Αρχική Διαρθρωτικές Αλλαγές στο Σύστημα ΥγείαςΆρθρο 1 Πεδίο εφαρμογής – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη ΠΑΣΥΠΙΕ Βασίλης Μανέττας, Πρόεδρος | 30 Δεκεμβρίου 2010, 16:58
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΣΥΠΙΕ Βασίλης Μανέττας, Πρόεδρος' | 30 Δεκεμβρίου 2010, 16:58

    Σχετικά με την πρόταση ανάθεσης των διαγωνιστικών διαδικασιών και το logistics σε ιδιωτικό φορέα, εκτιμάται ότι αυτή είναι εκ προοιμίου προβληματική, κυρίως διότι δεν κατανοώ, αφενός για ποιο λόγο το εγχείρημα αυτό θα εξασφαλίσει σε μεγαλύτερο βαθμό την αντικειμενικότητα και την διαφάνεια των διαδικασιών, αφετέρου με ποιο τρόπο θα ελέγχεται έτσι καλύτερα η επιτυχία αυτών των διαδικασιών και θα επιτευχθεί η προσδοκώμενη μείωση του κόστους των υλικών. Άλλωστε, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να δούμε κάτω από ποιο νομικό πλαίσιο θα λειτουργεί ο εν λόγω ιδιωτικός φορέας, δεδομένου ότι υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις εναρμονισμένες με το κοινοτικό δίκαιο, οι οποίες ορίζουν ρητά τις διαδικασίες για τις προμήθειες του δημοσίου. Άραγε πώς θα νομιμοποιείται ο ιδιωτικός φορέας στην επιβολή διοικητικών ποινών και κυρώσεων σε περίπτωση παραβάσεων των συμμετεχόντων και των αναδόχων. Η εκχώρηση σε ιδιωτικό φορέα τέτοιων δικαιωμάτων και αρμοδιοτήτων, που είναι άμεσα συνυφασμένες με την κρατική κυριαρχία, μπορεί να γίνει στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων, όταν αναμφισβήτητα η δημόσια υγεία αποτελεί θεμελιώδη έκφανση της δημόσιας ζωής εν στενή εννοία; Υπό αυτές τις συνθήκες θεωρώ ότι το σχέδιο δεν θα στεφθεί με επιτυχία και θα οδηγήσει σε αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αρχικά, είναι βέβαιο ότι η συμμετοχή υποψηφίων αναδόχων σε κεντρικούς διαγωνισμούς σαφέστατα θα είναι περιορισμένη και έτσι πολύ σύντομα θα οδηγηθούμε σε μια αγορά ολιγοπωλίου, με συνέπεια αφενός την εξαφάνιση εκατοντάδων εταιριών με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και την απασχόληση, αφετέρου την αύξηση των δαπανών, αφού οι τιμές θα διαμορφώνονται κάτω από μονοπωλιακές συνθήκες. Επιπλέον, ο εφοδιασμός των νοσοκομείων θα εξαρτάται από πολύ λίγες εταιρίες γεγονός που εμπεριέχει τον κίνδυνο να βρεθούν αυτά σε καθεστώς ομηρίας. Συγχρόνως, είναι ασαφές και πρακτικά δυσχερές το κατά πόσο και με ποίο τρόπο θα εγγυείται ο ιδιωτικός φορέας για τις υποχρεώσεις του προς τους προμηθευτές από τη στιγμή που το όλο σύστημα θα διέπεται από το ούτως ή άλλως ιδιόμορφο διοικητικό δίκαιο του οποίου ένα εκ των θεμελιωδών κριτηρίων λειτουργίας είναι το οργανικό κριτήριο, άρα η ύπαρξη συμβαλλομένου με την ιδιότητα της δημόσιας-διοικητικής αρχής. Τα τελευταία χρόνια επιχειρήθηκε με διάφορα νομοθετικά πλαίσια η διεξαγωγή κεντρικών διαγωνισμών. Το εγχείρημα αυτό απέτυχε παταγωδώς αφού σχεδόν κανένας διαγωνισμός δεν ολοκληρώθηκε. Ο τελευταίος ν.3580/07 προέβλεπε την διενέργεια κεντρικών διαγωνισμών, ωστόσο είναι κοινά παραδεκτό ότι δεν λειτούργησε. Όπως αποδείχθηκε ήταν εξαιρετικά δύσκαμπτος και ουσιαστικά καθιστούσε τις διαδικασίες ανεφάρμοστες. Αποτέλεσμα αυτής της αστοχίας ήταν να πραγματοποιούνται προμήθειες με παράτυπες παρατάσεις παλαιών συμβάσεων ή με απευθείας αναθέσεις και εξωσυμβατικές διαδικασίες. Οι κεντρικοί διαγωνισμοί δεν μπορούν να καλύψουν πλήρως τις ανάγκες των φορέων, κυρίως λόγω των ιδιαιτεροτήτων πολλών υλικών και των διαφορετικών μεθόδων που ακολουθούνται στις διάφορες ιατρικές πράξεις και οδηγούν στη μικρή συμμετοχή υποψηφίων αναδόχων, με αποτέλεσμα την έλλειψη επαρκούς ανταγωνιστικότητας. Αντίθετα, οι διαγωνισμοί που διενεργούνται από τους ίδιους τους φορείς είναι πιο ευέλικτοι, ολοκληρώνονται γρηγορότερα και εξασφαλίζουν πολύ μεγάλη συμμετοχή υποψηφίων αναδόχων, με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται μεγάλος ανταγωνισμός και συνεπώς χαμηλότερες τιμές. Με οδηγό λοιπόν τις απόπειρες του παρελθόντος, κρίνεται εκ του ασφαλούς ότι το δημόσιο συμφέρον διασφαλίζεται ευκολότερα και πιο αποτελεσματικά μέσω αποκεντρωμένων διαδικασιών που διεκπεραιώνονται από τους ίδιους τους φορείς, οι οποίοι σε τελική ανάλυση μπορούν ασφαλέστερα να αξιολογήσουν τις ανάγκες τους.