Αρχική Διαρθρωτικές Αλλαγές στο Σύστημα ΥγείαςΆρθρο 1 Πεδίο εφαρμογής – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Αναστάσιος Θεοδωρίδης | 19 Δεκεμβρίου 2010, 05:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αναστάσιος Θεοδωρίδης' | 19 Δεκεμβρίου 2010, 05:46

    Θα ήθελα να αναφερθώ σε συγκεκριμένα άρθρα του σχεδίου νόμου που αφορούν τους ιατρούς υπηρεσίας υπαίθρου και τους ειδικευόμενους. Τα άρθρα αυτά είναι το άρθρο 59 (Ιατροί Υπαίθρου), το άρθρο 69 (Ειδικότητα Ψυχιατρικής, Νευρολογίας, παιδοψυχιατρικής και Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης), το άρθρο 72 (Ειδικότητα Παθολογικής Ογκολογίας) και το άρθρο 73(χωρίς τίτλο, αναφέρεται στην αναγνώριση χρόνου ειδικότητας από την υπηρεσία υπαίθρου). Η νομοθετική σας πρωτοβουλία στα παραπάνω άρθρα στηρίζεται στον άξονα «Ρύθμιση επιμέρους θεμάτων, που αφορούν ζητήματα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και ειδικότερα της λειτουργίας του Ε.Σ.Υ., με σκοπό την άρση δυσλειτουργιών και ενδεχομένως αδικιών που έχουν διαπιστωθεί.» Όπως ακριβώς αναφέρετε υπήρξαν δυσλειτουργίες και αδικίες κατά το παρελθόν μέχρι και σήμερα που δυστυχώς δεν θα ξεπεραστούν με την ψήφιση των παραπάνω άρθρων. Θα περάσω στην ουσία λοιπόν και θα αναφερθώ κατ’ άρθρο: Άρθρο 59 (Ιατροί Υπαίθρου): Ο θεσμός της «υπηρεσίας υπαίθρου» τα τελευταία τρία χρόνια δέχεται νομοθετικές επεμβάσεις δυστυχώς όχι πάντα προς το καλύτερο. Μείωση-αύξηση του χρόνου από 15 μήνες σε 12, από 12 μήνες σε 9 και τελευταία από 9 μήνες πάλι σε 12. Όλες αυτές οι μεταβολές χωρίς καμία απολύτως εξυπηρέτηση των αναγκών του θεσμού και χωρίς καμία εξήγηση των λόγων που τις επέβαλλαν. Κατά τις μετατροπές αυτές έγιναν κάποια λάθη που οφείλονται κατά άλλα σε λάθη «τυπογραφικά» και άλλα σε λάθος ερμηνείες. Συγκεκριμένα, βάσει του Νόμου 3730/2008, άρθρο 23(Φ.Ε.Κ. 262, τεύχος Α', 23/12/2008) ο ιατρός δικαιούται δεκαπέντε (15) ημέρες κανονικής άδειας (με υποχρεωτική υπηρεσία υπαίθρου να ορίζεται στους 12 μήνες για τους υπόχρεους). Αυτό μεταφέρθηκε και στην Κανονιστική Απόφαση Γ.Π.οικ. 8246/21-01-2009 (παράγραφος VII.5). Βάσει του προγενέστερου Νόμου 3580/2007, άρθρο 21, παράγραφος 3 (Φ.Ε.Κ. 134, τεύχος Α', 18/6/2007) ο ιατρός δικαιούταν δεκαπέντε (15) ημέρες κανονικής άδειας (με υποχρεωτική υπηρεσία υπαίθρου να ορίζεται στους 9 μήνες για τους υπόχρεους).Με την αύξηση δηλαδή της υποχρεωτικής υπηρεσίας υπαίθρου από 9 μήνες σε 12 η κανονική άδεια παρέμεινε στις 15 ημέρες. Βάσει τώρα του Νόμου 3528/2007, άρθρο 48, παράγραφος 1 (Φ.