Κοινωνικό Εταίρο της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα αναπηρίας και ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία, του μεγαλύτερου φορέα εκπροσώπησης των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο- με την παρούσα επιστολή σας υποβάλλει τις προτάσεις της επί του Σχεδίου Νόμου «Εθνικός Μηχανισμός Διαχείρισης Κρίσεων και Αντιμετώπισης Κινδύνων, Αναδιάρθρωση της ΓΓΠΠ, Αναβάθμιση Εθελοντισμού Πολιτικής Προστασίας, Αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος και άλλες διατάξεις». Όπως είναι γνωστό, όλα τα σχέδια εκκένωσης, διαφυγής, πολιτικής προστασίας εν γένει που αφορούν στον γενικό πληθυσμό προφανώς μπορούν να αφορούν οποιεσδήποτε πληθυσμιακές ομάδες. Στην περίπτωση όμως των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις τα σχέδια αυτά για να είναι αποτελεσματικά πρέπει να είναι λεπτομερέστερα, προσωποποιημένα και εξειδικευμένα στις συγκεκριμένες ανάγκες κάθε πολίτη με αναπηρία, δεδομένου ότι κανένα άτομο με αναπηρία ή χρόνια πάθηση δεν έχει τις ίδιες ανάγκες με ένα άλλο άτομο, ακόμη εάν έχουν το ίδιο είδος αναπηρίας/χρόνιας πάθησης (π.χ. ένα άτομο σε αμαξίδιο με ένα άτομο που χρησιμοποιεί πατερίτσες ή έχει κάποιο τεχνητό μέλος -αν και όλα είναι άτομα με κινητική αναπηρία- ή δύο άτομα τυφλά ένα συνηθισμένο στην ύπαρξη συνοδού και ένα με αυτόνομη κίνηση κ.λπ.). Η προσωπικότητα του κάθε ατόμου, ο βαθμός κινητικότητάς ή/και αυτονομίας του, ο ενδεχόμενος συνδυασμός αναπηριών, ο βαθμός εξάρτησής του από κάποια φαρμακευτική αγωγή ή/και υποστηρικτικό εξοπλισμό κ.λπ. ποικίλουν από το ένα άτομο στο άλλο. Η παραμικρή διαφοροποίηση ενδέχεται να αποβεί μοιραία σε έκτακτες συνθήκες.
Στη βάση των ιδιαίτερων αναγκών των ατόμων με αναπηρία, η Ε.Σ.Α.μεΑ. έχει κατά καιρούς αιτηθεί από τους αρμόδιους φορείς τα ακόλουθα:
-Την καταγραφή των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις σε τοπικό επίπεδο.
-Την εφαρμογή δράσεων ενημέρωσης σε μορφές προσβάσιμες στα άτομα με αναπηρία.
-Την κατάρτιση και υποστήριξη των ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις για τη σύνταξη «Ατομικού Σχεδίου Εκκένωσης Έκτακτης Ανάγκης» που να είναι αυστηρά προσαρμοσμένα στις ανάγκες του συγκεκριμένου ατόμου, το οποίο να περιλαμβάνει προσωποποιημένες αναφορές ως προς το πως αυτό μπορεί να διαφύγει από συγκεκριμένο κτίριο (π.χ. την κατοικία του, τον τόπο εργασίας του) ή σε ποιο σημείο αυτού να καταφύγει ή ποιον να ειδοποιήσει και με ποιο τρόπο, και στο οποίο πρέπει να αποτυπώνεται ο βαθμός γνώσης αυτών από το συγκεκριμένο άτομο.
-Την ενημέρωση/κατάρτιση του προσωπικού πολιτικής προστασίας στις ανάγκες των διαφορετικών κατηγοριών ατόμων με αναπηρία καθώς και στις διαφορετικές ανάγκες των ατόμων με χρόνιες παθήσεις (π.χ. νεφροπαθείς, καρδιοπαθείς, άτομα με αναπνευστικά προβλήματα ή συνδυασμό των παραπάνω κ.λπ.) προκειμένου αυτές να λαμβάνονται υπόψη κατά τον σχεδιασμό των σχετικών δράσεων.
-Την κατάρτιση εργαλείων, προδιαγραφών κ.λπ. που θα απευθύνονται σε όσους ασχολούνται με τον αρχιτεκτονικό ή λειτουργικό σχεδιασμό, με στόχο τη βελτίωση του τρόπου προστασίας των ατόμων με αναπηρία/χρόνιες παθήσεις σε έκτακτες συνθήκες π.χ. αναφορά στις ανάγκες αυτών για σύντομες διαδρομές εκκένωσης και πιθανής υποστήριξης, στην ανάγκη πρόβλεψης προσβάσιμων προσωρινών καταλυμάτων κ.λπ.
-Τη μελέτη και βελτίωση της προσβασιμότητας στα άτομα με αναπηρία του ευρωπαϊκού αριθμού έκτακτης ανάγκης 112 και την εφαρμογή δράσεων ενημέρωσης των πολιτών με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις σχετικά με τον αριθμό 112 σε προσβάσιμες μορφές.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη:
• ότι ο πληθυσμός των ατόμων με αναπηρία στη χώρα είναι ιδιαίτερα μεγάλος, καθώς σύμφωνα με τον δείκτη GALI (Global Activity Limitation Index) το ποσοστό των ατόμων με αναπηρία, δηλαδή με μακροπρόθεσμο περιορισμό της συνήθους δραστηριότητας λόγω προβλημάτων υγείας, ανέρχεται στο 24,7%, του πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω, δηλαδή 2.231.197 σε σύνολο 9.016.247 ατόμων. Εξ αυτών, 1.014.177 άτομα, δηλαδή το 11,2% του συνολικού πληθυσμού (16+), αντιμετωπίζουν σοβαρής μορφής περιορισμό στην δραστηριότητα τους ,
• ότι ο σχεδιασμός του αστικού ιστού έχει ακολουθήσει το μοντέλο του «μέσου χρήστη» και όχι τις αρχές του «καθολικού σχεδιασμού», με αποτέλεσμα κάθε πολίτης που αποκλίνει από αυτόν τον ανύπαρκτο «μέσο χρήστη», όπως είναι τα άτομα με αναπηρία, να εμποδίζεται στην καθημερινή ζωή, ακόμη περισσότερο δε σε έκτακτες καταστάσεις,
• πως το κράτος δεν έχει λάβει συγκεκριμένα μέτρα για να διασφαλίσει την προστασία των ατόμων με αναπηρία σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης,
• τις Τελικές Συστάσεις (Concluding Observations) της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (μετά από την εξέταση της χώρας μας στη Γενεύη στις 3 & 4/09/2019), στις οποίες αναφέρεται ότι η χώρα μας πρέπει : «(α) Να υιοθετήσει αποτελεσματικές διαδικασίες για το άσυλο και τους πρόσφυγες, και να αναπτύξει μια ολοκληρωμένη στρατηγική και πρωτόκολλα για γενικές καταστάσεις κινδύνου, σύμφωνα με το Πλαίσιο Σεντάι για Μείωση του Κινδύνου Καταστροφών 2015-2030. Επίσης, η Επιτροπή συνιστά να καταστούν οι εγκαταστάσεις υποδοχής προσβάσιμες και να παρέχονται οι απαραίτητες υγειονομικές υπηρεσίες, σύμφωνα με το γενικό σχόλιο Αρ. 2 (2014) της Επιτροπής, σε στενή διαβούλευση και με την ενεργό εμπλοκή των ατόμων με αναπηρία, μέσω των αντιπροσωπευτικών τους οργανώσεων» (παρ.16),
• τα αιτήματα της Ε.Σ.Α.μεΑ., στα οποία προαναφερθήκαμε,
καθώς και τις παρακάτω επιταγές και απαιτήσεις (σύμφωνα με τις οποίες η διάσταση της αναπηρίας και της προσβασιμότητας πρέπει να ενσωματώνεται σε κάθε πολιτική, διαδικασία, δράση, μέτρο και πρόγραμμα Πολιτικής Προστασίας):
α) της παρ. 6 του Άρθρου 21 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με την οποία «τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας»,
