• Σχόλιο του χρήστη 'Μπανιά Μαρία' | 5 Ιουλίου 2024, 20:02

    Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση που ευαγγελίζεται το νομοσχέδιο δεν φαίνεται να είναι τίποτα άλλο, παρά ένα διοικητικό κατασκεύασμα. Καταργείται το ψυχιατρικό νοσοκομείο και επανασυστήνεται σε ένα νομικό πρόσωπο, με διαφορετική διοικητική ιεραρχία, ενώ το πρόβλημα της φροντίδας των ψυχιατρικών ασθενών δεν είναι αυτό. Χρειάζεται να αναβαθμιστούν οι δημόσιες δομές, να προσληφθεί επιπλέον ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και βέβαια να επανδρωθούν οι δομές με σύγχρονο υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Ο τελευταίος σεισμός (το 2019) προκάλεσε πολλές υλικές ζημιές στο ΨΝΑ, οι οποίες είτε δεν αποκαταστάθηκαν είτε αποκαταστάθηκαν μόνο επιφανειακά. Τα κτίρια είναι βρώμικα και ετοιμόρροπα, χρήματα δεν υπάρχουν και το προσωπικό υποφέρει. Αν αλλάξουμε τη διοικητική ιεραρχία, τί απ' όλα αυτά θα λειτουργήσει; Το ΨΝΑ καταργείται μόνο στα χαρτιά. Δεν καταργούνται οι δομές. Κινδυνεύει να γίνει μια τεράστια, βρωμερή αποθήκη ψυχιατρικά πασχόντων. Όπως και τώρα δηλαδή με μόνη διαφορά ότι η διοίκηση θα βρίσκεται στην ΥΠΕ! Όσο αναφορά τον νέο φορέα για τα ναρκωτικά, τον ΕΟΠΑΕ, η βασική προβληματική του νομοσχεδίου είναι -και εδώ- ότι αναλώνεται στην περιγραφή ενός διοικητικού μορφώματος, ενώ αμελεί να διασφαλίσει την θεραπευτική αυτοτέλεια των προγραμμάτων που επιθυμεί να συμπεριλάβει. Στα άρθρα που αφορούν τον εσωτερικό κανονισμό αναφέρετε γενικά και αόριστα ότι θα οργανωθεί και θα τοποθετηθούν οι υπεύθυνοι αλλά χωρίς να εξασφαλίζεται μέσω των λειτουργών τους, η θεραπευτική αυτοτέλεια των προγραμμάτων. Τα δύο στεγνά προγράμματα δεν είναι κτίρια και προσωπικό μόνο, αλλά είναι και ψυχοθεραπευτική προσέγγιση κατά την οποία τα δύο αυτά προγράμματα απέχουν μεταξύ τους παρασάγγας- αναφέρομαι στα προγράμματα χωρίς υποκατάσταση καθώς ο ΟΚΑΝΑ εξ ορισμού δεν σχετίζεται. Θεωρώ λοιπόν, ότι θα έπρεπε- ακριβώς για να διασφαλιστεί ο θεραπευτικός πλουραλισμός των προγραμμάτων - να υπάρχει ως προϋπόθεση, η πλήρωση θέσεων στο διοικητικό συμβούλιο αλλά και γενικά στις θέσεις ευθύνης, τουλάχιστον ενός υπευθύνου από το κάθε πρόγραμμα. Το νομοσχέδιο αναφέρει τη πλήρωση των διοικητικών και λοιπών θέσεων ευθύνης από εργαζόμενους των Μονάδων γενικά και αόριστα, το οποίο μπορεί να αναγνωστεί και με πλάγιο τρόπο. Αν καταληφθούν οι θέσεις ευθύνης από υπεύθυνους του ενός μόνο φορέα δεν σημαίνει αυτόματα ότι το "πλοίο" θα οδηγηθεί προς μια και μόνη κατεύθυνση; Πώς θα διασφαλιστεί η αυτονομία και η διαφορετικότητα τούς αν δεν πάρουν μέρος στον σχεδιασμό της επιχειρούμενης ώσμωσης, οι έμπειροι λειτουργοί των διαφορετικών προγραμμάτων; Έπειτα στο 18 Άνω λειτουργεί το ειδικό πρόγραμμα εξαρτημένων γυναικών