• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΑΘΑΚΙΟΣ' | 3 Δεκεμβρίου 2014, 10:37

    Παρόλο που το πρώτο μου σχόλιο περιορίστηκε στην αντινομία που υπάρχει ανάμεσα στην προτεινόμενη προσθήκη στο 5 του άρθρου 61 του ν. 3459/2006 που εισάγεται με το παρόν προς διαβούλευση άρθρο 65 και στην αιτιολογική έκθεση αυτού, επανέρχομαι μετά από τα σχόλια και των συναδέλφων και επισημαίνω: 1. Θα υπάρξουν πολλά προβλήματα στην εφαρμογή του Χωρίς πρόβλεψη για Υπουργική (εφαρμοστική) Απόφαση, η οποία θα διασφαλίζει το ενιαίο στην υλοποίηση της ψηφισθείσας ρύθμισης, καθορίζοντας τις ποικίλες και κρίσιμες ιδιαιτερότητες στον τρόπο εφαρμογής του επιλεγμένου μισθολογικού καθεστώτος σε ένα ιδιαίτερα διακριτό επιχειρησιακό και εργασιακό πεδίο με ένα ad hoc όπως προανέφερα νομικό καθεστώς που διαμορφώθηκε σταδιακά σε διάρκεια λειτουργίας 20 χρόνων, κατά τα οποία το κάθε Κέντρο Πρόληψης είχε δομήσει τον δικό του τρόπο λειτουργίας εισάγοντας πολλές φορές τον δικό του εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας. Η ύπαρξη διακριτών αστικών εταιρειών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και ισάριθμων διακριτών Διοικητικών Συμβουλίων, τα οποία όπως ήδη αναφέρθηκε δεν μπορούν να εκδώσουν "διαπιστωτικές πράξεις" και στην πραγματικότητα καθοδηγούνται διοικητικά από υπηρεσίες του ΟΚΑΝΑ, των Δήμων ή των Περιφερειών χωρίς αυτές να είναι και νομικά υπόλογες, οδηγεί συχνά σε αδικίες σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων που ακόμα και αυτός ο Ν.4024/2011 προσπαθεί να αποτρέψει. 2. Η εισαγωγή ενιαίου κανονισμού λειτουργίας όπως έχει προβλεφθεί ήδη από 24.5.2011 με την παρ. 6 του άρθρου 61 Ν. 3459/2006 (όπως προστέθηκε με το άρθρο 58 παρ. 4 του Ν. 3966/2011) και σύμφωνα με τις διαδικασίες που έχουν προβλεφθεί στο άρθρο 10 της από 16.5.2014 Προγραμματικής Σύμβασης η οποία απέκτησε αυξημένη νομική ισχύ με την από 10.5.2014 ένταξή της στο νομοθετικό καθεστώς που διέπει τα Κέντρα Πρόληψης, είναι αναγκαία και μόνο τότε θα ρυθμιστεί το "νομικό κενό", έστω με τα προβλήματα που επιφέρει η επιμονή της Πολιτείας να διατηρεί ως κέντρο της λειτουργίας των Κέντρων Πρόληψης το αρχικό νομικό περίβλημα των ξεχωριστών αστικών εταιρειών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, αν και η ίδια σταδιακά με σειρά νομοθετικών και κανονιστικών πράξεων της τα υπαγάγει στην νομική πραγματικότητα των ΝΠΙΔ του Δημοσίου. Το νομικά κενά η ασάφειες κλπ προκύπτουν από την αντιφατικότητα στην βούληση της Πολιτείας.