Αρχική Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισηςΜΕΡΟΣ Α΄ ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Νίκος Κ. | 16 Ιουλίου 2024, 11:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Κ.' | 16 Ιουλίου 2024, 11:45

    Η ανάγνωση αυτού του σχεδίου νόμου μου προκαλεί σημαντικά ερωτηματικά και προβληματισμούς. Είμαι ωφελούμενος υπηρεσιών ψυχικής υγείας, συγκεκριμένα ζω σε Προστατευμένο Διαμέρισμα της Εταιρίας Κοινωνικής Ψυχιατρικής Π. Σακελλαρόπουλος στην Αλεξανδρούπολη. Ζω στο Διαμέρισμα εδώ και αρκετά χρόνια, είναι το σπίτι μου και ο φορέας η οικογένειά μου. Έχω μια καθημερινότητα, φροντίζω τις ανάγκες μου, την υγεία μου, σωματική και ψυχική, τον προσωπικό μου χώρο, απασχολούμαι σε προστατευμένο πλαίσιο εργασίας. Είμαι σε γενικές γραμμές ικανοποιημένος από τη ζωή και την καθημερινότητά μου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όταν χρειαστεί δε διεκδικώ βελτιώσεις. Το πρώτο σημείο που με προβληματίζει είναι η δική μας απουσία, δηλαδή η απουσία των ληπτών των υπηρεσιών ψυχικής υγείας , τόσο από το σχεδιασμό αυτού του νομοσχεδίου όσο και από τη λειτουργία των οργάνων που αυτό προβλέπει (Επιστημονικά Συμβούλια). Είναι σημαντικό η άποψη μας , η φωνή μας να ακούγεται και να συμμετέχουμε σε διαδικασίες λήψης αποφάσεων που τελικά αφορούν εμάς τους ίδιους, τις ζωές μας. Επιπλέον, σημαντικό ζήτημα είναι η αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης. Διαβάζοντας το νομοσχέδιο, κατανοώ ότι η χρηματοδότηση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας που προσφέρονται από ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, των οποίων είμαι ωφελούμενος, περνά από τον κρατικό προϋπολογισμό σε ασφαλιστικά ταμεία. Έχει αυτό σχεδιαστεί με τρόπο ώστε να επαρκούν οι πόροι; Θα υπάρχει έγκαιρη πληρωμή; Τι θα γίνει με τους ανασφάλιστους , μεταξύ των οποίων βρίσκομαι και εγώ; Ήδη το επίδομα πρόνοιας που λαμβάνουμε μετά βίας μας αρκεί για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες και να φροντίσουμε τον εαυτό και τις υποχρεώσεις μας, ειδικά το τελευταίο διάστημα με την ακρίβεια. Επίσης, θεωρώ σημαντική τη λειτουργία της τομεοποίησης στην πράξη, την ύπαρξη υπηρεσιών σε κάθε τομέα και την ύπαρξη τοπικών οργάνων που συσκέπτονται τακτικά για τη λειτουργία των υπηρεσιών. Το σχέδιο νόμου όχι απλά δεν διασφαλίζει την τομεοποίηση, αλλά ορίζει υποδιοικητές και συμβούλια των ΥΠΕ για να καθορίζουν διεργασίες κατά τόπους, χωρίς να γνωρίζουν και να λαμβάνουν υπόψη τους τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε τόπου. Σήμερα, αντί να συζητάμε πρωτοπόρες τεχνικές και βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των συμπολιτών μας, μεταξύ αυτών και τη δική μας, καλούμαστε να πούμε τη γνώμη μας για ένα νομοσχέδιο που φαίνεται να κάνει βήματα πίσω και να θέτει εμπόδια στην ομαλή λειτουργία των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, τις οποίες λαμβάνουμε εμείς τελικά.