• Σχόλιο του χρήστη 'Γεωργία' | 16 Ιουλίου 2024, 13:33

    Εκφράζω την πλήρη αντίθεση στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο καθώς δεν λαμβάνει υπόψη τις θέσεις των επαγγελματιών που εργάζονται και έχουν εμπειρία στην απεξάρτηση. Τα προγράμματα πρέπει να είναι κρατικά και να μπορούν να έχουν πρόσβαση όλοι οι ενδιαφερόμενοι καθώς συχνότατα είναι σε φτώχεια. Η μη αντιμετώπιση του προβλήματος έχει τεράστιο κόστος σε πολλούς τομείς (υγεία, ανεργία, ένταξη και ενσωμάτωση, φυλάκιση, επιδόματα κ.λ.π.) όχι μόνο οικονομικό αλλά και ψυχο και συναισθηματικό. Αφού λοιπόν θα πρέπει να το επωμιστούμε όλοι, ας γίνει με την πρόσληψη ειδικών και με τη συνεργασία όλων των υπηρεσιών. Δεν γίνεται να ομογενοποιούνται ανόμοιες θεραπευτικές παρεμβάσεις με κύρια διαφορά τα στεγνά με τα προγράμματα. Στα προγράμματα υποκατάστασης στόχος είναι η μείωση της βλάβης και η απεξάρτηση είναι πολύ μεταγενέστερος και συχνότατα άπιαστος στόχος. Αναμονή δεν υπήρξε ποτέ στα στεγνά προγράμματα απεξάρτησης αλλά εκεί που υπάρχει αναμονή είναι στα προγράμματα για τη χορήγηση υποκατάστατων κι εδώ έχουμε διαδικασίες διαχείριση της χρήσης και όχι απεξάρτηση. Επομένως τα αναφερόμενα στο άρθρο α),β)και γ)είναι άτοπα. Επίσης γιατί ενώ αναφέρεται ο "θεραπευτικός πλουραλισμός" στο Επιστημονικό Συμβούλιο δεν συμπεριλαμβάνονται εκπρόσωποι με κλινική εμπειρία από κάθε εγκεκριμένο πρόγραμμα απεξάρτησης και θεραπευτική προσέγγιση; Γιατί δεν περιλαμβάνονται στους εντασσόμενους φορείς οι ειδικοί των κέντρων πρόληψης όλης της Χώρας που έχουν επιδείξει έργο και έχουν κλινική εμπειρία εργασίας στην πρόληψη των εξαρτήσεων; Αλώστε στο ΟΚΑΝΑ ανήκουν και εργάζονται μακροχρόνια. Τι χρησιμότητα και ωφέλεια έχει το Νομοσχέδιο και ποιο πρόβλημα επιλύει τελικά εκτός από το να ορίζουμε άτομα φίλα προσκείμενο στο κυβερνόν κόμμα ως μέλη του Δ.Σ και του Επιστημονικού Συμβουλίου;