• Σχόλιο του χρήστη 'Βασιλικη Δ.' | 13 Ιουλίου 2024, 11:04

    Είμαι μητέρα τριών παιδιών. Τη χρονιά που μας συμμετείχα σε δύο συγκεντρώσεις γονέων σε δύο κύκλους, κάθε μία εκ των οποίων στο σχολείο κάθε κόρης μου. Η εμπειρία μου για πρώτη φορά ήταν χρήζει μεγάλης αξίας. Η ομάδα με βοήθησε να αντιληφθώ τον τρόπο που λειτουργούσα απέναντι στα παιδιά μου και ακόμα περισσότερο στην ενδυνάμωση της ενσυναίσθησης, της συναισθηματικής αυτορρύθμισης και της διαχείρισης ποικίλων καθημερινών καταστάσεων. Κάθε φορά που είχα τη συνάντηση γονέων η ανυπομονησία μου δεν περιγράφεται. Παρόλες τις υποχρεώσεις και την κούραση που είχα, η ειδική ψυχολόγος είχε πάντοτε τον τρόπο να μας παίρνει από το χε΄ρι συναισθηματικά και να μας οδηγεί σε μονοπάτια όπου μας έδειχνε εμάς μέσα εμάς ως παιδί, ως γονέα, ως τρίτο πρόσωπο. Πώς αντιδρούμε σε καταστάσεις; Πού οφείλεται η αντίδρασή μας; Από που προέρχεται; Πώς μπορεί να λειτουργήσει μία κατάσταση ώστε να μην επαναλαμβάνονται αρνητικές αντιδράσεις; Πώς επηρέαζει η συμπεριφορά μας τις αντιδράσεις του παιδιού και πώς λειτουργεί στη μετέπειτα πορεία του; Πώς το επανδρώνει συμπεριφορικά και συναισθηματικά ως ενήλικα; Τα μηνύματα που πήρα από την ψυχολόγο ήταν ανεκτίμητης αξίας. Η ομάδα έδεσε σαν το γλυκό του κουταλιού. Κανείς μας δεν ήθελε να τελειώσουν οι συνεδρίες οι οποίες ήταν μόνο δέκα. Η ψυχολόγος με την ξεχωριστή της πείρα, μεταδοτικότητα και εμπειρία κατάφερνε να μας ενσταλάξει στοιχεία που δεν φανταζόμασταν μέσα από δραστηριότητες αλληλεπίδρασης και διάδρασης. Κατάφερνε να μας αφυπνίσει συναισθήματα και να μας χτυπήσει των κώδωνα εκεί όπου απαιτούνταν ώστε να μας κάνει να αφουγκραστούμε σκέψεις, προβληματισμούς και συναισθήματα με στόχο την απαλοιφή τους ή την αντιμετώπισή τους. Κάθε φορά η θεματολογία ήταν διαφορετική και το αποτέλεσμα μετά από κάθε συνάντηση ήταν άλλο ένα ληθαρακι στην προσωπική μας αυτοδιαχείριση συναισθηματων και σκέψεων. Επιτακτική ανάγκη αποτελεί η συνέχιση τέτοιων προγραμμάτων σε μία κοινωνία που συνεχώς καταρρέει. Οι γονείς χρειάζονται τη στήριξη της κοινωνίας και δη οι γονείς με πολλές υποχρεώσεις, παιδιά, δουλειά, μεταπτυχιακά, σπουδες. Η δια βίου μάθηση είναι μια πραγματικότητα. Σπουδάζουμε ακόμα στα 35 και στα 40 επειδή όσα κι αν γνωρίζουμε ποτέ δεν αρκούν για τον εργασιακό χωρο. Μαζί με τη δουλειά, τα παιδιά, τις σπουδες, τις δραστηριοτητες των παιδιων, τις δικες μας δραστηριοτητες, τις υποχρεωσεις του σπιτιου, ολα ενα συνωθηλευμα υποχρεωσεων και απαιτησεων για το τωρα και το αυριο, ενας συγκερασμος καταστασεων σε μια κοινωνια που νοσει. Ας ειναι τα κεντρα ψυχικης υγειας ενας θάλαμος βοήθειας και πύλη διάνοιξης του πνευματος με τόσο σημαντικά μέλη επανδρωμενα. Οχι στον εξωραισμο των κεντρων προληψης ψυχικης υγειας. Ναι στη συμπεριληψη ολων των κεντρων προληψης στο νομοσχεδιο.