β) της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ) για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, η οποία κυρώθηκε από τη χώρα μας με τον ν. 4074/2012, ιδιαιτέρως δε αυτές που περιλαμβάνονται στην παρ. 1 του άρθρου 9 «Προσβασιμότητα», 11 «Καταστάσεις κινδύνου και έκτακτων ανθρωπιστικών αναγκών» και στην παρ. 3 του άρθρου 4 «Γενικές υποχρεώσεις». Πιο συγκεκριμένα: i) στην παρ. 1 του άρθρου 9 προβλέπονται τα εξής: «1. Προκειμένου να επιτρέψουν στα άτομα με αναπηρίες να ζουν ανεξάρτητα και να συμμετέχουν πλήρως σε όλες τις πτυχές της ζωής, τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν στα άτομα με αναπηρίες την πρόσβαση, σε ίση βάση με τους άλλους, στο φυσικό περιβάλλον, τα μέσα μεταφοράς, την πληροφορία και τις επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων και των τεχνολογιών και συστημάτων πληροφορίας και επικοινωνιών και σε άλλες εγκαταστάσεις και υπηρεσίες που είναι ανοικτές ή παρέχονται στο κοινό, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές. Τα μέτρα αυτά, που θα συμπεριλαμβάνουν τον προσδιορισμό και την εξάλειψη των εμποδίων και κωλυμάτων προσβασιμότητας, θα ισχύουν, μεταξύ άλλων, για: α. τα κτίρια, τους δρόμους, τις μεταφορές και λοιπές εσωτερικές και υπαίθριες εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων και των σχολείων, των κατοικιών, των ιατρικών εγκαταστάσεων και των εργασιακών χώρων, β. τις πληροφορίες, τις επικοινωνίες και λοιπές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων και των ηλεκτρονικών υπηρεσιών και των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης», ii) στο άρθρο 11 προβλέπονται τα εξής: «Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν, σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους βάσει του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένου και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όλα τα απαιτούμενα μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν την προστασία και ασφάλεια των ατόμων με αναπηρίες σε καταστάσεις κινδύνου, συμπεριλαμβανομένων και των καταστάσεων ενόπλων συγκρούσεων, έκτακτων ανθρωπιστικών αναγκών και των περιστατικών φυσικών καταστροφών» και iii) στην παρ. 3 του άρθρου 4, προβλέπονται τα εξής: «3. Κατά την ανάπτυξη και εφαρμογή της νομοθεσίας και των πολιτικών, για να εφαρμοστεί η παρούσα Σύμβαση και σε άλλες διαδικασίες λήψης αποφάσεων που αφορούν ζητήματα σχετικά με τα άτομα με αναπηρίες, τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα συμβουλεύονται συνεχώς και θα εμπλέκουν ενεργά τα άτομα με αναπηρίες, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών με αναπηρίες, μέσω των αντιπροσωπευτικών οργανώσεών τους».
γ) των άρθρων 61-66 του ν.4488/2017, ο οποίος περιλαμβάνει τις κατευθυντήριες και οργανωτικές διατάξεις υλοποίησης της Σύμβασης, ιδίως δε i) την παρ. 1 του άρθρου 61 στην οποία αναφέρεται ότι: «1. Κάθε φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υποχρεούται να διασφαλίζει την ισότιμη άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στο πεδίο των αρμοδιοτήτων ή δραστηριοτήτων του, λαμβάνοντας κάθε πρόσφορο μέτρο και απέχοντας από οποιαδήποτε ενέργεια ή πρακτική που ενδέχεται να θίγει την άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ.
