Αρχική Αναμόρφωση του θεσμού του Προσωπικού Ιατρού – Σύσταση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας και άλλες διατάξεις του Υπουργείου ΥγείαςΆρθρο 31 Χορήγηση σύνταξης λόγω αναπηρίας από κοινή νόσο – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 11Α ν. 4387/2016Σχόλιο του χρήστη Ειρήνη Ρουγκάλα | 1 Οκτωβρίου 2024, 00:14
Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 11Α, πρόταση προσθήκης ώστε όσοι ασφαλισμένοι, στο βαθμό που πληρούσαν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας από κοινή νόσο, διέκοψαν την εργασία τους μέσα στο 2024 (λόγω υποχρεωτικότητας, σύμφωνα με τις προηγούμενες διατάξεις, προκειμένου για την υποβολή της αίτησής τους για αναπηρική σύνταξη από κοινή νόσο) και πριν την εφαρμογή της παρούσας διάταξης, να προβλεφθεί να μπορούν να λάβουν την αναλογούσα σύνταξη αναπηρίας από 1/1/2024 ή από την ημερομηνία έναρξης της πιστοποίησης Κ.Ε.Π.Α μέσα στο 2024, εάν η ημερομηνία πιστοποίησης είναι μεταγενέστερη, μέχρι την ημερομηνία που διέκοψαν την εργασία τους, ήτοι την προηγούμενη ημέρα από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης, χωρίς απαραίτητα την υποβολή νέας αίτησης από πλευράς τους, αλλά αυτοδίκαια από τα στοιχεία που είναι καταχωρημένα στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΕΦΚΑ από την αίτησή τους για απονομή σύνταξης αναπηρίας. Πρόσθετη πρόταση προσθήκης στην παράγραφο 1 του άρθρου 11Α, ώστε οι ασφαλισμένοι που πληρούν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας από κοινή νόσο και έχουν αιτηθεί αυτήν από 1.1.2024 και μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος και οι αιτήσεις αυτές είτε είναι σε επεξεργασία η έκδοση των σχετικών αποφάσεων συνταξιοδότησης είτε έχουν ήδη εκδοθεί αποφάσεις συνταξιοδότησης, για αυτούς να δύναται να επαναπροσδιοριστούν οι αποφάσεις συνταξιοδότησης από τον ΕΦΚΑ χωρίς τον όρο της διακοπής της απασχόλησής τους, μετά από αίτηση των ιδίων των ασφαλισμένων στον ΕΦΚΑ και στον Φορέα της τελευταίας απασχόλησης τους, όπως και την έκδοση σχετικών αποφάσεων από τον Φορέα όπου απαιτείται, προκειμένου για την εξασφάλιση δυνατότητας επανένταξης τους σε καθεστώς απασχόλησης στο ίδιο ή σε διαφορετικό εργοδότη (ακόμα και οι Δημόσιοι Υπάλληλοι), στο βαθμό που οι ίδιοι το επιλέξουν να απασχοληθούν εκ νέου. Για αυτήν την περίπτωση να περιλαμβάνεται η δυνατότητα μερικής απασχόλησης ή συνθήκες ευέλικτης απασχόλησης σε επίπεδα ωραρίων ή τηλεργασίας. Ακόμα, πρόταση προσθήκης στην παράγραφο 1 του άρθρου 11Α , στο πλαίσιο εναρμόνισης του άρθρου αυτού με τις διατάξεις του άρθρου 114 του ν.5078/2023 (φεκ Α 211) που αφορά «Κίνητρα απασχόλησης συνταξιούχων, έτσι ώστε ο χρόνος ασφάλισης που δημιουργείται από την απασχόληση των αναπήρων συνταξιούχων από κοινή νόσο (που βρίσκονται σε προσωρινή σύνταξη ή σε καθεστώς μονιμοποίησης προσωρινής σύνταξης, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ισχύουν κάθε φορά) να αξιοποιείται για τον προσδιορισμό της σύνταξης γήρατος (κύριας ή και επικουρικής) και για τη χορήγηση εφάπαξ παροχής. Πρόταση τροποποίηση της παραγράφου 2 του άρθρου 11Α , στο πλαίσιο συνάφειας με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου περί δυνατότητας επανένταξης αναπήρων στην αγορά εργασίας, ως εξής: 2. Το ποσοστό αναπηρίας με βάση ιατρικά κριτήρια (ποσοστό ιατρικής αναπηρίας) και η επίδραση της αναπηρίας στην καθολική ικανότητα του ασφαλισμένου για την άσκηση του αντικειμένου της θέσης εργασίας του και ανάλογα με τις συνθήκες έντασης, ευθυνών και λοιπών ιδιαίτερων συνθηκών του αντικειμένου απασχόλησής του (ποσοστό ασφαλιστικής αναπηρίας) προσδιορίζονται αποκλειστικά από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (Κ.ΕΠ.Α.). Το ποσοστό ασφαλιστικής αναπηρίας που έχει προσδιορισθεί από το Κ.ΕΠ.