Αρχική Διαρθρωτικές Αλλαγές στο Σύστημα ΥγείαςΆρθρο 42 Οικογένειες με τρία τέκναΣχόλιο του χρήστη Χρυσόγελος Μ | 22 Δεκεμβρίου 2010, 07:17
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
|
Υπουργείο Υγείας Αριστοτέλους 17, Αθήνα 104 33 Τηλ: 2132161000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@moh.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κ. Υπουργέ,πρέπει ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 42 - 43 και 44 του σχεδίου νόμου δεδομένου ότι μετά τις γνωστές δηλώσεις σας: 1) Παραμένει η διάταξη που καθορίζει ως συνολικό μηνιαίο πολυτεκνικό επίδομα μόνο το ποσό των 44 ευρώ, ανεξαρτήτως της αποσύρσεως της διάταξης για τα εισοδηματικά κριτήρια, αφού είναι ρητή η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 43 του άνω σχεδίου νόμου. 2) Παραμένει η κατάργηση της χορήγησης του πολυτεκνικού επιδόματος, για όσο χρόνο η πολύτεκνη μητέρα λαμβάνει το επίδομα του τρίτου τέκνου κατά τη ρητή διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 43 του ίδιου ως άνω σχεδίου νόμου (δηλ. ενώ ελάμβανε 178 ευρώ μηνιαίως για το 3ο τέκνο και 178 για το πολυτεκνικό επίδομα, τώρα λαμβάνει μόνο το ένα δηλ. μόνο 178 ευρώ μηνιαίως). 3) Μέχρι σήμερα το πολυτεκνικό επίδομα δεν μπορούσε να είναι μικρότερο των 102 ευρώ (δηλ. όσο είναι το ποσό της πολυτεκνικής σύνταξης), αυτό καταργείται κατά τη ρητή διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 43 του άνω σχεδίου νόμου. 4) Ακόμη στη μητέρα που λαμβάνει το επίδομα του τρίτου τέκνου μέχρι ηλικίας 6 ετών της καταργεί το επίδομα για τα άλλα δύο τέκνα εφόσον είναι κάτω των 23 ετών, που ήταν 44 ευρώ μηνιαίως για κάθε τέκνο. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΕΧΟΣΑΣΤΕ κ. ΥΠΟΥΡΓΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΜΑΣ, ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΑΦΗΝΗΣΕΤΕ... ΩΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΗΡΕΜΟΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ; ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ: "ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ 1095/2001 [...] 5. Επειδή, με τις προπαρατεθείσες διατάξεις του άρθρου 39 του ν. 2459/1997 εισάγεται το πρώτον περιορισμός στην χορήγηση των κατ’ άρθρ. 63 παρ. 1-4 του ν. 1892/1990 παροχών, υπό την έννοιαν ότι οι παροχές αυτές δεν χορηγούνται πλέον σε όλες αδιακρίτως τις πολύτεκνες μητέρες, αλλά μόνον σε εκείνες, το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα των οποίων δεν υπερβαίνει το προσδιοριζόμενο από τις νεώτερες αυτές διατάξεις (άρθρο 39 ν. 2459/1997) όριο. Ο περιορισμός δε αυτός προβλέπεται μεν κατ’ αρχήν από τις τελευταίες αυτές διατάξεις του νόμου, καθίσταται όμως συγκεκριμένος και εξειδικεύεται, εις τρόπον ώστε να καθίσταται εφαρμόσιμος, με την προσβαλλομένη κοινή υπουργική απόφαση, αφού με αυτήν προσδιορίζεται η έννοια του ετησίου οικογενειακού εισοδήματος, καθορίζεται ο τρόπος πιστοποιήσεως του ύψους του και θεσπίζονται συμπληρωματικές ρυθμίσεις για την εφαρμογή του περιορισμού αυτού. Εν όψει τούτου, παραδεκτώς προσβάλλεται με την κρινομένη αίτηση η ως άνω κοινή υπουργική απόφαση, είναι δε ακουστοί κατ’ αυτής λόγοι ακυρώσεως αφορώντες την συνταγματικότητα του εν λόγω περιορισμού (πρβλ. Σ.Ε. 1792-3/1997 Ολομ.). 6. Επειδή, το άρθρο 21 παρ. 2 του Συντάγματος ορίζει ότι «πολύτεκνες οικογένειες . . . δικαιούνται της ειδικής φροντίδος του Κράτους». Με την διάταξη αυτή, η θέσπιση της οποίας αποσκοπεί την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της Χώρας (βλ. Πρακτικά Βουλής επί του Συντάγματος, Συνεδρίαση ΟΘ’/26-4-1975, σελ. 479, 486), παρέχεται μεν, κατ’ αρχήν, υπόδειξη προς τον κοινό νομοθέτη για την λήψη των καταλλήλων μέτρων φροντίδος υπέρ των πολυτέκνων οικογενειών, εξυπακούεται, όμως, ταυτοχρόνως στοιχειώδης απαγορευτικός κανόνας, δεσμευτικός για τον κοινό νομοθέτη, συμφώνως προς τον οποίο δεν είναι συνταγματικώς ανεκτός ο περιορισμός ή η υποβάθμιση της παρεχομένης στους πολυτέκνους ειδικής φροντίδος, άνευ αποχρώντος λόγου, στα πλαίσια της αυτής σχέσεως (βλ. Σ.