Αρχική Διαρθρωτικές Αλλαγές στο Σύστημα ΥγείαςΆρθρο 4 Συμφωνία- πλαίσιοΣχόλιο του χρήστη Μπαλτογιάννης Νικόλαος | 1 Ιανουαρίου 2011, 22:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μπαλτογιάννης Νικόλαος' | 1 Ιανουαρίου 2011, 22:39

    Κύριε Yπουργέ, αρχικά σας εύχομαι καλή επιτυχία στο δύσκολο εγχείρημά που καλείστε να φέρετε εις πέρας δηλ. την βελτίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με σκοπό την καλυτέρευση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Ο θεσμός της δημόσιας διαβούλευσης αποτελεί αναμφίβολα, ένα έξυπνο εργαλείο στα χέρια σας, διότι σας βοηθά να αξιολογήσετε την βαρύτητα των προβλημάτων που βιώνουν καθημερινά οι ιατροί. Είμαι ειδικευμένος χειρουργός παίδων από το 2006 στην Β΄ Παιδοχειρουργική Κλινική του Νοσοκομείου Παίδων «Η Αγία Σοφία». Κατέχω την ειδικότητα από το 2002, είμαι γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργών Παίδων της και έχω εργαστεί και στον ιδιωτικό χώρο οπότε έχω πλήρη εικόνα των προβλημάτων που απασχολούν τον νέο ιατρό. Αναμφισβήτητα η επιβίωση του ΕΣΥ στηρίζεται στην στελέχωση του από νέους ιατρούς επιστημονικά καταρτισμένους που θα διακατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στους αρρώστους και την πολιτεία. Αρετές που αποκτώνται από την νεαρή ηλικία και διαμορφώνονται μέσα σε ένα υγιή κοινωνικό κράτος. Θα ήθελα να σταθώ στη ρύθμιση θεμάτων που αφορούν ζητήματα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και ειδικότερα της λειτουργίας του Ε.Σ.Υ. με σκοπό την άρση δυσλειτουργιών και ενδεχομένως αδικιών που έχουν διαπιστωθεί όπως διατυπώνεται στην ιστοσελίδα σας. Στον ιστότοπο αυτό της ανοιχτής διαβούλευσης έχουν κατατεθεί διάφορες προτάσεις από συναδέλφους της αυτής ειδικότητας που αφορούν το μέλλον της παιδοχειρουργικής ειδικότητας. Η Χειρουργική Παίδων δεν είναι η γενική χειρουργική της παιδικής ηλικίας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κος Παπανδρέου στις 19/12/10 ή την γενική χειρουργική «σε μικρότερα μεγέθη» όπως αναφέρεται από την κα Οικονομοπούλου στις 23/12/10. Ο σκοπός της ειδικότητας αλλά και η εξέλιξη της ειδικότητας περιγράφεται από τον κο Παπανδρέου, Δ/ντη στην κλινική όπου είχα την τιμή να εκπαιδευτώ και δεν θα σας κουράσω με στοιχεία που έχουν ήδη προαναφερθεί και δεν χωρούν αμφισβήτηση. Η εξέλιξη της ιατρικής επιστήμης απαιτεί ο νέος χειρουργός παίδων να εκπαιδεύεται σε κλινική με κατάλληλες υποδομές και επιστημονικά καταρτισμένο προσωπικό, αναλόγου ήθους, ικανό να του παρέχει ικανοποιητικού επιπέδου θεωρητική και πρακτική γνώση. Στις σελίδες της 25ης/12/10 ανοιχτής διαβούλευσης ο συνάδελφος Δόξης Αχιλλέως μεταφέρει τα λόγια του αειμνήστου Ν. Βογιατζή, ιδρυτή της Παιδοχειρουργικής στην χώρα μας, «είμαστε εδώ για να κάνουμε τα άρρωστα παιδιά του κόσμου καλά και να εκπαιδεύουμε τους νέους γιατρούς να γίνουν καλύτεροι από εμάς, γιατί οι επόμενες γενιές των Ελλήνων δικαιούνται να έχουν καλύτερους γιατρούς από εμάς», για τα οποία όπως αναφέρει γίνονται έντιμες προσπάθειες από μέρος ιατρών της κλινικής του. Τόσο εμείς οι νεώτεροι όσο και οι αρχαιότεροι μας θα πρέπει να ενθυμούμαστε τακτικά τα λόγια αυτά γιατί αποτελούν και τον σκοπό του ιατρού. Σε όλα τα σύγχρονα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας, οι διευθυντές καθορίζουν τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα των ασθενών και ηγούνται της επιστημονικής έρευνας και εκπαίδευσης, επηρεάζοντας κατά το δοκών θετικά και το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών. Αυτό αποτελεί και