• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Παρασκευόπουλος' | 8 Οκτωβρίου 2024, 18:32

    Δύο από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της ΠΦΥ -σύμφωνα με τον ΠΟΥ-, η ολοκληρωμένη φροντίδα και η συνέχεια της φροντίδας, υποσκάπτονται με την εν λόγω ρύθμιση. Ένας γιατρός μη-εξοικειωμένος στις αρχές της ΠΦΥ, ανεκπαίδευτος στον τρόπο σκέψης και προσέγγισης της υγείας με το βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο της υγείας και χωρίς εμπειρία σε πραγματικά περιστατικά, σίγουρα αδυνατεί να προσφέρει ολοκληρωμένη ΠΦΥ στους πολίτες της κοινότητάς του/της. Επίσης, ο χρονικός περιορισμός του 1 έτους υποχρεωτικής θητείας είναι ασύμβατος με την έννοια της χρονικής συνέχειας στην φροντίδα στην ΠΦΥ. Επιπλέον, το θέμα των ελλείψεων των προσωπικών γιατρών βαραίνει κυρίως τις αστικές περιοχές -σύμφωνα με τις ανακοινώσεις και τοποθετήσεις των υπουργών υγείας τα τελευταία δύο χρόνια- λόγω (σχετικής) κάλυψης των αγροτικών από τις υπάρχοντες δημόσιες δομές ΠΦΥ (οι οποίες ωθούνται από την κυριαρχούσα ιδεολογία σε σταδιακό αποδεκατισμό του ιατρικού προσωπικού τους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ). Και τέλος, πάλι σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, οι αριθμοί των αγροτικών γιατρών κυμαίνονται μεταξύ 750-1050 τα τελευταία 10 έτη, οπότε δεν αποτελούν καν σταθερή ετήσια "δεξαμενή προσωπικών γιατρών". Το πρόβλημα δεν έγκειται στην μη-προσφορά υπηρεσιών ΠΦΥ από τους αγροτικούς γιατρούς (καθώς de facto δεν μπορούν να το κάνουν), αλλά στην μη-προσέλκυση ειδικευμένων στην ΠΦΥ γιατρών (σύμφωνα με την WONCA και τον ΠΟΥ, γιατροί Γενικής/Οικογενειακής Ιατρικής και σε ορισμένες χώρες και Εσωτερικής Παθολογίας) σε άγονες περιοχές και στην ένδεια δημοσίων δομών ΠΦΥ σε αστικές περιοχές και την αντικατάσταση της ΠΦΥ από την περιπατητική φροντίδα από εξειδικευμένους σε όργανα και παθήσεις γιατρούς. Μόνο μεσο-μακροπρόθεσμα δύναται να λυθεί αυτή η ανεπάρκεια της ΠΦΥ στην χώρας μας.