και μητέρων. Ένα πρόγραμμα που δημιουργήθηκε μέσα απ' τις διαφορετικές ανάγκες των δύο πληθυσμών (ανδρών -γυναικών) αλλά και με ιδιαίτερη φροντίδα προς τις μητέρες και τα παιδιά τούς, "δουλεύοντας" ψυχοθεραπευτικά τον δεσμό μεταξύ τους σε όλες τις φάσεις του προγράμματος. Αυτό προβλέπεται (η εξειδίκευση στις ομάδες αυτές) κι απ' τον Ευρωπαϊκό σχεδιασμό για τα ναρκωτικά. Δυστυχώς αυτό δεν φαίνεται να αναγνωρίζεται ως αναγκαιότητα μέσα στο νομοσχέδιο. Επιπλέον το πανευρωπαϊκά μοναδικό σχολείο της Μονάδας του 18 Άνω, δεν εξασφαλίζει την αυτόνομη λειτουργία του. Παρόλο που αναφέρεστε στις λοιπές κανονιστικές διατάξεις που αφορούν και το υπουργείο Παιδείας, το σχολείο δεν αναφέρεται ονομαστικά κι ας αποτελεί μια αυτοτελή οντότητα. Δεν αναφέρετε τίποτα ούτε για το προσωπικό που εργάζεται εκεί και ανήκει διοικητικά στο υπουργείο Παιδείας. Αυτές και οι δυο, είναι σοβαρές παραλείψεις εκ μέρους του νομοθέτη. Αναφέρεται δε, πως ο Πρόεδρος του νέου φορέα, θα είναι και ο Εθνικός συντονιστής για τα ναρκωτικά. Δύο ρόλοι σε έναν. Αφύσικο και ακατόρθωτο για ένα τόσο μεγαλεπήβολο σχεδιασμό. Πώς είναι δυνατόν να είναι σε θέση να γνωρίζει τα της εξάρτησης κάποιος που δύναται να καταλάβει τη θέση με ένα πτυχίο διοίκησης έστω και Ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος; Ίσως σήμερα να υπάρχει κάποιος που πιθανά να πληρεί τις προδιαγραφές, όμως μετά το πέρας της οκταετίας (4+4), πως είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι θα υπάρξει κάποιος που να συγκεντρώνει όλες αυτές τις ικανότητες που απαιτούνται; Το νομοσχέδιο σε επίπεδο θεραπευτικού πλαισίου είναι ατελές και απαιτείται ενδελεχέστερη μελέτη, τόσο κατά τα πρότυπα του Ευρωπαϊκού σχεδιασμού όσο και λαμβάνοντας υπόψη τη γνώμη των ειδικών, των διαφορετικών θεραπευτικών προγραμμάτων. Εξ 'οσων είμαι σε θέση να γνωρίζω δεν έγινε καμία συζήτηση με βάση τα επιστημονικά δεδομένα, παρά η μελέτη σας αφορά το διοικητικό κομμάτι και το άνοιγμα προς τον ιδιωτικό τομέα στη ψυχική υγεία και την απεξάρτηση. Καταληκτικά να αναφέρω πως οι στατιστικές μελέτες που αφορούν το περίφημο "προφίλ του χρήστη" δείχνουν ότι εντός της οκταετίας που έπεται, η χρήση ηρωίνης με ανάγκη υποκατάστασης όλο και θα συρρικνούται. Επομένως και κάποιες επιλογές στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων δεν μπορούν να είναι αυτές που φαινόταν πρωτοποριακές τη δεκαετία του '80. Νέες ουσίες κάνουν την εμφάνιση τους, η πανδημία και η αντιμετωπίση τής έφερε νέες προβληματικές, οι οποίες δεν θα λυθούν με αλλαγές διοικητικού τύπου. Αν ο στόχος είναι να εκταμιευτούν ευρωπαϊκά κονδύλια, είμαι βεβαία πως υπάρχουν κι άλλοι τρόποι που όμως εστιάζουν στη θεραπευτική προσέγγιση. Υπάρχει λοιπόν ανάγκη συνολικού επαναπροσδιορισμού του νομοσχεδίου.