• Σχόλιο του χρήστη 'Γιατροί Χωρίς Σύνορα-Ελληνικό Τμήμα' | 8 Οκτωβρίου 2024, 15:11

    Ο Νόμος 4368/2016 άρθρο 33 προβλέπει ότι «Ανασφάλιστοι και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως προσδιορίζονται στην παρ. 2 του παρόντος, έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης στις Δημόσιες Δομές Υγείας και δικαιούνται νοσηλευτικής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. […]. Στην παράγραφο 2 του άρθρου περιγράφονται οι κατηγορίες των ανασφάλιστων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, στις οποίες αναφέρεται ο Νόμος και περιλαμβάνει και αναγνωρισμένους πρόσφυγες ή δικαιούχους άλλης άδειας παραμονής, ή / και αιτούντες άσυλο, οι προϋποθέσεις για την κάλυψη των οποίων καθορίζονται από υπουργική απόφαση. Η υπουργική απόφαση (Αριθ. Α3(γ)/ΓΠ/οικ.25132 (ΦΕΚ Β 908/4.4.2016) ρύθμισε την εφαρμογή του άρθρου 33 και όπως ισχύει σήμερα μετά και τους Νόμους 4636/2019, 4939/2022 και την εισαγωγή της ΠΑΥΥΠΑ, περιπτώσεις που περιλαμβάνονται στο Νόμο 4368/2016, ο οποίος παραμένει σε ισχύ, δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, ακόμα και αν είναι ευάλωτα πρόσωπα, καθώς ο ΠΑΥΥΠΑ απενεργοποιείται αυτόματα με την απόρριψη του αιτήματος ασύλου, επανενεργοποιείται με την κατάθεση προσφυγής και δεν ενεργοποιείται εκ νέου παρά μόνο με την επιτυχή έκβαση προσωρινής διαταγής επί αιτήσεως αναστολής και ακύρωσης κατά της απορριπτικής απόφασης της Αρχής Προσφυγών. Δεν ενεργοποιείται δε ούτε με την κατάθεση μεταγενέστερου αιτήματος, παρά μόνο με την θετική απόφαση επί του παραδεκτού. Έτσι, περιπτώσεις που ναι μεν έχουν απορριφθεί από τη διαδικασία ασύλου, αλλά π.χ. έχουν κάνει μεταγενέστερο αίτημα, για το οποίο περιμένουν την απόφαση του παραδεκτού ή έχουν κάνει αίτηση ακύρωσης, ή η προθεσμία για την αίτηση ακύρωσης δεν έχει παρέλθει, δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Η νομική και πραγματική αυτή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά και το Νόμο 4939/2022 έρχεται σε αντίθεση με την ως άνω πρόβλεψη του Νόμου 4368/2016, καθώς σύμφωνα με την τελευταία, οι αιτούντες διεθνούς προστασίας θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από την ημερομηνία εκδήλωσης της βούλησης υποβολής αιτήματος διεθνούς προστασίας (αρχικού ή μεταγενέστερου), δηλαδή, σύμφωνα με τα σήμερα ισχύοντα, από τη λήψη του ραντεβού καταγραφής από τις οικείες πλατφόρμες του Υπουργείου Μετανάστευσης και, αδιαλείπτως, μέχρις ότου η απόφαση επί του αιτήματος διεθνούς προστασίας τους καταστεί τελεσίδικη δηλαδή με απόφαση του αρμοδίου δικαστηρίου επί αιτήσεως ακυρώσεως κατά απόφασης επιτροπής προσφυγών ή αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία υποβολής του ενδίκου μέσου της αίτησης ακύρωσης. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και άνθρωποι χωρίς κανένα νομιμοποιητικό έγγραφο στη χώρα, που ανήκουν στις ομάδες που καλύπτει το άρθρο 33 Ν.4368/2016, π.χ. άνθρωποι ανεξαρτήτως του νομικού καθεστώτος τους στη χώρα που η κατάσταση της υγείας τους απαιτεί νοσηλεία ή χρειάζονται συνεχή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή αποκατάσταση λόγω δυσίατων ή χρόνιων ή ανίατων ή σπάνιων νοσημάτων−παθήσεων και τα άτομα λοιπών χρόνιων νοσημάτων δικαιούνται κατά το Ν. 4368/2016 πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Στην πραγματικότητα όμως, ο πληθυσμός χωρίς ενεργό ΑΜΚΑ ή ΠΑΑΥΠΑ δεν έχει καμία πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και φαρμακευτική αγωγή. Εντωμεταξύ, σε συνέχεια της υπ’ αρ. Φ80320/109864/14-12-2023 Κοινής Υπουργικής Απόφασης με τίτλο «Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης» (Β΄7280/22.12.2023) και την διευκρινιστική επ’ αυτής υπ’ αριθμ. πρωτ. Φ80320/25192/1-4-2024 εγκύκλιο του Υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης με θέμα «Οδηγίες για την απόδοση και τη λειτουργία του Αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ)» προβλήματα υπάρχουν στην πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για ευάλωτους που όμως το ΑΜΚΑ τους εμφανίζεται ως ανενεργό για τεχνικούς ή άλλους λόγους. Στα παραπάνω προστίθενται και άλλες δυσκολίες, όπως καθυστερήσεις ή προσκόμματα στη μετατροπή ΠΑΑΥΠΑ ή ΠΑΜΚΑ σε ΑΜΚΑ κλπ. Η πρόβλεψη του νομοσχεδίου για υποχρεωτική εγγραφή όλου του ενήλικου πληθυσμού συμπεριλαμβανομένων των ανασφάλιστων, καθώς και των λοιπών δικαιούχων της παρ. 2 του άρθρου 33 του ν. 4368/2016 (Α΄ 21), σε προσωπικό ιατρό, δε λαμβάνει υπόψη την παραπάνω κατάσταση, καθιστώντας αλυσιτελή μια τέτοια υποχρέωση, αν η πραγματική πρόσβαση του πληθυσμού σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν είναι δυνατή λόγω του πλαισίου για τον ΠΑΑΥΠΑ ή/και τον ΑΜΚΑ.