Υπουργείο Υγείας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Σοφία Μ.' | 2 Νοεμβρίου 2022, 07:48

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η εγκυμοσύνη, ο τοκετός και η γονεικότητα είναι ότι απο τα πιο μεγάλα γεγονότα στη ζωή ενός ανθρώπου. Το να υπάρχουν κεντρα φυσικού τοκετου - Αυτονομα κέντρα, που θα έχουν τις μαίες σαν οδηγό είναι ένα τεράστιο βήμα προς την επιτυχημένη εκπλήρωση αυτής της διαδρομής της γυναίκας και της οικογένειας. Τόσες χώρες γύρω μας, έχουν τα κέντρα φυσικού τοκετού σαν τον βασικό άξονα τους και όχι τα νοσοκομεία και είναι γνωστό από βιβλιογραφία και στατιστικά που είναι ευρέως διαθέσιμα ότι η είσοδος του τοκετού στα νοσοκομεία κατα κορον οδηγεί σε τραυματικές γέννες, υψηλά ποσοστά παρέμβασης χωρίς λόγο, καισαρικές τομές χωρίς λόγο και σαν συνέπεια μια αποδυνάμωση της γυναίκας σε επίπεδο ψυχολογίας και φυσιολογίας. Προφανώς οι παρεμβάσεις είναι απαραίτητες όταν είναι ανάγκη...αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις η γυναίκα είναι πλήρως ικανή να γεννήσει μόνη της, φυσικά, με την υποστήριξη της μαίας, είτε στο σπίτι είτε σε ένα κέντρο φυσικού τοκετού, που είναι διαμορφωμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην δημιουργείται στρες, φοβος και αποπροσανατολισμός. Ο τοκετός είναι ένα απολύτως φυσικό, βιολογικό περιστατικό και πια βιώνεται απο όλους σαν το πιο στρεσογόνο,ιατρικό γεγονός. Σχεδόν σαν ασθένεια...Είναι κρίμα, γιατί μια γυναίκα χρειάζεται μέσα σε αυτούς τους 9 μήνες (με κορυφωση τον τοκετό) να χτίσει την απόλυτη πίστη της στον εαυτό της & την σύνδεση της με το μωρό της κάτι που είναι αδύνατον να συμβεί αν αντιμετωπίζεται η κύηση σαν ιατρικό περιστατικό και αν αντιμετωπίζεται και η γέννα με τον ίδιο τρόπο. Είναι επίσης σχεδόν αδύνατον, σε τέτποιο πλαίσιο φόβου που καλλιεργείται να ζητήσουμε απο την γυναίκα να χαλαρώσει και να μπορέσει να παράγει φυσιολογικά τις ορμονες που χρειάζεται για την έναρξη και συνέχεια του τοκετού...(μετά είναι φυσικό να γίνονται αναίτια προκλήσεις, γιατί η γυναίκες τρέμουν απο τον φόβο τους, μήπως δεν τα καταφέρουν, μήπως πονέσουν, μήπως δεν μπορέσουν να γεννήσουν ένα μεγάλο μωρό κτλ...) Είναι απαραίτητο να υπάρχει συνεχής υποστήριξη και σύνδεση με μαίες που ενδυναμώνουν της γυναίκα στο ταξίδι της αυτό... Επίσης είναι εκτός του φυσικού κύκλου της ζωής να απομακρύνουν το νεογέννητο απο την μητέρα, με την λογική να το εξετάσουν, πλύνουν ή οτιδήποτε άλλο....άπειρη έρευνα για τις συνέπειες τις απομάκρυνσης του βρέφους απο την μητέρα, άπειρο στρες για την μάνα και το παιδι που απομακρύνονται....μετά οι γυναίκες δεν μπορύν να θηλάσουν και αναρωτιόμαστε γιατί...η μάνα και το παιδί πρέπει να μένουν μαζί. Ας υπάρξουν δομές που υποστηρίζουν αυτή την αρχή. Το ξέρετε ότι αν τα βρέφη είναι πιο μεγάλα απο τον μέσο όρο στην γέννηση, τα απομακρύνουν απο την μητέρα με την αιτιολογία της παρακολούθησης, χωρίς να υπάρχει κανείς ιατρικό λόγος και να ενώ μητέρα κ βρέφος είναι απολύτως υγιή;Σ εμένα συνέβη γιατί γέννησα μωρό υγιέστατο 4800 κιλά και δεν μου επέτρεπαν να το έχω δίπλα μου. Έκανα αγώνα για να καταφέρω να το ανατρέψω αυτό. Μόλις είχα γεννήσει και έπρεπε να αγωνιστώ για να κρατήσω το παιδί μου κοντά μου. Είναι κρίμα. Κρίμα για ολους όσους το βιώνουν. Κρίμα να πέρνουν παιδιάτροι στα νοσοκομεία τα μωρά για εξέταση και να τα γυρίζουν 3 ώρες μετα...και οι μανάδες να ωρυονται οτι θέλουν να τα θηλάσουν.... Χρειαζόμαστε κέντρα τοκετού, που θα υπάρχει σεβασμός, κατανόηση της διαδικασίας της γέννας, σεβασμός της ψυχοφυσιολογίας της γυναίκας, χωρίς παρεμβάσεις παρα μόνο όταν χρειάζεται, αγάπη και χρόνος. Χρόνος γιατί ο τοκετός συχνά θέλει τον προσωπικό του χρόνο για να εκδηλωθεί. Κάθε τοκετός ειναι διαφορετικός και χρειαζόμαστε μαίες για να μπορεί να υποστηριχθεί η διαφορετικότητα όχι σαν παθολογία αλλά σαν απολύτως φυσιολογικό. Εύχομαι να ανοίξει ένας δρόμος προς τα εκεί...