Ε.Κ. 26, τεύχος Α', 9/2/2007) οι Δημόσιοι Υπάλληλοι (στους οποίους υπάγονται και οι Ιατροί Υπόχρεοι Υπηρεσίας Υπαίθρου) δικαιούνται να λάβουν κανονική άδεια μετά αποδοχών δύο (2) μήνες μετά το διορισμό τους η οποία ορίζεται σε δύο (2) ημέρες για κάθε μήνα υπηρεσίας. Συμπέρασμα του παραπάνω νόμου είναι πως οι Ιατροί Υπόχρεοι Υπηρεσίας Υπαίθρου δικαιούνται Κανονικής Άδειας μετά αποδοχών είκοσι (20) ημερών στην δωδεκάμηνη (12) υποχρεωτική υπηρεσία υπαίθρου. Στο ίδιο συμπέρασμα παραπέμπει και η Εγκύκλιος επί του άρθρου 1 του Ν. 3302/2004 του Υπουργείου Εργασίας που αναφέρεται στην Κανονική Άδεια των Δημοσίων Υπαλλήλων. Θα ζητούσα λοιπόν εκτός της τροποποίησης που αναφέρεται στο άρθρο 59 να διορθωθεί και αυτό το «τυπογραφικό» λάθος που δημιουργήθηκε με τον προηγούμενο νόμο. Επίσης στο Νόμο 3730/2008, άρθρο 23(Φ.Ε.Κ. 262, τεύχος Α', 23/12/2008) αναφέρεται ότι «Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, με αιτιολογημένη απόφαση του Διοικητή του Νοσοκομείου στο οποίο υπάγονται, η τρίμηνη τοποθέτηση των υπόχρεων ιατρών στον παθολογικό και χειρουργικό τομέα του νοσοκομείου δύναται να λάβει χώρα και μετά το πρώτο τρίμηνο της υποχρεωτικής δωδεκάμηνης υπηρεσίας υπαίθρου και έως τρεις (3) μήνες πριν τη λήξη αυτής.» Η παραπάνω διάταξη εκτός του ότι απ’ όσο μπορώ να γνωρίζω έχει γίνει πράξη σε ελάχιστες περιπτώσεις είναι άκρως αδικαιολόγητη και επικίνδυνη. Ο ορισμός της λέξης «εκπαίδευση» χάνει την έννοιά του όταν γίνεται μετά το πέρας της εννεάμηνης θητείας στο Κ.Υ. , Π.Ι. ή Πλοίο. Οπότε θα επιθυμούσα εάν κρίνετε ορθό να τροποποιηθεί η παραπάνω διάταξη και να επανέλθει το καθεστώς που επικρατούσε πριν την ψήφισή του και το οποίο αναφέρεται στο Νόμου 3580/2007, άρθρο 21, παράγραφος 3 (Φ.Ε.Κ. 134, τεύχος Α', 18/6/2007) Επίσης κάποιες σύντομες προτάσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην καλύτερη λειτουργία του θεσμού της «υπηρεσίας υπαίθρου»: 1. Δωδεκάμηνη θητεία για όλους τους ιατρούς ανεξάρτητα αν προηγήθηκε ή όχι άσκηση σε ειδικότητα. Αύξηση της θητείας όταν και μόνο οι αιτήσεις σε δημοσιευμένη προκήρυξη δεν ξεπερνάν σε αριθμό τις προκηρυσσόμενες θέσεις. 2. Αυτόματη παράταση στον υπηρετούντα ιατρό έως ότου αντικατασταθεί από τον επόμενο ιατρό. Η παράταση να μην ξεπερνάει τους δώδεκα μήνες. 3. Η τρίμηνη υποχρεωτική άσκηση να μετατραπεί σε μηνιαία υποχρεωτική άσκηση. 4. Την μηνιαία άσκηση οι ιατροί να την ασκούν στο Κ.