• Σχόλιο του χρήστη 'Τόνια Αντωνοπούλου' | 17 Ιουλίου 2024, 11:59

    Ως εργαζόμενη στο χώρο της ψυχικής υγείας 21 χρόνια έμαθα να προασπίζομαι το όραμα και την φιλοσοφία που στηρίζεται στην κοινωνική –κοινοτική ψυχιατρική με επίκεντρο τον ψυχικά πάσχων να παραμείνει στην κοινότητα κοινωνικά και εργασιακά ως ισότιμο μέλος. Το νέο σχέδιο νόμου έρχεται να διαλύσει τις προσπάθειες τόσων ετών , απαξιώνοντας τόσους επιστήμονες που οραματίστηκαν , που συνεισέφεραν σε αυτή την επαναστατική κίνηση με ένα μεγάλο και κοινό όραμα: οι ψυχιατρικοί ασθενείς να μπορούν να αντιμετωπίζονται με σεβασμό και ανθρωπισμό, όντας ενεργοί μέσα στην κοινότητα που ζούσαν. Έπειτα από σχεδόν 30 χρόνια το όραμα της σύγχρονης κοινοτικής ψυχιατρικής περίθαλψης με εύκολα προσβάσιμες υπηρεσίες ψυχικής υγείας για όλους παραμένει μετέωρο, καθώς δεν εξασφαλίζεται η Τομεοποίηση που είναι η βασική αρχή της κοινωνικής ψυχιατρικής. Ο πάσχων, εγκαταλείπεται σε ένα λαβύρινθο διαδικασιών που οδηγούν σε αδιέξοδα και χάνεται το πρόταγμα της θεραπευτικής πράξης στον άνθρωπο με κίνδυνο υποβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών ή και κλείσιμο μονάδων . Το νομοσχέδιο αγνοεί τα επιστημονικά δεδομένα , τις ανάγκες της κοινωνίας , την εμπειρία , τις κατακτήσεις της πρόληψης και της θεραπείας στην χώρα μας. Δεν τίθεται με σαφήνεια ο τρόπος λειτουργίας του εκάστοτε φορέα ,απαξιώνοντας την κουλτούρα , την φιλοσοφία της διαδρομής τόσων ετών περιορίζοντας την αυτονομία και την αυτενέργεια. Αντίθετα ενισχύει ένα σύστημα υπερ συγκεντρωτικό και υπερ γραφειοκρατικό. Αυτή την εποχή είναι σημαντικό να μην ξεχάσουμε αυτά τα οράματα που έρχονται από το παρελθόν. Δημιουργείται ανασφάλεια και άγχος σε εργαζόμενους και ασθενείς σε έναν ιδιαίτερα δύσκολο εργασιακό χώρο ενισχύοντας το συναίσθημα της αβεβαιότητας και συναισθηματικής δυσφορίας με σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία όλων μας.