Αρχική ΜεταμοσχεύσειςΆρθρο 15 (άρθρο 9 Οδηγίας 2010/53/ΕΕ) – Μονάδες μεταμόσχευσηςΣχόλιο του χρήστη Χάρης Μπριλάκης | 17 Μαΐου 2011, 20:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χάρης Μπριλάκης' | 17 Μαΐου 2011, 20:25

    Μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς αλλού γίνονται σε χειρουργεία μίας ημέρας - Ambulatory Surgical Centers. Ένα άρτια οργανωμένο χειρουργείο σε οποιοδήποτε αξιοπρεπές ιδιωτικό ή δημόσιο νοσοκομείο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και οπουδήποτε αλλού χρησιμοποιείται για μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς. Α. Ως προς την προμήθεια του προς μεταμόσχευση ιστού: Όλα εκτός από λίγα μοσχεύματα που τοποθετούνται σε ασθενείς στην Ελλάδα προέρχονται από τράπεζες ιστού του εξωτερικού, κυρίως των ΗΠΑ που διαθέτουν και το πλέον οργανωμένο σύστημα, με πλεόνασμα ιστού προς εξαγωγή. Το μόσχευμα κερατοειδούς μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ιατρικό υλικό, από τη στιγμή που έρχεται στην χώρα μας, έχοντας ελεγχθεί από ένα αξιόπιστο σύστημα (Αμερικανική ή Ευρωπαϊκή Τράπεζα ιστού). Η κύρια διαφορά από τα άλλα υλικά είναι ότι δεν υπάρχουν μεσάζοντες, άρα και υπερτιμολογήσεις! Β. Όλα τα ηθικά και νομικά διλήμματα που ορθώς τίθενται για τις μεταμοσχεύσεις ήπατος, νεφρών κ.α. στις μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς δεν βρίσκουν ιδιαίτερη εφαρμογή. Τα μοσχεύματα παρέχονται επαρκώς από το εξωτερικό, με κριτήρια που έχουν να κάνουν μεταξύ άλλων με την εκπαίδευση του χειρουργού. Γ. Το ισχύον σύστημα παρεμποδίζει την πρόσβαση του ασθενούς στη συγκεκριμένη υπηρεσία υγείας και τους μειώνει τη δυνατότητα επιλογής χειρουργού και νοσοκομείου. Επιβαρύνει υπέρμετρα οικονομικά όποιον αποφασίσει να επιλέξει τον ιδιωτικό τομέα για την επέμβασή του, αφού το κόστος του μοσχεύματος και της επέμβασης δεν καλύπτεται από τα ταμεία, σε αντίθεση με όλες τις άλλες επεμβάσεις. Ο ασθενής λοιπόν επωμίζεται το κόστος του μοσχεύματος (πολύ πιο λογικό από το μέσο ορθοπεδικό υλικό), όπως επίσης και ένα διογκωμένο νοσοκομειακό κόστος όπως έχει αυτό διαμορφωθεί από το μονοπωλιακό ισχύον πλαίσιο. Τι πρέπει να γίνει: 1.Μεταμοσχεύσεις κερατοειδούς σε όλα τα μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία. Αυτό θα διορθώσει μέσω του ανταγωνισμού και των πολλών επιλογών το σκέλος του νοσοκομειακού κόστους. 2.Το κόστος του μοσχεύματος να καλύπτεται από τα ταμεία. Είναι μικρότερο από το κόστος ενός καρδιολογικού στεντ χωρίς την "προμήθεια". 3.Να απλοποιηθεί η διαδικασία εισαγωγής του μοσχεύματος από εγκεκριμένες τράπεζες του εξωτερικού, διευκολύνοντας την πρόσβαση των ασθενών. Η επέμβαση αυτή είναι από τις πιο ανταποδοτικές σε ότι αφορά τη βελτίωση της ποιότητας ζωής ως προς τα ευρώ που δαπανώνται. Με άλλα λόγια, με σχετικά μικρό κόστος, η βελτίωση στην υγεία και τη ζωή του ανθρώπου που δέχεται μόσχευμα κερατοειδούς είναι τεράστια. Αντί να δυσχεραίνει την όλη διαδικασία, καλό θα είναι το νομικό πλαίσιο να την διευκολύνει.