Αρχική ΜεταμοσχεύσειςΆρθρο 9 – Αφαίρεση οργάνων από θανόντα δότηΣχόλιο του χρήστη Κώστας Ντούσης | 13 Μαΐου 2011, 22:49
Υπουργείο Υγείας Αριστοτέλους 17, Αθήνα 104 33 Τηλ: 2132161000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@moh.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Παρακάμπτοντας την φιλοσοφικού-θεολογικού περιεχομένου επιχειρηματολογία, θα ήθελα να θέσω ενα απλό, καθημερινό ερώτημα: Αν πάω σε ένα γιατρό παρουσιάζοντας συμπτώματα, ας πούμε, χολολιθίασης ή σκωληκοειδίτιδας και εκείνος μου πει "μπες μεσα να σε χειρουργήσω" δεν είναι δικαίωμά μου να το συζητήσω, να πάρω και δεύτερη και τρίτη γνώμη (μήπως τυχόν δεν είναι απαραίτητη η εγχείρηση, μήπως είναι λάθος διάγνωση, μήπως υπάρχει περίπτωση να υποχωρήσει με φαρμακευτική αγωγή κλπ.) και μετά να αποφασίσω αν θα χειρουργηθώ ή όχι; Προφανώς ναι. Στην περίπτωση τώρα που βρεθώ σε απνοϊκό κώμα και κάποιοι γιατροί το χαρακτηρίσουν "μη αναστρέψιμο¨, δεν είναι δικαίωμά μου να εκπροσωπηθώ (αφου σε τέτοια κατάσταση δεν θα μπορώ να εκφέρω γνώμη) απο τους δικούς μου ανθρώπους, οι οποίοι, αφού πάρουν και δεύτερη και τρίτη γνώμη (μήπως είναι λάθος διάγνωση, μήπως είναι αναστρέψιμη η κατάσταση κλπ.), θα αποφασίσουν αν θα συναινέσουν ή όχι στον τεμαχισμό μου; Αν όχι, γιατί; Θέλοντας να προλάβω όσους θέλουν να προβάλουν το επιχείρημα οτι ο εγκεφαλικός θάνατος πιστοποιείται από τριμελή επιτροπή (…άρα υπάρχει και η δεύτερη και τρίτη γνώμη...), επισημαίνω το εξής: Οι συντάκτες του νομοσχεδίου θεωρούν αυτονόητο οτι "Στην πιστοποίηση του θανάτου δεν συμμετέχει ιατρός που ανήκει στη μεταμοσχευτική ομάδα" και η ιατρική κοινότητα δεν έχει εξεγερθεί, παρόλο που ο ανωτέρω περιορισμός προϋποθέτει την ύπαρξη δυνάμει επιόρκων συναδέλφων τους. Σε κάθε περίπτωση πάντως θεωρώ υποκριτική, κάποιοι θα έλεγαν ύποπτη, την τόση σπουδή για εξεύρεση μοσχευμάτων, τη στιγμή που υπάρχουν απαράδεκτες ελλείψεις σε θέματα υποδομής. Οι άνθρωποι που πεθαίνουν (λόγω έλλειψης Μ.Ε.Θ. και οχι μοσχευμάτων) στους θαλάμους των 8 ή 12 κρεβατιών, πίσω απο ένα παραβαν, με μόνο βοήθημα μια μάσκα οξυγόνου της οποίας δεν μπορεί καν να ρυθμιστεί η παροχή, είναι πάρα πολλοί. Αλήθεια, ο Ιατρικός Σύλλογος δέν έχει άποψη επι του θέματος; Η ΕΙΝΑΠ ίσως; Στα δελτία τύπου και τις ανακοινώσεις τους δεν έχω βρει κάποια αναφορά σε αυτό.