Αρχική ΜεταμοσχεύσειςΆρθρο 49 – Ιδιωτικές Τράπεζες Ομφαλοπλακουντιακού ΑίματοςΣχόλιο του χρήστη Γρηγόριος Νικολαϊδης | 16 Μαΐου 2011, 10:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γρηγόριος Νικολαϊδης' | 16 Μαΐου 2011, 10:37

    Γενικές παρατηρήσεις: Το Σχέδιο Νόμου θέτει σαν στόχους να διευρυνθεί ο κύκλος των δοτών, δηλαδή ο κύκλος των ανθρώπων που αποφασίζουν να δωρίσουν εν ζωή όργανα (και κύτταρα) του σώματός τους, καθώς και να προστατευθεί το κοινό σε ό, τι αφορά την ποιότητα των μεταμοσχεύσεων και την ασφάλεια τους. Όμως στις συγκεκριμένες αναφορές του Σχεδίου Νόμου για Τράπεζες Ιστών και Κυττάρων (Άρθρο 48), στις Ιδιωτικές Τράπεζες Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος (Άρθρο 49) και στις Τράπεζες Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος (Άρθρο 50) κανένας από τους δύο στόχους δεν θα επιτευχθεί. Το Σχέδιο Νόμου απαγορεύει σε ιδιωτικές τράπεζες να συνδράμουν στη φύλαξη μεγαλύτερου αριθμού αλλογενών κυττάρων, ακόμα και όταν τα μοσχεύματα παρέχονται για δωρεά, ή στην φύλαξη του ιστού του ομφάλιου λώρου, τον πιο υποσχόμενο μόσχευμα στην αναγεννητική ιατρική. Το Σχέδιο Νόμου δεν απαιτεί απολύτως καμία διεθνή εξειδικευμένη πιστοποίηση για τις τράπεζες βλαστικών κυττάρων και ιστών, μια λογική απαίτηση που όμως λείπει προκλητικά από το Σχέδιο Νόμου, προφανώς γιατί οι δημόσιες τράπεζες αδυνατούν να τις αποκτήσουν. Το μόνο που προσβλέπει και αναπόφευκτα θα πετύχει το Σχέδιο Νόμου είναι το κλείσιμο όλων των ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης κυττάρων που εδρεύουν στην Ελλάδα και τη κρατικοποίηση του κλάδου φύλαξης βλαστικών κυττάρων και ιστών με την αυθαίρετη ανάθεση αυτού του κρίσιμου και άκρως υποσχόμενου τομέα της ιατρικής, σε κρατικούς ή ημικρατικούς οργανισμούς που ούτε ποιότητα έχουν να υποδείξουν, ούτε υψηλούς δείκτες αποδοτικότατος. Το οξύμωρο είναι ότι αυτή η πολιτική ακολουθείται στην παρούσα οικονομική συγκυρία όπου ο ιδιωτικός τομέας και οι πολίτες αυτού του κράτους καλούνται να πληρώνουν υψηλότερους φόρους για να συντηρούμε ένα ήδη τεράστιο δημόσιο. Η παράλογη, αυθαίρετη και αδικαιολόγητη κρατικοποίηση αυτού του κλάδου της Βιοϊατρικής δεν συνάδει ούτε με τις προσπάθειες του κράτους να μειώσει το μέγεθος και εύρος του σπάταλου, μη αποδοτικού και υπερχρεωμένου δημοσίου τομέα και είναι προσβολή προς τον ικανότατο Υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος μάταια προσπαθεί να πείσει το κατεστημένο ότι είναι Υπουργός του δημοσίου αλλά και του ιδιωτικού τομέα και ότι οι δυο κλάδοι πρέπει να συνυπάρχουν και να συμβάλουν στην καλύτερη και φθηνότερη ιατρική περίθαλψη του λαού μας. Οι παράλογες απαιτήσεις του Σχεδίου Νόμου, που αφορούν μόνο τις ιδιωτικές τράπεζες, και το αναμενόμενο κλείσιμο των ιδιωτικών τραπεζών θα φέρει ως αποτέλεσμα την μεταφορά των πάνω από 100.000 μοσχευμάτων ομφαλοπλακουντιακού αίματος που σήμερα φυλάσσουν οι ιδιωτικές τράπεζες στις επιλεγμένες δημόσιες τράπεζες. Καμία ιδιωτική τράπεζα δεν μπορεί να παραμείνει ανοιχτή μόνο για την φύλαξη των υπαρχόντων μοσχευμάτων. Ως εκ τούτου το νομικό, ηθικό και πρακτικό πρόβλημα που δημιουργεί το Σχέδιο Νόμου είναι τεράστιο με αρνητικές επιπτώσεις για όλους τους γονείς που εμπιστεύτηκαν ιδιωτικές τράπεζες που λειτουργούσαν με την ανοχή του κράτους.