Υ. και έπειτα να παραμένουν είτε στο Κ.Υ. εάν πρόκειται για θέση σε Κ.Υ. είτε να μεταβαίνουν στο Π.Ι. εάν πρόκειται για θέση σε Π.Ι. Το διάστημα αυτό του ενός μηνός να παραμένει στη θέση του και ο προηγούμενος ιατρός είτε είναι διορισμένος σε Κ.Υ. είτε βρίσκεται σε Π.Ι. 5. Κατάργηση του θεσμού «αγροτικού επί θητεία». Οι υπηρεσίες του υπουργείου αδυνατούν να ελέγξουν το χρόνο αναμονής για ειδικότητα των αιτούντων ιατρών βάσει των δικαιολογητικών που υποβάλλουν. Με βάση τις προτάσεις 7 και 10 θα αυξηθεί και ο αριθμός των αιτούντων ιατρών αλλά και οι επιλογές, οπότε θα μειωθεί η πιθανότητα να μην τοποθετείται ιατρός και να μένουν άγονες οι προκηρυχθείσες θέσεις. 6. Κατάργηση του δικαιώματος δεύτερης δήλωσης σε όσους τοποθετούνται σε άγονα αγροτικά. Το μόνο κίνητρο να παραμείνει το επίδομα άγονου. Το ίδιο επίδομα να δίνεται και στους ιατρούς που υπηρετούν σε πλοία. 7. Δικαίωμα συμμετοχής στις προκηρύξεις εκτός των ειδικευόμενων σε παράταση και των ειδικευόμενων που την ημερομηνία διορισμού στην υπηρεσία υπαίθρου θα έχουν παραιτηθεί από την ειδικότητά τους. Σε περίπτωση μη αποδοχής της θέσης αφαίρεση του δικαιώματος συμμετοχής σε επόμενες προκηρύξεις. 8. Κατάργηση της μοριοδότησης. Επικρατέστερος ο ιατρός με παλαιότερη ημερομηνία κτήσης πτυχίου, αναγνώρισης ΔΟΑΤΑΠ για πτυχία χωρών εκτός Ε.Ε. και ένταξης χώρας στην Ε.Ε. εφόσον αυτή πραγματοποιήθηκε μεταγενέστερα της κτήσης πτυχίου. Σε περίπτωση ίδιας ημερομηνίας επικρατέστερος ο ιατρός με τον μεγαλύτερο βαθμό πτυχίου. Μη μοριοδότηση του βαθμού πτυχίου. 9. Οι ιατροί που παραιτούνται από την υπηρεσία υπαίθρου για διορισμό στην ειδικότητα πριν τη συμπλήρωση των έξι μηνών να έχουν το δικαίωμα να δηλώσουν ξανά σε επόμενη προκήρυξη μετά τη μερική ή πλήρη ειδίκευση. Ιατροί που παραιτούνται μετά το πέρας του εξαμήνου να θεωρούνται ως εκπληρώσαντες την υπηρεσία υπαίθρου και να μην έχουν δικαίωμα υποβολής νέας αίτησης σε επόμενη προκήρυξη. Ιατροί που παραιτούνται για οποιοδήποτε άλλο λόγο να μην έχουν το δικαίωμα υποβολής νέας αίτησης σε επόμενη προκήρυξη. 10. Δικαίωμα 5 επιλογών στις προκηρύξεις των κενών και κενούμενων θέσεων σε Π.Ι., Κ.Υ. και πλοία. 11. Δημιουργία πίνακα από το αρμόδιο τμήμα υπηρεσίας υπαίθρου (τμήμα Γ') του Υπουργείου Υγείας με τα αγροτικά σε όλη τη χώρα. Στη λίστα θα αναφέρεται Νομός, Κ.Υ., Π.Ι., Ονοματεπώνυμο ιατρού, ημερομηνία διορισμού και ημερομηνία αποχώρησης. Ο πίνακας να είναι αναρτημένος στην ιστοσελίδα του Υπουργείου και να ανανεώνεται καθημερινά. 