Υπουργείο Υγείας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Θεωνάς Λήπτης Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας' | 17 Ιουλίου 2024, 21:41

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κατ’ αρχάς να πω ότι είμαι λήπτης υπηρεσιών ψυχικής υγείας κάπου 20 χρόνια. Αυτό μου έχει δώσει την ευχέρεια να μπορώ να παρακολουθώ από κοντά τις εξελίξεις στον τομέα πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης των ατόμων με ψοιχοκοινωνικές δυσκολίες, στο διάστημα αυτό. Επίσης, ως άνθρωπος με 2 γονείς που έχουν ψυχική ασθένεια και άλλα 2 αδέρφια με ψυχική νόσο (από τα 6 που είμαστε) πιστεύω πως είμαι σε θέση να γνωρίζω αρκετά καλά πώς εμφανίζεται η ασθένεια, πώς εξελίσσεται και ποιοι πιθανοί τρόποι αντιμετώπισής της υπάρχουν. Κατ’ εμέ ο πιο αποτελεσματικός δρόμος για να αυξηθεί, στο πλαίσιο του δυνατού, η λειτουργικότητα του ανθρώπου με ψυχική πάθηση είναι η ολιστική προσέγγιση του ασθενούς από μια διεπιστημονική ομάδα (ψυχίατρος, ψυχολόγος, νοσηλευτής, κοινωνικός λειτουργός, ψυχοθεραπευτής, θεραπευτής μέσω κάποιας τέχνης, θεραπευτής που θα εστιάσει στην σωματική υγεία και ευεξία). Εάν μία ειδικότητα από τους παραπάνω επαγγελματίες ψυχικής υγείας λείψει, το συνολικό εγχείρημα ανάνηψης του ασθενούς θα χωλαίνει και όσο μειώνουμε τις ειδικότητες από το σχήμα τόσο οι πιθανότητες θα μειώνονται ώστε να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Επιπλέον, επειδή στην ψυχική υγεία τα τραύματα δημιουργούνται συνήθως από λάθος συμπεριφορές των σημαντικών προσώπων του ψυχικά ασθενούς (οικογένεια, φίλοι, καθηγητές, κτλ) η υιοθέτηση μιας ολιστικής προσέγγισης βοηθάει στην ταχύτερη “ίαση”, ή τουλάχιστον στην επίτευξη του μέγιστου σημείου ίασης που μπορούν οι ειδικοί να προσφέρουν στον νοσούντα. Όταν ήμουν φοιτητής σπούδασα Μαθηματικά. Οπότε στις νομικές επιστήμες δεν είμαι καλός. Εντούτοις διάβασα με ανησυχία τις επισημάνσεις της ομοσπονδίας “Αργώ” για τον νόμο που αφορά την “Ολοκλήρωση της ψυχιατρικής μεταρύθμισης”. Κλείνουν ψυχιατρικά νοσοκομεία, η τομεοποίηση αλλάζει, η χρηματοδότηση στέκεται στον αέρα, επέρχεται ψηφιοποίηση των δεδομένων των ασθενών, η υπεύθυνοι επί των θεμάτων ψυχικής υγείας της κάθε Υ.ΠΕ. μπορεί να μην είναι επαγγελματίες της ψυχικής υγείας κτλ. Και όλα αυτά χωρίς να υπάρχει επαρκής σχεδιασμός για τις ανάγκες και τα μελλοντικά προβλήματα που θα ανακύψουν. Αυτές οι ταυτόχρονες αλλαγές αμφιβάλλω αν τελικά θα βοηθήσουν τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας και αν θα συντείνουν στην αύξηση της ευημερίας τους και της απόλαυσης των κοινωνικών αγαθών σε ισότιμη βάση με τους υπόλοιπους πολίτες. Επομένως χρειάζεται να γίνει ουσιαστικός και καρποφόρος διάλογος μεταξύ των ιθυνόντων της πολιτείας και των εκπροσώπων των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Προσωπικά δεν έχω να προτείνω συγκεκριμένες λύσεις γιατί δεν γνωρίζω σε βάθος και πλάτος την κατάσταση. Εκφράζω μόνο την ανησυχία και τον φόβο μου για την αυριανή ημέρα των ατόμων με ψυχική νόσο. Ας μην ξεχνάμε ότι η χώρα μας μετά την οικονομική κρίση πέρασε και την κρίση της πανδημίας. Οι αριθμοί των ατόμων με προβλήματα στην ψυχική τους υγεία έπειτα από αυτές τις κρίσεις έχουν αυξηθεί όσο ποτέ άλλοτε. Οι δομές για την επανένταξη των ψυχικά πασχόντων θα έπρεπε να αυξάνονται και όχι να συρρικνώνονται. Και η ελληνική πολιτεία έχει ευθύνη να συμπεριλάβει και να λάβει υπόψη της όλα τα δεδομένα που ανακύπτουν, πέρα από την ατομική ευθύνη που φέρει ο κάθε άνθρωπος ως άνθρωπος. Αυτή την ευθύνη έχουμε και εμείς απέναντι στους εαυτούς μας, όχι ως λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας αλλά ως άνθρωποι που διεκδικούν τα κατοχυρωμένα δικαιώματά τους. Θεωνάς Λήπτης υπηρεσιών ψυχικής υγείας Αντιπρόεδρος στο Διοικητικό Συμβούλιο Κοινωνικού Συνεταιρισμού.