Ιδίως υποχρεούται: α) να αφαιρεί υφιστάμενα εμπόδια κάθε είδους, β) να τηρεί τις αρχές καθολικού σχεδιασμού σε κάθε τομέα της αρμοδιότητάς του ή της δραστηριοποίησής του, προκειμένου να διασφαλίζει για τα ΑμεΑ την προσβασιμότητα των υποδομών, των υπηρεσιών ή των αγαθών που προσφέρει, γ) να παρέχει, όπου απαιτείται σε συγκεκριμένη περίπτωση, εύλογες προσαρμογές υπό τη μορφή εξατομικευμένων και κατάλληλων τροποποιήσεων, ρυθμίσεων και ενδεδειγμένων μέτρων, χωρίς την επιβολή δυσανάλογου ή αδικαιολόγητου βάρους, δ) να απέχει από πρακτικές, κριτήρια, συνήθειες και συμπεριφορές που συνεπάγονται διακρίσεις σε βάρος των ΑμεΑ, ε) να προάγει με θετικά μέτρα την ισότιμη συμμετοχή και άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στον τομέα της αρμοδιότητας ή δραστηριότητάς του» και ii) την παρ. 1 του άρθρου 64 στην οποία αναφέρεται ότι: «1. Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς τους μεριμνούν για τη διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης των ΑμεΑ στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον, τόσο σε συνήθεις συνθήκες όσο και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.»,
δ) τις παρ. 7 και 8 του άρθρου 4 του ν.3979/2011, στις οποίες αναφέρεται ότι: «7. Οι φορείς του δημόσιου τομέα διαμορφώνουν την πληροφόρηση και επικοινωνία και εν γένει τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης κατά τρόπο, ώστε αυτές να είναι φιλικές προς τον χρήστη, να διασφαλίζουν και να ενισχύουν την ισότητα ως προς την πρόσβαση σε πληροφορίες και υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες πρόσβασης ορισμένων ομάδων ή ατόμων και ιδίως των ατόμων με αναπηρία. 8. Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και η διαμόρφωση και προμήθεια των αντίστοιχων πληροφοριακών και επικοινωνιακών συστημάτων και υπηρεσιών πρέπει να γίνεται με γνώμονα τη διασφάλιση της ηλεκτρονικής προσβασιμότητας σε άτομα με αναπηρίες και τη δυνατότητα αξιοποίησης των σχετικών υπηρεσιών από αυτά», το πρώτο μέρος του ν.4591/2019, με τον οποίο ενσωματώθηκε στην εθνική μας νομοθεσία η Οδηγία (ΕΕ) 2016/2102 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2016, για την προσβασιμότητα των ιστότοπων και των εφαρμογών για φορητές συσκευές των οργανισμών του δημόσιου τομέα, και της ΥΑΠ/Φ.40.4/1/989 «Κύρωση Πλαισίου Παροχής Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», όπου στο Παράρτημα Ι (στην ενότητα 7 «Προσβασιμότητα», ΚΥ. 49 -Βλ. επίσης ΚΠ.27), στην οποία ορίζεται ότι οι δημόσιοι διαδικτυακοί τόποι πρέπει να συμμορφώνονται με το πρότυπο «Οδηγίες για την Προσβασιμότητα του Περιεχομένου του Ιστού» (WCAG) έκδοση 2.0, επίπεδο προσβασιμότητας τουλάχιστον «ΑΑ», το οποίο αποτελεί το de facto πρότυπο ηλεκτρονικής προσβασιμότητας,
ε) του Μέρους Πρώτου του ν.4591/2019 «Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία: α) της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/2102 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2016, για την προσβασιμότητα των ιστότοπων και των εφαρμογών για φορητές συσκευές των οργανισμών του δημόσιου τομέα»,
