Αρχική Διαρθρωτικές Αλλαγές στο Σύστημα ΥγείαςΆρθρο 1 Πεδίο εφαρμογής – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Dr. K. | 29 Δεκεμβρίου 2010, 17:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Dr. K.' | 29 Δεκεμβρίου 2010, 17:03

    Το Υπουργείο Υγείας είναι πολιτικά υπεύθυνο για μια κατάσταση που αποτελεί όνειδος για τις εργασιακές συνθήκες στη χώρα μας: τον εξαναγκασμό των ειδικευμένων Παθολόγων και Παιδιάτρων που θέλουν να κάνουν εξειδίκευση στην Λοιμωξιολογία σε άμισθη και ανασφάλιστη εργασία επί 2 έτη, πέρα από κάθε ένοια συνταγματικότητας και ίσης μεταχείρισης! Έχουν περάσει διάφορες ηγεσίες στο Υπουργείο Υγείας που έχουν θεσπίσει ποικίλους νόμους, αλλά ούτε και στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο προβλέπεται κάτι για να αλλάξει η απαράδεκτη από πάσης νομικής άποψης κατάσταση! Ειδικότερα, το νομικό πλαίσιο που διέπει την εξειδίκευση στην Λοιμωξιολογία, όπως θεσπίστηκε με το Ν. 2071/92, είναι το ίδιο που διέπει και την εξειδίκευση στην Εντατική Θεραπεία , αλλά οι μεν εξειδικευόμενοι στην Λοιμωξιολογία παραμένουν άμισθοι σε αντίθεση με τους συναδέλφους τους της Εντατικής Θεραπείας, που αμείβονται και ασφαλίζονται (ως και πρέπει). Εξαίρεση αποτελούν οι ήδη υπηρετούντες επιμελητές στο ΕΣΥ που αποσπώνται για να κάνουν εξειδίκευση στην Λοιμωξιολογία και διατηρούν τις αποδοχές της οργανικής τους θέσης. Οι παράλογες αυτές διάκρισεις σε βάρος των εξειδικευομένων στην Λοιμωξιολογία που δεν κατείχαν προηγουμένως θέση κλάδου ΕΣΥ, θεσπίστηκε με το Ν. 3418/2005. Η αιτιολόγηση του νομοθέτη ήταν ότι επειδή δεν υπήρχαν αρκετά κονδύλια, η Πολιτεία δεν θα μπορούσε να προσελκύσει ικανό αριθμό λοιμωξιολόγων! Πόσο θα επιβάρυνε τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας η αμοιβή για τον μισθό και την ασφάλιση μιας δεκάδας περίπου λοιμωξιολόγων το χρόνο; Το ισχύον καθεστώς για τους άμισθους εξειδικευόμενους λοιμωξιολόγους αντιβαίνει καταφανώς τις συνταγματικές αρχές της ίσης μεταχείρισης και της ελευθερίας ανάπτυξης της προσωπικότητας του ατόμου, και θα εξέπιπτε εύκολα σε οποιοδήποτε εγχώριο ή διεθνές δικαστήριο! Για τους παραπάνω λόγους, στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου θα πρέπει να θεσπισθεί η αμοιβή και ασφάλιση των ήδη εξειδικευόμενων στην Λοιμωξιολογία, με αναδρομικό μάλιστα χαρακτήρα. Η εξειδίκευση στην Λοιμωξιολογία δεν αναγνωρίστηκε επίσης και ως χρόνος προϋπηρεσίας στο ΕΣΥ με τον αμέσως προηγούμενο νόμο για την υγεία (Ν. 3868: ΦΕΚ 129 A;/3.8.2010), σε αντίθεση πάλι με την εξειδίκευση στην Εντατική Θεραπεία και βέβαια με την εξειδίκευση στην Λοιμωξιολογία όσων ήδη κατέχουν θέση στο ΕΣΥ, που προφανώς συνεχίζουν να υπηρετούν το ΕΣΥ (αν και το τελευταίο μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο διαφορετικών ερμηνειών)! Συγκεκριμενα, διάταξη του άρθρου 3, παρ. 2 του αμέσως προηγούμενου νόμου για την υγεία (Ν. 3868: ΦΕΚ 129 A;/3.8.2010) προβλέπει ότι: «Η παράγραφος 1 του άρθρου 19 του ν. 3730/2008 (Α΄ 262 ) αντικαθίσταται ως εξής: «Κατά την κρίση των υποψηφίων για την πρόσληψη σε θέση κλάδου ιατρού στο Ε.Σ.Υ. ο χρόνος εξειδίκευσης σε μονάδα εντατικής θεραπείας ή αντίστοιχη μονάδα νεογνών και παίδων θεωρείται ως χρόνος προϋπηρεσίας στο Ε.Σ.Υ.». Είναι προφανές για κάθε έναν που η σκέψη του διέπεται από κοινή λογική ότι η παραπάνω διάταξη θα πρέπει να αναθεωρηθεί για να συμπεριλάβει και την εξειδίκευση στην Λοιμωξιολογία, καθότι διέπονται από το ίδιο ακριβώς καθεστώς υποχρεώσεων με την εξειδίκευση στην Εντατική Θεραπεία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ρόλος των λοιμωξιολόγων στο ΕΣΥ και την δημόσια υγεία είναι ιδιαίτερα σημαντικός, για να αντιμετωπίσουν καταστάσεις όπως η πρόσφατη πανδημία γρίπης και να ελέγξουν προβλήματα όπως τα υψηλά ποσοστά ανθεκτικότητας των μικροβίων στα διαθέσιμα αντιβιοτικά για τα οποία η χώρα μας κατέχει μια αρνητική πρωτιά παγκοσμίως. Παρόλα αυτά οι θέσεις εξειδίκευσης στην Λοιμωξιολογία είναι ήδη αρκετές. Το 2009 οι θέσεις που είχαν θεσπισθεί διπλασιάστηκαν! Με το ισχύον καθεστώς, κάθε χρόνο θα λαμβάνουν την εξειδίκευση της λοιμωξιολογίας περίπου 20 Παθολόγοι! Όσο η επιλογή της Πολιτείας είναι η εξειδίκευση να γίνεται άμμισθα προφανώς δεν υπάρχει περιορισμός από πλευράς κόστους για τον αριθμό των θέσεων. Και αυτό θα οδηγήσει μαθηματικά σε υπερπληθώρα λοιμωξιολόγων που θα είναι δύσκολο να απορροφηθούν στα νοσοκομεία, με όλα τα πιθανά συνεπακόλουθα ενός συστήματος που δυσλειτουργεί!