Αρχική Ανασυγκρότηση Φορέων Κοινωνικής ΑλληλεγγύηςΆρθρο 10 Ένταξη των Κέντρων Αποθεραπείας – Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης και ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ στο Ε.Σ.ΥΣχόλιο του χρήστη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΕΚΥΚΑμεΑ ΠΕΛΛΑΣ | 27 Σεπτεμβρίου 2011, 11:59
Υπουργείο Υγείας Αριστοτέλους 17, Αθήνα 104 33 Τηλ: 2132161000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@moh.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΚΕΚΥΚΑμεΑ ΠΕΛΛΑΣ Η μετονομασία όλων των ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ σε Κέντρα Ιατρικής και Φυσικής Αποκατάστασης, η κατάργησή τους ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δίκαιου και η ένταξή τους στο Ε.Σ.Υ. ως αποκεντρωμένες οργανικές μονάδες των Νοσοκομείων σημαίνουν -τέλος εποχής- για το Πρωτοβάθμιο Σύστημα Κοινωνικής Φροντίδας με αρνητικές συνέπειες στην ποιότητα των καθημερινών συνθηκών ζωής των ατόμων με αναπηρίες και με χρόνιες παθήσεις. Τα υπό σχεδιασμό Κέντρα Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης όπως αποτυπώνονται αυτά στο κεφ. Β΄, του εν λόγω Νομοσχεδίου και στα άρθρα 10, 11 και ιδιαιτέρως 12, ουσιαστικά καταργούν το μεγάλο μέρος από τις μέχρι τώρα παρεχόμενες υπηρεσίες των Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.μεΑ. προς τα άτομα με αναπηρία, ειδικότερα δε τις υπηρεσίες πρόληψης, πρώιμης παρέμβασης αλλά κυρίως τις υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής στήριξης και κοινωνικής αποκατάστασης ( όπως συμβουλευτικής, αγωγής υγείας, προγράμματα κοινωνικοποίησης, εκπαίδευσης σε κοινωνικές δεξιότητες και δημιουργικής απασχόλησης). Ουσιαστικά αλλάζει η φιλοσοφία και οι σκοποί για τους οποίους ιδρύθηκαν τα ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ όπως αποτυπώνονται στο ν. 2646/98, άρθρο 13, περ. β, παρ. 1. Άλλωστε για την επιτέλεση αυτών των σκοπών και για την παροχή των υπηρεσιών που αναφέρονται σε αυτό το Νόμο χρηματοδοτήθηκαν τα ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης ο τίτλος ενός φορέα είναι που σηματοδοτεί και τους στόχους-σκοπούς λειτουργίας τους. Έτσι τα Κέντρα Εκπαίδευσης Κοινωνικής Υποστήριξης και Κατάρτισης ΑμεΑ υπηρετούσαν την κοινωνική και επαγγελματική ένταξη των ατόμων με αναπηρίες και όλες τις κατηγορίες αναπηρίας. Εμπεριείχαν και τον σημαντικό όρο της Κατάρτισης. Είναι αδιανόητη επομένως η μαζική μετατροπή τους σε Κέντρα Ιατρικής και Φυσικής Αποκατάστασης. Συνεπώς, ως επιστημονική ομάδα του ΚΕΚΥΚΑμεΑ Πέλλας ζητούμε: Α. Να μην μετονομαστούν τα Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.μεΑ. μόνο ως Κέντρα Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης Β. Να συμπεριληφθούν στην ομάδα- στόχο και τα ΑμεΑ με άλλες αναπηρίες όπως νοητική υστέρηση, αυτισμό, αισθητηριακές ή και πολλαπλές αναπηρίες, ώστε να υπάρχει δυνατότητα σε όσα Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.μεΑ. λειτουργούν αντίστοιχα προγράμματα, αυτά να συνεχιστούν. Γ. Να συμπεριληφθούν στους στόχους και τις παρεχόμενες υπηρεσίες, οι υπηρεσίες κοινωνικής αποκατάστασης (πληροφόρηση για επιδόματα, νόμους, ρυθμίσεις, άλλες διευκολύνσεις, συμβουλευτική και προσωπική ενδυνάμωση, καταγραφή αναγκών και επεξεργασία κοινωνικών δεδομένων, ανάπτυξη προγραμμάτων ευαισθητοποίησης, άρσης προκαταλήψεων ,ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων, κλπ) και ψυχοκοινωνικής στήριξης. Είναι λυπηρό το γεγονός διότι, το νέο σχέδιο νόμου στοχεύει μόνο στη φυσική και ιατρική αποκατάσταση ασθενών, αγνοώντας παντελώς την αναγκαιότητα κοινωνικής αποκατάστασης και σταθερής ψυχοκοινωνικής υποστήριξης των ατόμων με αναπηρίες όπως ειδικότερα: ατόμων με νοητική υστέρηση, αυτισμό, αισθητηριακές ή και πολλαπλές αναπηρίες. Συνεπώς, αποτέλεσμα του νέου σχεδίου νόμου είναι: α) να αναφέρεται τελείως επιγραμματικά, χωρίς να διασαφηνίζεται και χωρίς να δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην σταθερή ψυχοκοινωνική υποστήριξη των ΑμεΑ, αλλά αντιθέτως να τίθεται σε αμφισβήτηση η ύπαρξη συγκεκριμένων ειδικοτήτων (όπως Ψυχολόγων, Κοινωνιολόγων, Κοινωνικών Λειτουργών) που δραστηριοποιούνται στα ΚΕΚΥΚΑμεΑ σε αυτούς του τομείς, και β)τα άτομα με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, μη λαμβάνοντας καμία υποστήριξη, κινδυνεύουν εκ νέου να περιθωριοποιηθούν και να αποκλειστούν στα σπίτια τους, μετά από μια δεκαετία κατά την οποία το Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.μεΑ. Πέλλας λειτούργησε ευεργετικά για την εξέλιξη των δυνατοτήτων και την κάλυψη των αναγκών τους. Ωστόσο, η εξοικονόμηση πόρων μέσω της διοικητικής τους συνένωσης, και η άποψη που υποστηρίζει ότι τα ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ έως σήμερα υπολειτουργούσαν και δεν είναι αναξιοποίητος ο εξοπλισμός τους, δεν μπορεί να στηρίξει την άκριτη και μαζική διασύνδεσή τους με τα Νοσοκομεία.