Υπουργείο Υγείας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ Ο.ΚΑ.ΝΑ.' | 17 Ιουλίου 2024, 20:26

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σαν λήπτες των υπηρεσιών του Ο.ΚΑ.ΝΑ. οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στο πεδίο των εξαρτήσεων μας απασχόλησαν σοβαρά. Οι επικείμενες αλλαγές με την ίδρυση του Ε.Ο.Π.Α.Ε. μπορούν να επηρεάσουν (θετικά ή αρνητικά) τις ζωές μας και τις προσπάθειές μας για αλλαγή και βελτίωση της πορείας μας. Γι αυτό μελετήσαμε προσεκτικά το προτεινόμενο σχέδιο νόμου και θέλουμε κι εμείς να καταθέσουμε τις απόψεις μας και τις προτάσεις μας για το πώς θα μπορούσε αυτό να λειτουργήσει καλύτερα και με μεγαλύτερο όφελος για την Ελληνική κοινωνία. Αρχικά , θα θέλαμε να εκφράσουμε τις παρατηρήσεις και ανησυχίες μας:  Ένα μεγάλο κομμάτι της αντιμετώπισης των εξαρτήσεων είναι η μείωση βλάβης. Δεν βλέπουμε να δίνεται μεγάλη σημασία στον τομέα αυτόν, μια κι οι αναφορές στη μείωση βλάβης είναι γενικόλογες και αποσπασματικές.  Η εξασφάλιση της πολυφωνίας στις μεθόδους θεραπείας και απεξάρτησης είναι, κατά τη γνώμη μας, πολύ σημαντική και πρέπει να διασφαλισθεί. Με την ενοποίηση των φορέων θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι υπάρχουσες θεραπευτικές μονάδες θα μπορούν να λειτουργούν με τη δική της προσέγγιση η κάθε μια και να εφαρμόζουν το δικό τους μοντέλο θεραπείας. Δεδομένου του γεγονότος ότι δεν κάνουν όλα για όλους και ότι κανείς δεν έχει το μαγικό ραβδάκι της απεξάρτησης, θα ήταν τραγικό κάποιες θεραπευτικής προσεγγίσεις με καλύτερες «δημόσιες σχέσεις» και προπαγάνδα, που έχουν (δίκαια ή άδικα) κερδίσει την κοινή γνώμη, να καπελώσουν άλλες, λιγότερο δημοφιλείς μεθόδους.  Το δικαίωμα στην επιλογή θεραπείας είναι αδιαπραγμάτευτο. Ο κάθε ωφελούμενος θα πρέπει να έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να επιλέξει την μέθοδο που του ταιριάζει, μια κι (όπως αναφέρθηκε) δεν κάνουν όλα για όλους. «Στεγνά» προγράμματα και υποκατάσταση, κι ακόμα, επιλογή της διαφορετικής προσέγγισης κάθε τύπου και του είδους του υποκατάστατου που ταιριάζει στον καθένα.  Να διασφαλιστεί ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας οποιασδήποτε θεραπευτικής προσέγγισης . Δεν πρέπει να εκχωρηθεί σε κανένα ιδιώτη που έχει στόχο το κέρδος, πρόσβαση στην απεξάρτηση.  Είναι απαραίτητη η συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στη λήψη αποφάσεων για τις εξαρτήσεις. Κι ακόμα, η συμμετοχή των ωφελουμένων στη λήψη και στη υλοποίηση αποφάσεων που αφορούν άμεσα τη ζωή τους. Εμείς, που έχουμε ζήσει στο πετσί μας τις επιπτώσεις της εξάρτησης, ξέρουμε ίσως καλύτερα από πολλούς «ειδικούς» τι μας βοηθά και τι όχι. Με την εμπειρία μας μπορούμε να βοηθήσουμε από πολλές θέσεις, αλλά και να βοηθηθούμε για να αλλάξουμε τις ζωές μας. Τίποτα για μας χωρίς εμάς!  Τέλος, ένα πάγιο αίτημά μας εδώ και πολλά χρόνια, η συνταγογράφηση υποκατάστατων, θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί. Με μια ακόμα μικρή αλλαγή στον πίνακα των ουσιών του Ν.4139/2013 και την αδειοδότηση των ψυχιάτρων και παθολόγων να τα συνταγογραφούν, θα λύνονταν πολλά προβλήματα για ανθρώπους με εξαιρετική πορεία χρόνων, που προσπαθούν ν’ αλλάξουν τη ζωή τους. Γενικότερα, βλέπουμε το παρόν σχέδιο νόμου πολύ γενικόλογο και αόριστο στην ουσία του, αν και μάλλον κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση (όσον αφορά τη μείωση βλάβης), μα αφήνει πολλά ασαφή σημεία. Δεν είδαμε να αναφέρετε τίποτα για την διανομή Ναλοξόνης, που έχει ήδη νομοθετηθεί και παραμένει σε εκκρεμότητα. Θα ήταν μια καλή ευκαιρία να λυθεί το θέμα, με τη θεσμοθέτηση κατάλληλων εκπαιδευτικών δράσεων για τη χρήση της από ομοτίμους και οικογένειες. Πολλές ζωές μπορούν να σωθούν… Όσο για τη συνταγογράφηση, η βουπρενορφίνη είναι στον πίνακα για συνταγογράφηση, μένει πλέον να ικανοποιηθεί ένα πάγιο αίτημα ετών, να γίνει από τον νομοθέτη τροποποίηση, ώστε η μεθαδόνη να βγει από τον πίνακα ναρκωτικών (μορφίνη) και να μπει στην ίδια κατηγορία με την βουπρενορφινη. Προκειμένου και τα δύο υποκατάστατα να μπορούν να συνταγογραφούνται από ιδιώτες ιατρούς, που θα κατέχουν την ειδική άδεια από το υπουργείο. Συγκεκριμένες παρατηρήσεις και προτάσεις στα επιμέρους άρθρα. Σύλλογος Θεραπευομένων Ο.ΚΑ.ΝΑ Βλέποντας τα σχόλια στη διαβούλευση, εντείνεται η ανησυχία μας γι αυτό που γράψαμε παραπάνω για το «καπέλωμα». Βλέπουμε πως, πέρα απ’ τα σχετικά με τα κέντρα πρόληψης, η μεγάλη πλειοψηφία των σχολίων αφορά την θεραπευτική προσέγγιση του ΚΕΘΕΑ. Χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε τη μέθοδο αυτή, τελικά δεν είναι πανάκεια, δεν κάνει για όλους. Πολλούς ανθρώπους (ειδικά νεότερης ηλικίας) έχει βοηθήσει όλα αυτά τα χρόνια που λειτουργεί, μα και πολύ περισσότερους όχι. Κανείς δεν έχει το μαγικό ραβδάκι της απεξάρτησης, αλλά μερικοί έχουν καλύτερες δημόσιες σχέσεις. Γι αυτό επιμένουμε: Η πολυφωνία και ο πλουραλισμός στα θεραπευτικά προγράμματα είναι απαραίτητη! Για μας η «καθαρότητα» δεν είναι μονόδρομος (μια και υπάρχει κι η εξάρτηση απ’ το πρόγραμμα), και ναι, η μείωση βλάβης και η υποκατάσταση μας έχει βοηθήσει να πάρουμε πίσω τις ζωές μας και να είμαστε λειτουργικοί χρήστες όσο κι αν κάποιοι κοροϊδεύουν.