• Σχόλιο του χρήστη 'Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Οργανώσεων για την Ψυχική Υγεία (ΠΟΣΟΨΥ)' | 18 Ιουλίου 2024, 08:19

    Το ΓΕΝΙΚΌ ΣΥΜΒΟΎΛΙΟ της ΠΟΣΟΨΥ διαπιστώνει ότι: Η λέξη «δικαιώματα» αναφέρεται μόνο 4 φορές σε ολόκληρο το Σχέδιο Νόμου. Μια φορά στο άρθρο 3.ιβ [..των δικαιωμάτων, της αυτοεκπροσώπησης και της συνηγορίας..] και μια φορά στο άρθρο 3.3 [..των δικαιωμάτων της αυτοεκπροσώπησης και της συνηγορίας..] ως περιεχόμενο των πυλώνων των ΥΨΥ, μια φορά στο άρθρο 19.5 αναφορικά με την ανάκληση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας των ΜΨΥ από νπιδ κερδοσκοπικού και μη κερδοσκοπικού τομέα σε περίπτωση υστέρησης στην προστασία των δικαιωμάτων των ωφελουμένων (χωρίς να αναφέρεται τι γίνεται στις περιπτώσεις υστέρησης στην προστασία των δικαιωμάτων από δημόσιες ΜΨΥ) και μια φορά στο άρθρο 71 για τα προσωπικά και τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένων. Ομοίως η λέξη «συνηγορία» αναφέρεται μόνο 3 φορές: Μια φορά στο άρθρο 3.ιβ [..των δικαιωμάτων, της αυτοεκπροσώπησης και της συνηγορίας..], μια φορά στο 3.3 [..των δικαιωμάτων της αυτοεκπροσώπησης και της συνηγορίας..] και μια φορά στο άρθρο 4α.α1[..ενίσχυσης της αυτοεκπροσώπησης και της συνηγορίας..]. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ να περιληφθούν διευκρινήσεις για ποια «δικαιώματα» γίνεται αναφορά στα 3.1β, 3.3 και 19.5: δικαιώματα εν γένει, συγκεκριμένα δικαιώματα, ή δικαιώματα αυτοεκπροσώπησης και συνηγορίας μόνο όπως αναφέρεται στο3.3? ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ να γίνει αναφορά στα άρθρα των νόμων όπου γίνεται αναφορά στα εν λόγω δικαιώματα. Επίσης, διερωτώμεθα πώς θα λειτουργήσουν ολόκληρες υγειονομικές περιφέρειες (ΠΕΔΥΨΥ) όταν δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν οι τομείς ψυχικής υγείας (ΤΟΨΥ) 250.000 κατοίκων? Περαιτέρω, ανησυχία προκαλείται με την έλλειψη αναφοράς στο ρόλο της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας του Υπουργείου σε όλο αυτό το εγχείρημα της «ολοκλήρωσης της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης». ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ να δημιουργηθούν μέσω το Εθνικού Δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, πιο λεπτομερή πρότυπα και προδιαγραφές των ψυχιατρικών υπηρεσιών (στη δομή, τις διαδικασίες και τις εκβάσεις), συμβατά με τις σύγχρονες εξελίξεις και λαμβάνοντας υπ’ όψη τα διεθνή κριτήρια ποιότητας (όπως αυτά προβλέπονται στο εργαλείο του Π.Ο.Υ WHO Quality Rights, το οποίο στηρίζεται στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και αναφέρεται στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ψυχική Υγεία 2021-2030, ούτως ώστε η δομή και η λειτουργία και η απόδοσή τους να μπορεί να συγκρίνεται προς κάποιο μέτρο αναφοράς. Περαιτέρω, υπενθυμίζουμε ότι, οι αρχές μιας ψυχιατρικής μεταρρύθμισης (ΟΗΕ, 1991; ΠΟΥ, 2001) περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: • Ευρύ φάσμα υπηρεσιών (θεραπευτικών και κοινωνικών) για την εξυπηρέτηση των αναγκών των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας • Ενδυνάμωση των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας • Συνεργασία με τις οικογένειες των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας Ωστόσο, στο Σχέδιο Νόμου αναφορά στην ενδυνάμωση γίνεται μόνο 3 φορές και μόνο όσον αφορά τις εξαρτήσεις. Όσο για τη συνεργασία με τις οικογένειες, όχι μόνο ουδεμία αναφορά γίνεται, αλλά και η στόχευση της μείωσης του φορτίου των ψυχικών διαταραχών στις οικογένειες προβλέπεται να γίνει ΜΟΝΟ μέσω δράσεων και προγραμμάτων τριτογενούς πρόληψης των Κοι.Σ.Π.Ε. Διερωτώμεθα πώς θα καλυφθούν οι ανάγκες των οικογενειών σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν Κοι.Σ.Π.Ε.? ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ το Σχέδιο Νόμου να προχωρήσει στη διεύρυνση του δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών αναγνωρίζοντας τις κοινοτικές υπηρεσίες αλληλο-βοήθειας και αλληλο-υποστήριξης που παρέχονται από Ομάδες Αυτοβοήθειας των Συλλόγων Ψυχικής Υγείας (ληπτών και οικογενειών), καίτοι δεν αποτελούν αμιγώς υπηρεσίες ψυχικής υγείας. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ το δημιουργούμενο Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας να τις περιλάβει, καθώς και να στηρίξει και να ενθαρρύνει τις προσπάθειες ενημέρωσης, ενδυνάμωσης, επίλυσης οικογενειακών προβλημάτων και αποφόρτισης της αρνητικής οικογενειακής ατμόσφαιρας από Συλλόγους Ψυχικής Υγείας (όπως προβλέπεται και από το Comprehensive Mental Health Action Plan 2013-2030 του Π.Ο.Υ.), ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ να θεσπισθεί συνεργασία και με άλλες/-ους υπηρεσίες/φορείς εφόσον μπορούν να προσφέρουν στην περίθαλψη ή έρχονται συχνά σε επαφή με ψυχικά ασθενείς, όπως: • Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και Άλλες ιατρικές υπηρεσίες • Κοινωνικές υπηρεσίες/υπηρεσίες πρόνοιας • Άλλες κρατικές υπηρεσίες (αστυνομία, δικαστικές υπηρεσίες) • Μη κυβερνητικούς οργανισμούς και άλλους κοινωνικούς φορείς (π.χ. εκκλησία, πολιτιστικούς συλλόγους, άτυπες ομάδες ασθενών κλπ).