την αιτία που τα κριτήρια επιλογής τους είναι υψηλά. Στην Ελλάδα, όμως, η αναξιοκρατία και μετριοκρατία συνέχει το ιατρικό δυναμικό του ΕΣΥ σήμερα. Με την επιλογή των διευθυντών δια βοής σε γενικές συνελεύσεις (πολυδιευθυντικό σύστημα ελληνικής προελεύσεως και συνδικαλιστικής πατέντας), όπου κρίνοντες και κρινόμενοι ευλογούν εαυτούς και αλλήλους, με «δημοκρατικές» διαδικασίες δημιουργούνται εν τελει διευθυντές κατ’ αρχαιότητα. Άραγε υπήρξε, έστω και ένας από τους υποψήφιους του «πολυδιευθυντικού» συστήματος που απορρίφθηκε από τις συνελεύσεις; Ομοίως όλοι οι επιμελητές Β΄, ασχέτως προσόντων, προάγονται στο βαθμό του διευθυντή εντός 15 ετών δι’ ανατάσεως της χειρός και χωρίς σοβαρές κρίσεις. Σε υγιή συστήματα η εξέλιξη των διευθυντών καθορίζεται βάση αυστηρών κριτήριων όπως αξιόλογο κλινικό, συγγραφικό και ερευνητικό έργο. Οι καιροί απαιτούν την καθιέρωση απαραίτητων προϋποθέσεων και κριτηρίων για την εξέλιξη των γιατρών στο βαθμό του Διευθυντή πέραν της προϋπηρεσίας καθώς και συγκεκριμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης των ειδικευομένων με αυστηρή τήρησή του από το ΚΕΣΥ. Έτσι και στην παιδοχειρουργική στις κρίσεις επιλογής ή εξέλιξης θα πρέπει να υπάρχουν αντικειμενικά προσόντα κλινικά, επιστημονικά και διοικητικά ανάλογα με το βαθμό και το μέγεθος του νοσοκομείου. Η παρουσία ενός συντονιστή διευθυντή με ιδιαίτερες διοικητικές ικανότητες, ο οποίος θα εκλέγεται για ορισμένο χρονικό διάστημα (ίσως διετία), με δυνατότητα επανεκλογής του για άλλη μία θητεία, διασφαλίζει την αρμονική λειτουργία της κλινικής και απομακρύνει την παλαιωμένη πια διοικούσα αρχή του «ενός και αναντικατάστατου». Ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί στην εκπαίδευση του νέου παιδοχειρουργού η οποία πρέπει να περιλαμβάνει όχι μόνο την ανοιχτή χειρουργική αλλά απαραίτητα και την ενδοσκοπική χειρουργική οι ενδείξεις της οποίας αυξάνονται ολοένα και περισσότερο. Η κλινική στην οποία εργάζομαι έχει την υποδομή και το προσωπικό για την πραγματοποίηση αυτών. Μάλιστα, σε εμάς, από το 2000 πραγματοποιούνται λαπαροσκοπικές επεμβάσεις για την αντιμετώπιση διαφόρων παθήσεων αρχικά από τον κ. Παπανδρέου, ως πρώτου υποστηρικτή της εφαρμογής της στην Ελλάδα και στη συνέχεια με μεγάλη επιτυχία από όλα τα μέλη της κλινικής. Άλλωστε, οι νέοι ειδικευόμενοι προερχόμενοι από την γενική χειρουργική έχουν ήδη βαπτιστεί στην λαπαροσκοπική και η συνέχιση της αποτελεί σημαντικό απόκτημα γνώσης. Έτσι, το προσωπικό της κλινικής (ειδικευμένοι και ειδικευόμενοι) παρακολουθεί και εφαρμόζει χειρουργικές επεμβάσεις σύμφωνα με τους κανόνες της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής όπως αυτοί χαρακτηρίζονται διεθνώς, φυσικά αναλόγως της αποκτηθείσας εμπειρίας τους. Μόνος παράγοντας καθυστέρησης της εφαρμογής των επεμβάσεων αυτών αποτελεί η αργή διευθέτηση των παραγγελιών νεώτερων τεχνολογικά εργαλείων ή η αντικατάσταση-επισκευή των παλιών λόγω «γραφειοκρατίας» ή άλλων αστάθμητών (?) παραγόντων. Σήμερα λοιπόν, τόσο στο ΕΣΥ όσο και ιδιωτικά υπάρχουν μεμονωμένα άτομα που ασχολούνται με την λαπαροσκοπική και άλλα που κάνουν φιλότιμες προσπάθειες για την ανάπτυξη της λαπαροσκοπικής στις κλινικές. Κλείνοντας, εύχομαι τα πάθη και οι αντιθέσεις μεταξύ των ιατρών, συχνές σε ένα ιδιαίτερα απαιτητικό και ανταγωνιστικό χώρο, να εκλείψουν και η σύνεση να επικρατήσει για το καλό του μικρού ασθενή και των στεφανιαίων αγγείων μας………….. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας, Νικόλαος Μπαλτογιάννης Επιμ. Β΄ Χειρουργός Παίδων