Αρχική ΜεταμοσχεύσειςΆρθρο 9 – Αφαίρεση οργάνων από θανόντα δότηΣχόλιο του χρήστη Γιούλη Μενουδάκου | 17 Μαΐου 2011, 18:23
Υπουργείο Υγείας Αριστοτέλους 17, Αθήνα 104 33 Τηλ: 2132161000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@moh.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ο νομοθέτης πριν δημοσιεύσει ένα σχέδιο νόμου για ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, όφειλε να είχε κάνει μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο και στα εγκυρότερα επιστημονικά άρθρα σχετικά με την "εικαζόμενη συναινεση" στη δωρεά οργάνων από θανόντα δότη. Παραθέτω το εξής ""The Impact of Presumed Consent Legislation on Cadaveric Organ Donation: A Cross Country Study" www.hks.harvard.edu/fs/aabadie/pconsent.pdf Η μελέτη αυτή είναι ότι πιο εμπεριστατωμένο και πρόσφατο έχει γίνει σχετικά με το θέμα της Εικαζόμενης ή μη συναίνεσης. Εξετάζει την επίδραση της Εικαζόμενης Συναίνεσης στους δείκτες της δωρεάς. Οι δείκτες της δωρεάς μελετήθηκαν μέσα από το πρίσμα οικονομικών, κοινωνικών, θρησκευτικών και πληθυσμιακών παραγόντων. Η μελέτη έγινε σε 22 χώρες σε χρονική περίοδο 10 ετών. Βασικά Σημεία: • Στην πράξη, ανεξαρτήτως νομοθεσίας (εικαζόμενης ή μη) και ανεξάρτητα αν ένας πολίτης είχε δηλώσει την επιθυμία του ή την άρνησή του να γίνει δότης μετά θάνατον (κάρτα δωρητή / αρνητική κάρτα δωρητή), στις περισσότερες χώρες την τελική απόφαση την παίρνουν οι συγγενείς του εκλιπόντος. • Σε χώρες με Μη εικαζόμενη συναίνεση (ΗΠΑ. Μεγ. Βρετανία) το ποσοστό άρνησης των οικογενειών αγγίζει το 50%, ενώ σε χώρες με Εικαζόμενη συναίνεση φτάνει μόλις το 20% - 30% (Ισπανία – Γαλλία). • Υπάρχει διαφοροποίηση στην εφαρμογή του νόμου της Εικαζόμενης συναίνεσης σε κάθε χώρα. Π.χ. στην Αυστρία οι συγγενείς απλά ενημερώνονται για την αφαίρεση των οργάνων του εκλιπόντος, ενώ στην Ισπανία ουσιαστικά ζητείται η συναίνεσή τους. •Οι συγγραφείς της μελέτης ισχυρίζονται ότι παρά το ότι η μελέτη τους δείχνει θετική συσχέτιση της Εικαζόμενης συναίνεσης και της αύξησης της Δωρεάς, είναι πιθανό και εντοπίζονται περιπτώσεις που η εφαρμογή της Εικαζόμενης συναίνεσης είχε μηδενικά ή και αρνητικά αποτελέσματα στους δείκτες της Δωρεάς! • Τα εμπειρικά αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι οι νομοθεσίες που προβλέπουν την Εικαζόμενη συναίνεση μπορούν να αυξήσουν τη δωρεά έως και 20%. Όμως θα ήταν παραπλανητικό να αποδοθεί η αύξηση αυτή μόνο και μόνο στην αλλαγή της νομοθεσίας σε Εικαζόμενη, αλλά θα πρέπει να εξεταστούν και άλλοι παράγοντες (οργάνωση συστήματος υγείας, χρηματοδότηση συστήματος μεταμοσχεύσεων, ενημέρωση κοινού). •Στη συγκεκριμένη μελέτη η Ελλάδα καθώς και άλλες χώρες με χαμηλό αριθμό δοτών – μεταμοσχεύσεων α.ε.π. δεν συμπεριελήφθησαν καθώς η χαμηλή δραστηριότητά τους αποδόθηκε κατά κύριο λόγο σε οργανωτικές ελλείψεις και ανεπαρκείς υποδομές του συστήματος υγείας. Στις χώρες όπου υπάρχουν τέτοιου είδους ελλείψεις, οι νομοθετικές ρυθμίσεις σε Εικαζόμενη συναίνεση πιθανών να μην συμβάλλουν σε αύξηση των μεταμοσχεύσεων καθώς δεν θα υπάρχει δυνατότητα απορρόφησης των διαθέσιμων μοσχευμάτων. •Εν κατακλείδι, οι συγγραφείς δηλώνουν ότι πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα σχετικά με το πώς θα πρέπει να εφαρμόζονται και να δρομολογούνται νομοθετικές αλλαγές τέτοιου είδους. Αν και πρόσφατες μελέτες δείχνουν πετυχημένες νομοθετικές μεταβάσεις στην Εικαζόμενη συναίνεση, από την άλλη πλευρά καταδεικνύεται ότι σε μερικές χώρες, το να επιβάλει κανείς τη νομοθεσία της Εικαζόμενης συναίνεσης, χωρίς πρώτα να «χτίσει» επαρκή κοινωνική αποδοχή και υποστήριξη, μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα στους δείκτες της Δωρεάς. Προσωπική σημείωση κλείνοντας οτι το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι ο τύπος της συναίνεσης (εικαζόμενης ή μη), αλλά ένα βήμα πριν: στο οτι οι δότες ΔΕΝ ΕΝΤΟΠΙΖΟΝΤΑΙ! Όταν δεν εντοπίζεται ο εγκεφαλικά νεκρός και κανείς δεν κινεί τις διαδικασίες προς τη δωρεά οργάνων, πως θα φτάσουμε στη συναίνεση των συγγενών? Ας μη ρίχνουμε λοιπόν την ευθύνη στους πολίτες, οτι δηλ. έχουμε λίγες μεταμοσχεύσεις, επειδή δεν είμαστε όλοι δωρητές οργάνων. Έρχεται λοιπόν ο νομοθέτης να μας κάνει δωρητές για να βρεθούν ως δια μαγείας όργανα... Πόσο λάθος έχει προσεγγιστεί το όσο θέμα, είναι λυπηρό, εν έτη 2011, με όλες τις πηγές στις οθόνες μας και όλη την εμπειρία των γειτονικών χωρών καταγεγραμμένη.... Πουθενά η εικαζόμενη συναίνεση δεν αναφέρεται ως μαγική συνταγή, αλλά αντίθετα είναι το πρώτο που κάνουν "λάβαρο" του εκσυγχρονισμού των μεταμοσχεύσεων όσοι προσεγγίζουν το θέμα άκρως επιφανειακά. θεωρώ ότι τα συστήματα της δωρεάς οργάνων και των μεταμοσχεύσεων αξίζουν μια πιο ενδελεχή έρευνα και μια περισσότερο βιοηθική προσέγγιση.