στ) του άρθρου 7 του Κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 (Κανονιστικό Πλαίσιο Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων για την προγραμματική περίοδο 2014 – 2020), σύμφωνα με το οποίο: «[…] Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να αποτρέψουν κάθε διάκριση εξαιτίας του φύλου, της φυλής ή της εθνοτικής καταγωγής, της θρησκείας ή των πεποιθήσεων, αναπηρίας, της ηλικίας ή του γενετήσιου προσανατολισμού κατά την εκπόνηση και υλοποίηση των προγραμμάτων. Ειδικότερα, η προσβασιμότητα για τα άτομα με αναπηρίες λαμβάνεται υπόψη σε όλα τα στάδια της προετοιμασίας και της εφαρμογής των προγραμμάτων [..]»,
η Ε.Σ.Α.μεΑ. προτείνει ανά άρθρο τα εξής:
1. Η παρ. 1 του άρθρου 9 «Εθνική Πολιτική Μείωσης Κινδύνου Καταστροφών – Εθνικός Σχεδιασμός Πολιτικής» να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«1. Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, μετά από εισήγηση του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας, σχεδιάζει κάθε έξι (6) έτη την «Εθνική Πολιτική Μείωσης Κινδύνου Καταστροφών». Το ως άνω πρόγραμμα στοχεύει στην αύξηση του επιπέδου ασφάλειας των πολιτών και στην ενίσχυση της αειφόρου ανάπτυξης της Χώρας. Για τη διαμόρφωσή του, λαμβάνονται υπόψη η ανάλυση του κινδύνου καταστροφών σε συνάρτηση με τους διαθέσιμους οικονομικούς πόρους, τις οριζόντιες και τομεακές πολιτικές, ιδίως δε τις πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή, τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, την υγεία, την ασφάλεια, την εκπαίδευση και κατάρτιση και μετέχουν, […]».
Αιτιολόγηση: Η προαναφερθείσα προτεινόμενη συμπλήρωση απορρέει από το Σύνταγμα καθώς και από την υποχρέωση της χώρας να εφαρμόσει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (βλ. ν.4074/2012, ν.4488/2017 -Μέρος Δ’).
Στην Παράγραφο 1 του Άρθρου 9 προτείνεται η εξής τροποποίηση:
«…οι δημόσιοι Φορείς κατά λόγο αρμοδιότητας, ακαδημαϊκοί και ερευνητικοί Φορείς, Φορείς του παραγωγικού τομέα, λοιποί Φορείς του ιδιωτικού τομέα και ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, οι οποίοι σχετίζονται με τη διαχείριση του κινδύνου…»
Τεκμηρίωση:
Σύμφωνα και με την τεκμηρίωση της προτεινόμενης τροποποίησης του Άρθρου 7/Παράγραφος 1 ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός (ΕΕΣ) είναι ένας σημαντικός φορέας διαχείρισης Κρίσεων και Κινδύνου Καταστροφών τόσο στα επίπεδα της Πρόληψης, Ετοιμότητας και Βραχείας Αποκατάστασης (μέσω των στοχευμένων εκπαιδεύσεων και των τακτικών δράσεων του προς όφελος των πολιτών και ειδικότερα των ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων των οποίων την ανθεκτικότητα αυξάνει μέσα από τις δράσεις αυτές) όσο και στο επίπεδο της Αντιμετώπισης (μέσω των εξειδικευμένων εθελοντικών και επαγγελματικών επιχειρησιακών ομάδων απόκρισης – παροχής ανθρωπιστικών υπηρεσιών εκτάκτου ανάγκης που διαθέτει).
Επιπλέον ο ΕΕΣ, σαν εκφραστής και εκπρόσωπος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού μπορεί να συνδράμει τις διαδικασίες αυτές με την παροχή τεχνογνωσίας και εμπειριών τις οποίες συλλέγει και επεξεργάζεται συστηματικά για τη δημιουργία παρόμοιων δικών του πολιτικών και προγραμμάτων τόσο σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο όσο και σε εθνικό.
Για τους λόγους αυτούς η συμμετοχή του ΕΕΣ σε προγράμματα διαμόρφωσης πολιτικής για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών θα φέρει προστιθέμενη αξία.
ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΔΟΜΕΣ, ΟΡΓΑΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΝ.
Δεν διασφαλίζονται και δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι και απαιτήσεις που θέτετε στο Σχέδιο Νόμου, όπως: η εξειδίκευση του Εθνικού Σχεδιασμού Πολιτικής Προστασίας, δεν ξεκαθαρίζονται οι ρόλοι και τα όργανα για την πρόληψη, ενεργοποίηση, αντιμετώπιση και δράση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και πολιτικής προστασίας.
Επίσης δεν καλύπτονται τα κενά στην λήψη των αποφάσεων, στον συντονισμό, στον επιχειρησιακό ρόλο, στη διαβίβαση της έγκυρης πληροφορία, στην προετοιμασία στην πρόγνωση, στην ενεργοποίηση μέσων και πόρων και δημιουργεί μεγαλύτερη σύγχυση και αδράνεια.
Αναφέρετε σε απτά μέσα, για Πρωτόκολλα Συντονισμού,, καίρια εργαλεία, Λειτουργίες Έκτακτης Ανάγκης, Συντονιστές και Ομάδες –Όργανα,
Ελλείπεις και μη ευέλικτες Επιτροπές Περιφερειακές και Τοπικές Έκτακτης Ανάγκης.
Ο Προτεινόμενος σχεδιασμός θα πρέπει να γίνει με γνώμονα την εμπειρία, τη γνώση και τις απόψεις που ξεκινούν από τα Γραφεία . Τμήματα και Δ/σεις Πολιτικής Προστασίας σε όλα τα επίπεδα ακόμα και από τα ( παλιά) ΣΟΠΠ και ΣΤΟ, στα οποία η Γ.Γ.Π.Π. και τα στελέχη της ουδέποτε τα στήριξαν και ούτε ποτέ συμμετείχαν. Μπορείς να κρατήσεις τα ¨καλά¨ ενός συστήματος να το βελτιώσεις και να το διορθώσεις.
Χωρίς την «από» ανάλυση των θεμάτων και των προβλημάτων ο σχεδιασμός ενός Εθνικού Συστήματος Πολιτικής Προστασίας δεν μπορεί να είναι μια αντιγραφή και μια μεταφορά ενός συστήματος από μια άλλη χώρα ή και χώρες… ( Ρουμανία Γαλλία Ιταλία κ.α.)
Για να μπορέσει να αντεπεξέλθει η Πολιτική Προστασία της Χώρας μας και ιδιαίτερα έναντι των Δασικών Πυρκαγιών λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις απαιτήσεις τις κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να λάβουμε υπόψη, ότι για να νικήσεις ή να μπορέσεις να μετριάσεις τις απώλειες έναντι του εχθρού χρειάζεσαι γνώσεις.
Η αξιοποίηση των γνώσεων είναι το όπλο έναντι στις απώλειες και το μετριασμό των επιπτώσεων, στις ιδιαίτερες συνθήκες του μέλλοντος που θα φέρει η κλιματική αλλαγή.Η στέρηση των περαιτέρω γνώσεων οδηγεί στην μη ορθή οχύρωση του κράτους έναντι των συνεπειών των δασικών πυρκαγιών, οπού αποτέλεσμα αυτών βλέπουμε καθημερινά (σήμερα στην Αυστραλία και χθες στην χωρά μας ….Μάτι).
Η ορθή αξιοποιήσει των πτυχιούχων των Δασικών Επιστήμων που γνωρίζουν το ελληνικό Δάσος καλύτερα από τον καθένα στον φορέα της Πολιτικής Προστασίας και κατά επέκταση στο Πυροσβεστικό Σώμα, θα φέρει τα θεμιτά αποτελέσματα.
Στην Εθνική Πολιτική Μείωσης Κινδύνου Καταστροφών απουσιάζει ως καταστροφή η δασική πυρκαγιά χωρίς την αξιοποίηση της Δασικής Επιστήμης σε όλα τα στάδια της καταστροφής άλλα και σε όλα τα στάδια της ιεραρχίας του κράτους.