Ε. 2773, 2778, 2781/1991). Εν όψει δε της αδιαστίκτου διατυπώσεως της εν λόγω συνταγματικής διατάξεως αλλά και του προαναφερθέντος σκοπού της, η εξυπηρέτηση του οποίου συνιστά και λόγον γενικωτέρου δημοσίου συμφέροντος (βλ. Σ.Ε. 2773/1991), δεν είναι, επίσης, συνταγματικώς ανεκτές, ρυθμίσεις με τις οποίες ορισμένες πολύτεκνες οικογένειες εξαιρούνται της ανωτέρω ειδικής κρατικής φροντίδος, αφού έτσι αναιρείται, ως προς αυτές, η αδιαστίκτως υπέρ των πολυτέκνων οικογενειών επιβαλλομένη από το Σύνταγμα ειδική φροντίδα του Κράτους. Η θέσπιση δε, ειδικώτερα, τέτοιων εξαιρέσεων με κριτήρια αναγόμενα στο εισόδημα των πολυτέκνων οικογενειών δεν είναι συνταγματικώς επιτρεπτή, εν όψει και του ότι ο συνταγματικός νομοθέτης, θεσπίζοντας την υπέρ αυτών ειδική κρατική φροντίδα, δεν απέβλεψε στην ενίσχυση αυτών ως κατηγορίας οικονομικώς αδυνάτων ή αναξιοπαθούντων προσώπων. 7. Επειδή, εν προκειμένω, οι προβλεπόμενες από το άρθρο 63 του ν. 1892/1990 παροχές αποτελούν, λόγω του καθολικού των χαρακτήρος και της φύσεώς των ως χρηματικών παροχών, μέτρα με τα οποία, κατ’ εξοχήν, πραγματώνεται η κατ’ άρθρον 21 παρ. 2 του Συντάγματος ειδική κρατική φροντίδα υπέρ των πολυτέκνων οικογενειών. Εν όψει τούτου, και σύμφωνα με όσα εκτίθενται στην προηγουμένη σκέψη, η θέσπιση, με το άρθρο 39 παρ. 1-3 του ν. 2459/1997, ανωτάτου ορίου ετησίου οικογενειακού εισοδήματος ως προϋποθέσεως για την χορήγηση των ως άνω παροχών αντίκειται στην εν λόγω συνταγματική διάταξη, αφού με τις ρυθμίσεις αυτές, οι οποίες μάλιστα συνεπάγονται μείωση των σχετικών υπέρ των πολυτέκνων δημοσίων δαπανών (βλ. την 17/10/23-1-1997 έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που συνόδευσε την τροπολογία η οποία ψηφίσθηκε ως άρθρο 39 του ν. 2459/1997), εξαιρούνται τελικώς από την εκδηλουμένη με την χορήγηση των παροχών τούτων ειδική κρατική φροντίδα πολύτεκνες μητέρες, το ετήσιο εισόδημα των οποίων υπερβαίνει το θεσπιζόμενο ανώτατο όριο. Κατόπιν τούτου, και η επακολουθήσασα προσβαλλομένη κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία, όπως εξετέθη, η χορήγηση των επιμάχων παροχών συναρτάται προς το εν λόγω ανώτατο όριο ετησίου οικογενειακού εισοδήματος (λαμβανομένου, μάλιστα, υπό την έννοια όχι μόνο του φορολογουμένου πραγματικού αλλά και του τεκμαρτού εισοδήματος, καθώς και του εισοδήματος που απαλλάσσεται του φόρου ή φορολογείται με ειδικό τρόπο), αντίκειται στο άρθρο 21 παρ. 2 του Συντάγματος. Είναι, επομένως, βάσιμος ο σχετικός προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως. Αντιθέτως, αβασίμως υποστηρίζεται με το από 16-6-2000 υπόμνημα του Δημοσίου ότι η θέσπιση της ανωτέρω προϋποθέσεως δικαιολογείται συνταγματικώς από την ανάγκη ενισχύσεως των οικονομικώς ασθενεστέρων πολυτέκνων οικογενειών, αφού, εκτός του ότι η κατά το άρθρο 21 παρ. 2 του Συντάγματος ειδική κρατική φροντίδα αφορά, όπως προεξετέθη, όλους ανεξαιρέτως τους πολυτέκνους, πάντως ο αποκλεισμός των υπερβαινουσών το εν λόγω ανώτατο όριο εισοδήματος πολυτέκνων οικογενειών από την χορήγηση των ως άνω παροχών δεν συνεπάγεται, καθ’ εαυτόν, την ενίσχυση των οικονομικώς ασθενεστέρων πολυτέκνων οικογενειών, εν όψει μάλιστα και της επερχομένης διά των επιμάχων ρυθμίσεων συνολικής μειώσεως των σχετικών υπέρ των πολυτέκνων δημοσίων δαπανών. [...] Διά ταύτα Δέχεται την κρινομένη αίτηση. Ακυρώνει την Π3δ/οικ.1078/19-3-1997 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Υγείας και Προνοίας, κατά τα εκτιθέμενα στο σκεπτικό. [...]"