Αρχική Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισηςΆρθρο 66 Καθορισμός ποσού έκπτωσης (rebate) για τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα που προμηθεύονται τα νοσοκομεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας και οι αποκεντρωμένες μονάδες αυτών, το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, το Νοσοκομείο Παπαγεωργίου και τα νοσοκομεία του Δημοσίου οποιασδήποτε μορφήςΣχόλιο του χρήστη LERIVA AE | 17 Ιουλίου 2024, 09:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'LERIVA AE' | 17 Ιουλίου 2024, 09:13

    1.Αποβλέποντας στην μείωση της ιατρικής δαπάνης του δημοσίου ένα συ-στημα rebate , είναι παντελώς είναι χωρίς νόημα , αφού η αύξηση της ιατρικής δαπάνης κατά το τελευταίο διάστημα δεν οφείλεται σε αντίστοιχη αύξησης των τιμών των ιατροτεχνολογικών προϊόντων. Αντίθετα οι τιμές των ιατρικών υλικών παρά τις διαδοχικές αυξήσεις στη διεθνή αγορά από τους κατασκευαστικούς οί-κους, παραμένουν επί σειρά ετών καθηλωμένες αφ’ενός λόγω Παρατηρητηρίου Τιμών και αφ’ετερου λογω των προϋπολογισμών των αναθετουσών αρχών, χωρίς δυνατότητα ανατιμήσεων, σύμφωνα με το υφιστάμενο νομικό καθεστώς, αφού τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα δεν εμπίπτουν στον δείκτη τιμών καταναλωτή. 2. Με βάση τις προϋποθέσεις αυτές το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδί-ου στοχεύει τους προμηθευτές που συμβάλλονται με το δημόσιο, οδηγωντας στην οικονομική εξουθένωσή τους και το κλείσιμο ιδιαίτερα των μικρομεσαίων επιχει-ρήσεων, αφού οι τιμές των προϊόντων τους, σε αντίθεση με τα λοιπά διακινούμε-να στους άλλους τομείς αγαθά, παραμένουν αμετάβλητες επί πολλά έτη, ενώ πα-ράλληλα όσες καταφέραν να επιβιώσουν μετά το PSI, επιβαρυνόνται με τις λοιπές γνωστές παθογένειες του συστήματος δημοσίων προμηθειών, οπως την παρατε-ταμένη και συνεχώς επιδεινούμενη καθυστέρηση εξόφλησης οφειλών, χωρίς μά-λιστα να καταβάλλονται προς αντιστάθμιση τόκοι υπερημερίας, όπως προβλέπεται με τον ν. 4152/2013 κλπ. 3. Το άρθρο αυτό του νομοσχεδίου, εκτος του ότι εξομοιώνει οριζόντιως προϊόντα με διαφορετικά λειτουργικά και οικονομικά χαρακτηριστικά, στο βαθμό που καθιερώνει έκπτωση (rebate) επί του συνολικού τζίρου του προμηθευτή ανά νοσοκομείο από οποιαδήποτε, χωρίς διάκριση, δημόσια σύμβαση προμήθειας ιατροτεχνολογικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων δηλαδή και των συμβάσεων που συνάπτονται με βάση τις διαγωνιστικές διαδικασίες που ορίζονται στο ν. 4412/2016, είναι αντίθετο προς το δίκαιο της ΕΕ, διότι το μέτρο αυτό, όπως τίθεται, συνεπάγεται τη διασάλευση της αυστηρά οριζόμενης διαδικασίας των δημόσιων διαγωνισμών, αφού μετά το πέρας της διαδικασίας τους και την εκτέλεση της σύμβασης μεταβάλλεται, εκ των υστέρων, προς τα κάτω, η τιμή κατακύρωσης, η οποία όμως, σύμφωνα με τους κανόνες των δημοσίων συμβάσεων, πρέπει είναι σταθερή και δεσμευτική εξ αρχής, όσον αφορά το ύψος της, τόσο για τον προμηθευτή, όσο και για την αναθέτουσα αρχή. Επιπλέον το μέτρο αυτό έχει ως περαιτέρω αποτέλεσμα την ουσιαστική αδυναμία κατάρτισης των οικονομικών προσφορών που υποβάλλονται στις διαγωνιστικές διαδικασίες, αφού στην τιμή προσφοράς οι υποψήφιοι θα πρέπει να συνυπολογίσουν την επιβάρυνση του rebate, το ακριβές ύψος του οποίου θα είναι άγνωστο κατά τον χρόνο κατάθεσης της προσφοράς. Τέλος και το σπουδαιότερο το μέτρο αυτό καταστρατηγεί