Στον νόμο πρέπει να προβλέπεται και η υποχρέωση των φορέων της Πολιτείας για την κατασκευή επαρκών, οργανωμένων καταφυγίων για τους Πολίτες ιδίως σε όλες μεγάλες Πόλεις.
Δύο ερωτήσεις-παρατηρήσεις σχετικά με το άρθρο 09.
Ενας σημαντικός κίνδυνος καταστροφής κάθε χρόνο αν όχι ο σημαντικότερος είναι οι δασικές πυρκαγιές.
1)Αν θα παραμείνει σε ισχύ,και αν θα αναβαθμιστεί, η κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ)που υπογράφηκε το 2019 που συντονίζει και ρυθμίζει τη συνεργασία μεταξύ του Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΣ) και της Δασικής Υπηρεσίας (ΔΥ) στον τομέα της πρόληψης και κυρίως, της καταστολής των δασικών πυρκαγιών στο πλαίσιο των προβλεπόμενων στην κείμενη νομοθεσία αρμοδιοτήτων τους;
2)Και η δεύτερη ερώτηση που απορρέει από την πρώτη αν δεν έχει συμβεί αυτο,πως από το κομμάτι της πρόληψης έχουν αποκλειστεί οι Διευθύνσεις Δασών και τα κατά τόπους Δασαρχεία με το έμπειρο ανθρώπινο προσωπικό τους πάνω στην διαχείριση του δασικού περιβάλλοντος;
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ (ΣΕΑΝΣ)
ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ -Έτος Ιδρύσεως 1926
Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ 1 (ΣΤΟΑ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ)
ΤΚ 62122 ΣΕΡΡΕΣ – ΤΗΛ & FAX: 23210 22057 – Σ.Τ.Γ. 916
Email. seanserron@gmail.com Website: seanserron.gr
Σέρρες 9.1.2020
Αξιότιμε κ. Υπουργέ
Σε συνέχεια της παρεμβάσεώς μας στο άρθ. 1, μέσα στα πλαίσια της επιβεβλημένης πλέον Εκπαίδευσης του γενικού Πληθυσμού, επισημαίνουμε την σαφή ανάγκη για την κατοχύρωση ενός Εθνικά εγκεκριμένου Σακκιδίου Έκτακτης Ανάγκης (ΣΕΑ) για κάθε οικογένεια, που να συγκροτείται εύκολα και να χρησιμοποιείται αμέσως από τον καθένα, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Σε διάφορες ιστοσελίδες Φορέων ΠΠ, δημοσίων και ιδιωτικών, υπάρχουν συνήθως κατάλογοι υλικών για οικογενειακά σακκίδια, αλλά παρατηρήσαμε δυστυχώς ότι : α) κάποιοι είναι είτε ελλιπείς, είτε υπερβολικοί β) σχεδόν όλοι τους δεν παρέχουν απλό τρόπο υπολογισμού των ποσοτήτων υλικών επί του συνολικού αριθμού μελών της οικογένειας. Είναι κωμικοτραγικό το αποτέλεσμα: λχ. 5μελής οικογένεια που εγκαταλείπει πεζή το σπίτι της λόγω πυρκαϊάς, για να πάρει όλα τα υλικά επιβίωσης που υποδεικνύονται σε ορισμένους τέτοιους καταλόγους, χρειάζεται να τα κουβαλά από πίσω της σε ένα πακέτο μεγέθους περίπου μιας μικρής ντουλάπας (!), πράγμα αδύνατον.
Γι΄ αυτό τον λόγο, επιτρέψτε μας να σας αναφέρουμε, ότι με Ομάδα ειδικών Επιστημόνων -Ερευνητών μελετήσαμε επί 3ετία, υλοποιήσαμε, εκδώσαμε και δημοσίως παρουσιάσαμε το Σύστημα Πολιτικής Προστασίας Οικογενειών και Πολυμελών Ομάδων Πληθυσμού.