12. Πρόγραμμα δημοσίευσης προκήρυξης, ημερομηνιών κατάθεσης δικαιολογητικών, προσωρινών αποτελεσμάτων, ενστάσεων, οριστικών αποτελεσμάτων, αποστολής διορισμών, διορισμών ιατρών στα Κ.Υ (http://farm6.static.flickr.com/5130/5266217781_f67e0cd1bd_b.jpg) 13. Το διάστημα μεταξύ 26-31 Μαρτίου, 26-30 Ιουνίου, 26-30 Σεπτεμβρίου και 26-31 Δεκεμβρίου τα Κ.Υ. να ενημερώνουν το Υπουργείο Υγείας για τους διορισμούς ή όχι των ιατρών ώστε όσα δεν καλύφθηκαν να προκηρύσσονται στην αμέσως επόμενη προκήρυξη. 14. Μη υποχρεωτική η εκπλήρωση υπηρεσίας υπαίθρου για διορισμό στο δημόσιο. Άρθρο 69 (Ειδικότητα Ψυχιατρικής, Νευρολογίας, παιδοψυχιατρικής και Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης) Ειδικότητες που ο μόνος τρόπος για να τις αποκτήσουν κάποιοι συνάδελφοι είναι η ειδίκευσή τους να γίνει σε οποιοδήποτε νοσοκομείο του κόσμου εκτός του Ε.Σ.Υ. Αν για το θεσμό της «υπηρεσίας υπαίθρου» κάθε χρόνο είχαμε και νέο νόμο για τις παραπάνω ειδικότητες το υπουργείο έδωσε τη δυνατότητα στους εν αναμονή ιατρούς να εκπαιδευτούν στη νομική ορολογία τα τελευταία τρία χρόνια με καταιγισμό νόμων, τροπολογιών και εγκυκλίων. Δε θα προτείνω λύση αφού η κατάσταση δεν επιδέχεται δίκαιης λύσης για όλους τους συναδέλφους. Δυστυχώς όμως οι προκάτοχοί σας (κος Γιαννόπουλος, κος Αβραμόπουλος και κα Ξενογιαννακοπούλου) έκαναν τα αδύνατα δυνατά να εμπλέξουν την κατάσταση σε βαθμό που κανείς πλέον δε μπορεί να δώσει δίκαιη λύση. Εύχομαι με την τροπολογία του άρθρου 69 και με τη σχετική εγκύκλιο που θα δημοσιεύσετε να δώσετε όχι μόνο τη δικαιότερη και πιο αναίμακτη λύση για τους συναδέλφους αλλά και το δικαίωμα του προγραμματισμού της προσωπικής αλλά και επαγγελματικής τους ζωής. Με τις συνεχείς αλλαγές των τελευταίων χρόνων κανείς δεν έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει τη χρονική στιγμή έναρξης και ολοκλήρωσης της ειδικότητάς τους. Αν και έχω ασχοληθεί αρκετό διάστημα με το θέμα αποφεύγω να προτείνω λύση κυρίως λόγω της προσωπικής μου γνώμης πως ο καλύτερος και πιο ενδεδειγμένος τρόπος έναρξης ειδικότητας σε μία χώρα που θέλει να ονομάζεται ευνομούμενη είναι η καθιέρωση πανελληνίων εξετάσεων. Η μετάβαση στο σύστημα των εξετάσεων από το σημερινό απάνθρωπο σύστημα με τις λίστες αναμονής είναι μία διαδικασία που μπορεί να γίνει άμεσα και χωρίς αδικίες στους γιατρούς που αναμένουν επί χρόνια να ειδικευτούν. Στην επόμενη «διαβούλευση» δεσμεύομαι πως θα καταθέσω τις προτάσεις μου. Άρθρο 72 (Ειδικότητα Παθολογικής