Αρχική Διαρθρωτικές Αλλαγές στο Σύστημα ΥγείαςΆρθρο 36 Εφημερία φαρμακείωνΣχόλιο του χρήστη ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΤΕΡΖΗΣ | 20 Δεκεμβρίου 2010, 15:09
Υπουργείο Υγείας Αριστοτέλους 17, Αθήνα 104 33 Τηλ: 2132161000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@moh.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είμαι κατηγορηματικά αντίθετος στο ενδεχόμενο να παραμένουν ΟΛΑ τα φαρμακεία της χώρας ανοιχτά το Σάββατο, για μια σειρά από λόγους: Πρώτον, θεωρώ ότι με το 20% των φαρμακείων ανοιχτά – όπως ισχύει και εφαρμόζεται στην περιοχή μας – εξυπηρετείται θαυμάσια το κοινό, γεγονός που φαίνεται κι από την επισκεψιμότητα των εφημερευόντων του Σαββάτου, η οποία είναι σημαντικά χαμηλότερη από αυτή των καθημερινών, όταν είναι ανοιχτά όλα τα φαρμακεία. Πιο συγκεκριμένα, στην Αλεξανδρούπολη, με 7 φαρμακεία ανοιχτά ο μέσος όρος των αποδείξεων είναι 30-40 ανά φαρμακείο, εκ των οποίων ένα 10% αφορά συνταγές. Εφόσον μένανε όλα ανοιχτά θα σήμαινε ότι κάθε φαρμακείο θα εξυπηρετούσε περίπου 6-8 μόλις πελάτες και θα εκτελούσε με το ζόρι μία συνταγή. Δεύτερον, η λειτουργία όλων των φαρμακείων το Σάββατο θα είχε νόημα μονάχα αν θεσπιζόταν ταυτόχρονα η λειτουργία και των ιατρείων του ΙΚΑ το Σάββατο, η λειτουργία των τακτικών ιατρείων των νοσοκομείων και εφόσον ήταν ανοιχτά τα ιδιωτικά ιατρεία. Εφόσον οι πηγές συνταγογράφησης είναι κλειστές εκείνη την ημέρα, το φαρμακείο (που κατά κύριο λόγο εκτελεί συνταγές ιατρών) δεν έχει νόημα να παραμένει ανοιχτό. Τρίτον, υπάρχει το επιχείρημα ότι και άλλα εμπορικά καταστήματα είναι ανοιχτά το Σάββατο, γιατί όχι τα φαρμακεία; Η απάντηση εδώ είναι ότι ο κύριος σκοπός λειτουργίας των φαρμακείων είναι η διάθεση των φαρμάκων και όχι διαφόρων άλλων αγαθών, τα οποία πωλούνται μονάχα συμπληρωματικά και τα οποία μπορεί ο καταναλωτής να βρει και σε άλλα καταστήματα. Επιπλέον, σε ένα κατάστημα πχ ρούχων ο ιδιοκτήτης δεν είναι υποχρεωμένος να είναι παρόν στο σύνολο του ωραρίου λειτουργίας του καταστήματος. Όμως, επειδή το φάρμακο δίδεται μόνο «δια χειρός φαρμακοποιού», ο φαρμακοποιός είναι υποχρεωμένος να εργάζεται υπερωριακά πολλές ώρες την εβδομάδα (εκτός από το Σάββατο πρέπει να υπολογίσει κανείς και τις εφημερίες), χωρίς ουσιαστικά επιπλέον αμοιβή, επιφέροντας καθεστώς «επαγγελματικής δουλείας» σε ένα ελεύθερο επάγγελμα. Τέταρτον, η λειτουργία των φαρμακείων το Σάββατο θα αυξήσει σημαντικά τα λειτουργικά έξοδά τους (υπερωρίες υπαλλήλων, ρεύμα κλπ), χωρίς να φέρει επιπλέον εισόδημα, μιας και η πίτα της αγοράς φαρμάκου όχι μόνο δε θα διευρυνθεί αλλά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί και με αυτά που προετοιμάζονται, θα μειωθεί δραματικά. Η μείωση αυτή του τζίρου, σε συνδυασμό με την αύξηση των εξόδων από τη λειτουργία και το Σάββατο θα οδηγήσει με βεβαιότητα στο κλείσιμο χιλιάδες φαρμακεία σε ολόκληρη τη χώρα. Πέμπτον, είναι βέβαιο ότι ο κάθε επαγγελματίας γνωρίζει το συμφέρον του. Αν η λειτουργία το Σάββατο ήταν προς το επαγγελματικό συμφέρον των φαρμακείων, οι φαρμακοποιοί πρώτοι θα ήταν εκείνοι που θα ζητούσαν και θα επεδίωκαν την επέκταση του ωραρίου τους. Έκτον και σημαντικότερο, η κίνηση αυτή από την πλευρά της κυβέρνησης (για όλους τους πιο πάνω λόγους) κρίνεται ύποπτη, αβάσιμη και τροφοδοτεί ακόμη περισσότερο την αβεβαιότητα και την ανησυχία του κλάδου για το μέλλον, διότι συνειρμικά οδηγεί στα super markets και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που από καιρό εποφθαλμιούν το χώρο της λιανικής του φαρμάκου. Όλος ο κλάδος αισθάνεται αμήχανα βλέποντας κεκτημένα των φαρμακοποιών σε ολόκληρη την πολιτισμένη Ευρώπη να τίθενται σε αμφισβήτηση στη χώρα μας, με μια υφέρπουσα παραφιλολογία, που στοχεύει στην παράδοση του κοινωνικού αγαθού του φαρμάκου και της υγείας στα χέρια μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Το φάρμακο δεν είναι αγαθό, αλλά υπηρεσία (φαρμακευτική υπηρεσία) που έχει αξία μονάχα όταν προσφέρεται από έναν εξειδικευμένο επιστήμονα με μοναδικό κριτήριο τη χρήση των φαρμάκων με ασφάλεια και τη μεγιστοποίηση του οφέλους για την υγεία του ασθενούς. Για το λόγο αυτό η οικονομική διάσταση πρέπει να παραμένει στο περιθώριο κι αυτό διασφαλίζεται μονάχα με τη λειτουργία ανεξάρτητων φαρμακείων, ανεπηρέαστων από συμφέροντα και κι επιδιώξεις παραγόντων της αγοράς που έχουν σκοπό τη μεγιστοποίηση των κερδών τους και μόνο. Τερζής Αναστάσιος, Φαρμακοποιός M.Sc., MBA Μέλος Δ.Σ Φ.Σ. Έβρου