(ΣΥΠΠΟ: http://syppo.seanserron.gr και Ημερίδα «Μαθαίνω να Επιβιώνω» της 18.3.2019 https://www.youtube.com/playlist?list=PLT65nSK33YkiZW_81Fa9ZZILXafmQBsNY).
Ένα από τα κύρια αντικείμενά του ΣΥΠΠΟ είναι το Οικογενειακό ΣΑΚΚΙΔΙΟ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ (ΣΕΑ Α΄) με συγκεκριμένες ποσότητες υλικών, συνολικό κόστος, βάρος, αριθμό καλυπτομένων προσώπων, τρόπο προμήθειας κάθε υλικού, που να μπορεί να το συνθέσει μόνος του ο κάθε πολίτης.
Ως βασικό «μοντέλο» του ΣΕΑ Α΄ χρησιμοποιήσαμε τις ανάγκες μιας πολυμελούς Ομάδας ή Οικογένειας των οκτώ (8) μελών, για να επιβιώσει τις πρώτες 24 κρίσιμες ώρες της έκτακτης ανάγκης, με βάρος σακκιδίου περί τα 11kg για όλους μαζί. Αυτό καλύπτει: στέγαση, διατροφή, επικοινωνία, επιβίωση, υγιεινή, φάρμακα, έγγραφα. Όλα τα παραπάνω έχουν επιλεγεί με αυστηρά κριτήρια ασφάλειας, κόστους, βάρους, πολυλειτουργικότητας κλπ. Τα υλικά του άνω ΣΕΑ Α΄ αυξομειώνονται ανάλογα με τον αριθμό των καλυπτομένων ατόμων.
Την άνω μελέτη μας και τα δείγματα των σακκιδίων που υλοποιήσαμε θέτουμε στη διάθεση του Υπουργείου σας, της ΓΓΠΠ και κάθε άλλου Υπουργείου που απαιτείται.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνουμε να προστεθεί στο παρόν άρθρο παράγραφος που να αναφέρει ότι:
5. «΄Υστερα από ειδική μελέτη της ΓΓΠΠ, προτείνεται προς τον γενικό Πληθυσμό της Χώρας ο τρόπος σύνθεσης Σακιδίου Εκτάκτου Ανάγκης (ΣΕΑ) είτε ανά άτομο, είτε ανά νοικοκυριό, μέσα από εγκεριμένο κατάλογο υλικών, τα οποία είναι προσιτά και ασφαλή για χρήση από τους πολίτες».
Διατελούμε με εκτίμηση και θερμές ευχές για το έργο σας.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ του ΣΕΑΝΣ
ΚΑΤΙΡΤΖΟΓΛΟΥ Ν. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Δικηγόρος (Msc)
Προέδρος Δημοτικού Συμβουλίου Δημου Σερρών
Εκπ/κος Πολιτικών Επιστημών ΠΕ 78
Εφ Ανθλγος (ΠΖ) ΣΕΑΝ Σερρών
Ο Υπεύθυνος Σύνταξης Προγράμματος /Συντονιστής ΣΥΠΠΟ:
ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗΣ Χ. ΙΩΑΝΝΗΣ
Δικηγόρος παρ΄ Αρείω Πάγω
Εκπ/κος Πολιτικών Επιστημών ΠΕ 78
Εφ Ανθλγος (ΦΠΖ) ΣΕΑΝ Σερρών
Πτυχ. Ραδιοερασιτέχνης SV7ERA
Προσθήκη παραγράφου 5 ως κάτωθι:
«Στο πρόγραμμα Εθνικής Πολιτικής Μείωσης Κινδυνου Καταστροφών και στο Εθνικό Σχεδιασμό Πολιτικής Προστασίας συμπεριλαμβάνονται και δράσεις υποδομές και υπηρεσίες εκπαίδευσης και κατάρτισης για την πρόληψη και την μείωση της διακινδύνευσης, με προτεραιότητα τα παιδιά και τους νέους ανθρώπους»