• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΡΩΜΑΡΚΑΚΗ ΕΛΙΣΑΒΕΤ' | 22 Δεκεμβρίου 2010, 09:04

    Γεννήθηκα και μεγάλωσα από γονείς γεμάτους όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον για μια καλύτερη Ελλάδα για αυτούς και τα παιδιά τους. Πλήρωσαν σχολεία, βιβλία, φροντιστήρια, γιατρούς φόρους κρατήσεις και ότι φανταστεί ο νους για κάθε τι που θα πρόσφερε ένα μικρό λιθαράκι για να χτιστεί ένα μεγάλο και ανοιχτό παραθυρο στο μέλλον μας. Τα ίδια όνειρα με τη σειρά μας 'εχουμε και εμείς σήμερα για τα παιδιά μας που ο Θεός αξίωσε να είναι τρία. Αντί όμως για όνειρα καθημερινά βλέπουμε η ζωή μας να γίνεται εφιάλτης αφού κάθε κοινωνική πρόνοια και παροχή γίνεται καπνός. Το παράδοξο είναι πως όλες οι αλλάγες αυτές που ζούμε σήμερα γίνονται από ανθρώπους της γενιάς του Πολυτεχνείου που για μας ήταν οι θεματοφύλακες μιας ζωής γεμάτη από "ψωμί ,παιδεία και ελευθερία". Κόβωντας ΄η στερώντας τα επιδόματα των τριτέκνων μας στερείται το αναγκαίο "ψωμί" από τα παιδιά μας την απαραίτητη "παιδεία¨για αυτά και τελικά νιώθουμε "ανελεύθεροι". Βρείτε τρόπους να αυξήσεται τα έσοδα του κράτους, όχι από εμάς τους κοινωνικά ασθενείς, γιατί η υπογεννητικότητα ασθενεί σοβαρά την κοινωνία και το όνειρο, ενώ γεννά ένα μέλλον χωρίς ελπίδα για αυτούς που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι και να δείξουν ότι μπορούν να κάνουν κάτι περισσότερο για αυτό το τόπο...ΠΑΙΔΙΑ. ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ....από μια τρίτεκνη μητέρα.....