Ογκολογίας) Άμεση απόσυρση του άρθρου 72, ως άνιση μεταχείριση μεταξύ ειδικευομένων και ειδικευμένων ιατρών. Δε μπορώ να καταλάβω την ανάγκη μιας τέτοιας ρύθμισης, τι ακριβώς εξυπηρετεί και ποιους. Πως είναι δυνατόν να δίνεται άδεια άσκησης ειδικότητας σε συνάδελφο χωρίς εξετάσεις ; Θα παρακαλούσα είτε το υπουργείο είτε κάποιος συνάδελφος να εξηγήσει τι σημαίνει «θεραπεία ενός ακόμα φαινομένου άνισης μεταχείρισης ιατρών που οφείλεται στην καθυστέρηση ως προς την οργάνωση της εκπαίδευσης της ειδικότητας Παθολογικής Ογκολογίας και στις αλλεπάλληλες και αποσπασματικές επεμβάσεις σχετικά με την χορήγηση τίτλου αυτής της ειδικότητας» που αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση. Φοβάμαι πως το παραπάνω άρθρο είναι μία ακόμα «αποσπασματική επέμβαση» που δεν εξυπηρετεί αγνούς σκοπούς. Άρθρο 73 (χωρίς τίτλο, αναφέρεται στην αναγνώριση χρόνου ειδικότητας από την υπηρεσία υπαίθρου) Άμεση απόσυρση του άρθρου 73, ως άνιση μεταχείριση μεταξύ ειδικευομένων ιατρών. Δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίζεται ως χρόνος άσκησης ειδικότητας ο χρόνος που ο ιατρός υπόχρεος υπηρεσίας υπαίθρου άσκησε την υποχρεωτική υπηρεσία υπαίθρου σε μη αναγνωρισμένα τμήματα, πιθανότατα σε Κ.Υ. που δεν είναι αναγνωρισμένα να δίνουν τον αντίστοιχο χρόνο ειδικότητας. Το παραπάνω άρθρο έρχεται και σε αντίθεση με την υπ’ αρίθμ. Αρ.Πρωτ.Υ7α/ΓΠ/οικ 96756 (11ης Ιουλίου 2008) εγκύκλιο της Δ/νσης Επαγγελμάτων Υγείας με θέμα «αναγνώριση χρόνου ειδίκευσης ιατρών στο εξωτερικό». Η προσωπική μου γνώμη η οποία έρχεται σε αντίθεση με τη συγκεκριμένη διάταξη αλλά και με τις προηγούμενες διατάξεις παλαιοτέρων νόμων όπως την παρ. 3Β και Γ του άρθρου 21 του Ν.3580/07 (ΦΕΚ 134 Α’/2007) και το άρθρο 8 του Ν.3627/07 (ΦΕΚ 292 Α’/2007) είναι η άμεση απεμπλοκή της ειδικότητας από την υπηρεσία υπαίθρου, το οποίο σημαίνει σε μη αναγνώριση χρόνου ειδικότητας από την υπηρεσία υπαίθρου. Θεωρώ απαράδεκτο να εξισώνεται ο χρόνος που ένας ιατρός συνταγογραφεί σε ένα άγονο Π.Ι. ή σε ένα Κ.Υ. με την ειδίκευσή του στη Χειρουργική Κλινική ενός Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου. Ζητώ συγγνώμη που μακρηγόρησα αλλά πιστεύω πως έθεσα κάποια ζητήματα τα οποία απασχολούν συναδέλφους αγροτικούς και ειδικευομένους. Προσπάθησα να τεκμηριώσω τα ζητήματα που έθεσα με παραπομπές σε άλλα κείμενα για τη διευκόλυνση του δημόσιου διαλόγου Σας ευχαριστώ! Αναστάσιος Θεοδωρίδης Ειδικευόμενος Ιατροδικαστικής Θεσσαλονίκη, 18/12/2010