Α. δύναται να προσαυξηθεί και λόγω ηλικιακών κριτηρίων ή κοινωνικών κριτηρίων ή κριτηρίων αγοράς εργασίας, κατά τον προσδιορισμό της βαθμίδας αναπηρίας από το αρμόδιο ασφαλιστικό όργανο, σύμφωνα με τις περ. α), β) και γ) της παρ. 5 του άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951 (Α’ 179), περί του καθορισμού των βαθμίδων αναπηρίας σε βαριά ανάπηρους, ανάπηρους και μερικά ανάπηρους, αντίστοιχα (υπάρχει σχετική παραπομπή για πρόταση απαιτούμενης τροποποίησης). Για τους παλαιούς ασφαλισμένους το συνολικό ποσοστό ασφαλιστικής αναπηρίας δεν μπορεί να ξεπερνά τις δεκαεπτά (17) αυτοτελείς ποσοστιαίες μονάδες επί του ποσοστού που προσδιορίζεται με βάση τα ιατρικά κριτήρια. Για τους νέους ασφαλισμένους το συνολικό ποσοστό ασφαλιστικής αναπηρίας δεν δύναται να ξεπερνά τις δεκαπέντε (15) ποσοστιαίες μονάδες επί του ποσοστού που προσδιορίζεται με βάση τα ιατρικά κριτήρια. Πρόταση προσθήκης στην παράγραφο 6 του άρθρου 11Α, ως εξής: 6. Το δικαίωμα σε σύνταξη λόγω αναπηρίας από κοινή νόσο παύει: γ) αν με εκούσια αίτησή του ο δικαιούχος αιτηθεί να ακυρωθεί προσωρινή απόφαση συνταξιοδότησης από κοινή νόσο : 1.για προσωπικούς λόγους ή 2.για να κάνει χρήση νεότερων ευεργετικών σχετικών νομοθετικών διατάξεων , προκειμένου να ακυρωθεί μια πρότερη προσωρινή απόφαση συνταξιοδότησης από κοινή νόσο και να εκδοθεί νεότερη. Στο τέλος του άρθρου αυτού, πρόταση προσθήκης επισήμανσης ότι οι προαναφερόμενες τροποποιήσεις είναι στο πλαίσιο πρόθεσης επανένταξης των ατόμων με αναπηρία από κοινή νόσο στην αγορά εργασίας, η οποία δύναται να πραγματοποιηθεί μετά από δήλωση ενδιαφέροντος των ιδίων, με τις δέουσες διατυπώσεις, χωρίς μείωση ή διακοπή της αναπηρικής σύνταξής τους προς την κατεύθυνση εξυπηρέτησης των αυξημένων αναγκών τους και της ψυχολογικής τους ευεξίας, μέσω της προσφοράς τους στην παραγωγικότητα και μέσα στα όρια των υγειονομικών δυνατοτήτων τους. Απαιτούμενη προσαρμογή των διατάξεων της περ. α), β) και γ) της παρ.5 του άρθρου 28 του α.ν 1846/1951 (φεκ Α 179) «Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων» που αφορούν τα κριτήρια για την κρίση της ασφαλιστικής ικανότητας του ασφαλισμένου, στο πλαίσιο μιας απαιτούμενης συνάφειας με τις προς τροποποίηση διατάξεις του άρθρου 11Α του ν.4387/2016, έτσι ώστε ο ασφαλισμένος για να θεωρείται ανάπηρος να γίνει η δέουσα ενσωμάτωση ηλικιακών κριτηρίων ή κοινωνικών κριτηρίων ή κριτηρίων αγοράς εργασίας ή ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας του αντικειμένου του και όχι να αποτελεί αποκλειστικό κριτήριο η πραγματική αδυναμία του, ώστε να κερδίζει λιγότερο από βιοποριστική εργασία με ποσοστώσεις (π.χ 1/2, 1/3 ή 1/5 ανά χαρακτηρισμό αναπηρίας) σε σχέση με έναν σωματικά και πνευματικά υγιή άνθρωπο. Απαιτούμενη προσαρμογή των διατάξεων του άρθρου 8 του ν.3801/2009 (φεκ Α 163) που αφορούν «Ρυθμίσεις θεμάτων προσωπικού με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και άλλες διατάξεις οργάνωσης και λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης», στο πλαίσιο μιας απαιτούμενης συνάφειας με τις προς τροποποίηση διατάξεις του άρθρου 11Α του ν.4387/2016, με συμπλήρωση αυτών ώστε εάν ο συνταξιούχος ανάπηρος με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ. και Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού, που βρίσκεται σε καθεστώς αναρρωτικής άδειας άνευ αποδοχών, αποφασίζει να συνεχίζει να εργάζεται με καθεστώς μερικής ή πλήρους απασχόλησης, με ευέλικτες συνθήκες ωραρίου και με δυνατότητα τηλεργασίας, με αίτησή του να δύναται να διακόπτεται η αναρρωτική άδεια και να εκδίδεται νέα σχετική απόφαση από τον Φορέα Προέλευσης του. Συμπληρωματικά, πρόβλεψη να δίδεται η δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου σε αναπήρους συνταξιούχους, με συμπληρωματική απόφαση για άδεια άσκησης ιδιωτικού έργου από τον Φορέα Προέλευσης τους.