Αρχική Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισηςΆρθρο 30 Μεταφορά προσωπικού στον Εθνικό Οργανισμό Πρόληψης και Αντιμετώπισης των ΕξαρτήσεωνΣχόλιο του χρήστη Νίκος Λάιος | 15 Ιουλίου 2024, 10:20
Υπουργείο Υγείας Αριστοτέλους 17, Αθήνα 104 33 Τηλ: 2132161000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@moh.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η επιλογή σύστασης ενός, ενιαίου και μοναδικού κρατικού φορέα πρόληψης και αντιμετώπισης των εξαρτήσεων είναι ασύμβατη με τον θεμελιακό ορισμό του φαινομένου των εξαρτήσεων, ως πολυπαραγοντικού και σύνθετου. Ιδιαίτερα δε στην Ελλάδα, όπου εδώ και 40 χρόνια ανθίζουν διαφορετικές προσεγγίσεις και, έτσι, καλύπτονται ανάγκες ζωτικές, ανθρώπων με τις πιο διαφορετικές καταβολές και τα πιο διαφορετικά χαρακτηριστικά, κοινωνικά και ατομικά. Στο κομμάτι αυτό η χώρα μας είναι μπροστά, συγκριτικά με τα περισσότερα άλλα συστήματα, ευρωπαϊκά και διεθνή. Προβλήματα υπαρκτά, όπως σε κάθε σύστημα εντός και εκτός Ελλάδας, δεν θεραπεύονται με την «εσχάτη των ποινών» και οργανωτικό/διοικητικό «σάλτο» σε σχήμα συγκεντρωτικό, υδροκέφαλο. Θεραπεύεται με την ειλικρινή διάθεση κατανόησης των διαφορετικών προσεγγίσεων και, μέσα από διάλογο, την ενίσχυσή τους – λ.χ. με εθνικό σχέδιο δράσης και πρωτόκολλα συνεργασίας ανάμεσα στους διαφορετικούς υπαρκτούς φορείς, «ξεπάγωμα» των προσλήψεων στον νευραλγικό τομέα τής πρόληψης, για να αναφερθούμε σε μερικά εντελώς εξόφθαλμα. Όσο για τα Κέντρα Πρόληψης, αυτά στις τοπικές κοινωνίες δεν πορεύονται με ταμπέλες και σφραγίδες, αλλά με τα πρόσωπα των λιγοστών εργαζομένων τους, μιας χούφτας (ούτε 350 για όλη την Ελλάδα), που καθημερινά εκθέτονται καθένας με το ονοματεπώνυμό του σε παιδιά, εφήβους, εκπαιδευτικούς, γονείς – σε βαθμό που οι μαθητές μας θεωρούν δασκάλους και καθηγητές των σχολειών τους, όσες φορές και να τους επαναλάβεις το «μάντρα» ότι «δουλεύω στο Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της ψυχοκοινωνικής Υγείας τάδε»… Και τα Κέντρα Πρόληψης, το νομοσχέδιο αυτό, τα προορίζει για κλείσιμο (στη συνοδευτική οιονεί αιτιολογική έκθεση δεν αναφέρονται καν, ενώ και στα άρθρα αναφέρονται δύο φορές, σαν κάτι που «τι να κάνουμε, υπάρχει κι αυτό», ας φυτοζωεί μέχρι να μαραθεί και, μ’ ένα τσάπισμα, το ξεριζώνουμε…) Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και να γίνει διάλογος από μηδενική βάση, με πρόθεση ειλικρινή να βοηθηθεί η κοινωνία, να στηριχθούν οι άνθρωποι, εξαρτημένοι (Αντιμετώπιση) και μη (Πρόληψη).