τα αυστηρώς οριζόμενα στο ν. 4412/2016 κριτήρια ανάθεσης επί δημοσίων διαγωνισμών και οδηγεί όχι μόνο σε αδυναμία υποβολής αλλά και νόθευσης της πράγματι χαμηλότερης/πλέον συμφέρουσας προσφοράς, η οποία παραμένει, όσο διαρκεί η διαγωνιστική διαδικασία, άγνωστη τόσο για τους διαγωνιζόμενους όσο και για την αναθέτουσα αρχή, δεδομένου ότι εν προκειμένω η τελική τιμή δεν διαμορφώνεται με βάση την τιμή προσφοράς των διαγωνιζομένων, στην οποία θα γίνει η κατακύρωση του διαγωνισμού, αλλά μόνο μετά την εκτέλεση της σύμβασης, αφού το ύψος της εξαρτάται από το συνολικό τζίρο του προμηθευτή επί του οποίου θα γίνει η αντιστοιχούσα έκπτωση, με συνέπεια, πέραν των άλλων, η κατακύρωση, να μη γίνεται σε κάθε περίπτωση, όπως επιβάλλουν οι αρχές, της ίσης μεταχείρισης, της διαφάνειας και του ανόθευτου ανταγωνισμού, στον πραγματικό μειοδότη. 4. Το rebate, στο βαθμό που προβλέπεται ότι έχει τρίμηνο απολογιστικό χαρακτήρα, συνεπάγεται πρακτικά την περαιτέρω καθυστέρηση της εξόφλησης των οφειλών των δημόσιων Νοσοκομείων κατά παράβαση της κοινοτικής νομοθεσίας. Και αυτό γιατί ενώ σύμφωνα με το ν. 4152/2013 η πληρωμή των οφειλών των νοσοκομείων του ΕΣΥ από την προμήθεια ιατρικών υλικών πρέπει να γίνεται εντός 60 ημέρων από την έκδοση των τιμολογίων, στην προκειμένη περίπτωση προκειμένου να γίνει η πληρωμή τους απαιτείται να συγκεντρωθούν τιμολόγια τουλάχιστον τριών μηνών, να ακολουθήσει μετά από αυτό η εκκαθάριση του τζίρου του προμηθευτή του τελευταίου τριμήνου, στην στη συνέχεια το Νοσοκομείο (άγνωστο πότε) να εκδώσει πράξη επιβολής rebate ενώ παράλληλα θα έχει το δικαίωμα να μην πληρώσει κανένα τιμολόγιο εάν προηγουμένως δεν εξοφληθεί το rebate. 5. Το μέτρο αυτό καθιστά, αν όχι αδύνατη σε κάθε περίπτωση ιδιαίτερα δυσχερή τη χρηματοδότηση των προμηθευτών μέσω factoring και εκχώρησης των τιμολογίων που εκδίδουν για τις συναλλαγές τους με το δημόσιο, αφού εν προκειμένω τα παραστατικά που θα παραδίνονται ως ενέχυρο στον χρηματοδοτικό φορέα δεν θα είναι, λόγω των όσων αναφέραμε παραπάνω, εκκαθαρισμένα κατά το χρόνο παράδοσής τους ούτε θα αντιπροσωπεύουν αξία ίση με την αναγραφόμενη τιμή, αλλά θα επιβαρύνονται με το αναλογούν σε αυτά rebate και θα καθίστανται τελικά πληρωτέα άρα και εκχωρητέα, μόνον εφόσον, σε βάθος χρόνου, αφού προηγουμένως εκκαθαριστεί το rebate, έχει καταβληθεί από τον προμηθευτή στο νοσοκομείο το ποσό της προκύπτουσας έκπτωσης. 6. Εξ άλλου απαράδεκτη είναι η αναδρομικότητα του μέτρου στο βαθμό που περιλαμβάνει όλα τα τιμολόγια που έχουν εκδοθεί από 1.1.2024, ανεξάρτητα από το χρόνο συνάψεως των συμβάσεων από τις οποίες απορρέουν αυτά, χωρίς μάλιστα οι προμηθευτές να έχουν τη δυνατότητα να καταγγείλουν τις συμβάσεις πολλές από τις οποίες έχουν ήδη εκτελεστεί, πολλώ δε μάλλον όσες έχουν συναφθεί βάσει δημοσίων διαγωνισμών, αφού, σύμφωνα με τα συμβατικά κείμενα και το ν. 4412/2016, δεν είναι επιτρεπτή η υπαναχώρηση αλλά αντιθέτως καταπίπτει η εγγυητική επιστολή καλής εκτέλεσης, ο δε προμηθευτής κηρύσσεται έκπτωτος κλπ ( άρθρ. 203 ν. 4412/2016). 7. Τέλος η εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου είναι εντελώς αόριστη και ως εκ τούτου πρέπει να συμπληρωθεί ώστε να προσδιοριστούν, όπως συνταγματικά απαιτείται, το ανώτατο ύψος του rebate και το πλαίσιο εντός του οποίου δύναται να καθορίσει ο Υπουργός Υγείας το ποσό της κλιμακωτής έκπτωσης και την αναπροσαρμογή του.