• Σχόλιο του χρήστη 'Δούλου Κατερίνα' | 5 Απριλίου 2015, 20:20

    Είμαι απόφοιτη του Μητροπολιτικού Κολλεγίου Αθηνών, έχω παρακολουθήσει 4ετές πρόγραμμα σπουδών (42 μαθήματα+πτυχιακή εργασία+800 ώρες πρακτικής) σε συνεργασία με το Queen Margaret της Σκωτίας και έχω 5ετή αποδεδειγμένη από ασφαλιστικούς φορείς επαγγελματική απασχόληση ως λογοθεραπεύτρια, λειτουργώντας ατομική επιχείρηση αλλά και συνεργαζόμενη με αρκετά κέντρα αποκατάστασης και ιδρύματα. Επίσης έχω παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια επιμόρφωσης και εποπτεύομαι από ακαδημαϊκούς τριτοβάθμιας δημόσιας εκπαίδευσης των οποίων τις συστατικές επιστολές μπορώ να παραθέσω εάν και εφόσον χρειαστεί. Διαβάζοντας τα προηγούμενα σχόλια δε μπορώ να κρύψω την απογοήτευσή μου σχετικά με την εμμονική αντίληψη-νοοτροπία που επικρατεί στους περισσότερους νεοέλληνες και είναι αυτή του βολέματος, της καχυποψίας σε νέα δεδομένα, της άτοπης αμφισβήτησης, του κομπλεξισμού και του ατομικού συμφέροντος. Για να εκφράσω την άποψή μου σχετικά με κάποια σχόλια τα οποία παρακαλούν για δικαίωση και τα βρίσκω από πικρόχολα έως ενοχλητικά, δεν θεωρώ ότι κάποιος απόφοιτος από την εκάστοτε σχολή έχει «βαπτιστεί» λογοθεραπευτής/-τρια, ότι είναι παράνομος, ότι έχει αμφίβολες σπουδές και γνώσεις ή ότι αγνοεί την δεοντολογία και το αντικείμενο του επαγγέλματος καθώς το εκάστοτε ιδιωτικό πανεπιστήμιο είναι αναγνωρισμένο και πιστοποιημένο από διεθνείς οργανισμούς και λειτουργεί με βάση τις Άδειες λειτουργίας του Υπουργείου Παιδείας. Επίσης, σύμφωνα με τον Νόμο 3696/2008, περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 (όπως ισχύει μετά την τροποποίηση - αντικατάσταση από τις διατάξεις των Νόμων 4093/2012 και 4111/2013), τα πτυχία, οι τίτλοι, οι βεβαιώσεις, τα πιστοποιητικά σπουδών και οποιασδήποτε ονομασίας βεβαίωση που χορηγούν τα κολλέγια δύνανται της αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων ανώτατης εκπαίδευσης του ελληνικού συστήματος τυπικής εκπαίδευσης. Ωστόσο, πέρα από τα αδιαμφισβήτητα τυπικά προσόντα που λαμβάνουν οι απόφοιτοι του εκάστοτε ιδιωτικού πανεπιστημίου αλλά και το νομικό πλαίσιο που τα υποστηρίζει, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε ένα επάγγελμα-λειτούργημα(;) όχι μόνο θεωρητικού αλλά και πρακτικού χαρακτήρα. Συνεπώς, λογοθεραπευτής/-τρια δεν είσαι αποφοιτώντας από μία σχολή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης όπως πολλοί εσφαλμένως νομίζουν, αλλά γίνεσαι μέσα από την τριβή, την εμπειρία, την συνεχή εκπαίδευση-αυτοβελτίωση και την αγάπη για αυτό που κάνεις. Προκαλώ να αναστοχαστούν οι περισσότεροι που διεκδικούν το μονοπώλιο στην αγορά αν τα κίνητρα τους στηρίζονται πραγματικά στην διαφύλαξη της δημόσιας υγείας αλλά και σε ανθρώπινες αξίες και ευαισθησίες και όχι στην εξασφάλιση του ατομικού τους συμφέροντος. Άλλωστε, ο πιο αξιόπιστος κριτής της ποιότητας των υπηρεσιών μας είναι οι ίδιοι οι ασθενείς μας που μας επιτρέπουν την ύπαρξή μας σε ένα βάθος χρόνου αλλά και τον αυτοπροσδιορισμό μας ως “Λογοθεραπευτές-τριες” χάρη στην ποιοτική-ανθρώπινη δουλειά μας, γεγονός που δεν εξασφαλίζεται από καμία τυπική εκπαίδευση (απαραίτητη ωστόσο) και καμία αξιολόγηση δια μέσω εξετάσεων (συντηρητική κατ’ εμέ πολιτική). Ευελπιστώ σε μία αξιοκρατική και δίκαιη πολιτική από την νεοσύστατη ηγεσία του Υπουργείο Υγείας η οποία δεν θα αναπαράγει την νοσηρότητα του παρελθόντος που βασιζόταν στην υποτίμηση του ατόμου, στον ανταγωνισμό, στην συνωμοσιολογία και στις προκαταλήψεις αλλά αντιθέτως θα προάγει την ποιότητα, την κοινωνική ηθική, την συνεργατικότητα και τον σεβασμό των αξιών. Άλλωστε, για μια κυβέρνηση της αριστεράς θέλω να πιστεύω ότι η προάσπιση του “ιερού” δικαιώματος της εργασίας είναι από τα βασικά συστατικά της πολιτικής που θα ακολουθήσει. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας